Τα κρούσματα καλπάζουν στην γιορτινή ανηφόρα και η κυβέρνηση αναγκάζεται να πάρει κάποια μέτρα που ούτε lock down είναι, αλλά ούτε και άνεση κίνησης και διασκέδασης δεν είναι. Κάπου στην μέση κινούμαστε, με την υπόλοιπη υφήλιο να κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα με μας. Δηλαδή να μην ξέρει τι να κάνει και προς ποια σαφή κατεύθυνση να κινηθεί. Μ’ αυτή την αυτοτροφοδοτούμενη και διαρκώς επαναλαμβανόμενη πανδημία, έχουν χαθεί οι μέσοι όροι, έχουν εξαφανιστεί οι χρυσές τομές.

Κάθε μέτρο φέρνει τσουνάμι μουρμούρας και αντιδράσεων, αν και κανένας απ’ αυτούς που διαμαρτύρονται δεν είναι ικανός να διατυπώσει μια διαφορετική συνολική πρόταση. Μια πρόταση που προφύλασσε την ανθρώπινη ζωή, θα άφηνε ανοικτή την οικονομία και δεν θα στηριζόταν σε διατάγματα περιορισμών και επιβολής προστίμων. Δυστυχώς αυτή η «άλλη πλατφόρμα», η «άλλη πολιτική» που όλοι θεωρητικώς θα θέλαμε, στην πράξη δεν υπάρχει. Δεν την ανακάλυψε κανένα προηγμένο κράτος του κόσμου, δεν την είδαμε σε κανέναν άλλον τρόπο διακυβέρνησης.

Θα πορευτούμε το λοιπόν και φέτος τον χειμώνα στο ίδιο ναρκοπέδιο με πέρυσι και πρόπερσι. Δυστυχώς όσοι πρόβλεπαν ότι τα Χριστούγεννα θα φθάσουμε τις 10.000 κρούσματα, είχαν τελικά δίκιο. Και κείνοι που μας ρωτούσαν στον δρόμο «πότε θα ξανακλείσουμε» κι αυτοί είχαν εν μέρει δίκιο. Δεν κλειστήκαμε εντελώς, μισοκλειστήκαμε όμως. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα διοικητικά μέτρα, αναφέρομαι στο εντός μας κλείσιμο. Πέρυσι που είχαμε κάνει το δεύτερο εμβόλιο νιώθαμε σαν ελεύθερα πουλιά, τώρα πάλι ο φόβος εγκαταστάθηκε μέσα μας.

Κάποιοι μέσα σ’ αυτό το ζόρι κοιτάζουν να κερδίσουν πολιτικά. Δοκιμασμένοι και αποτυχημένοι στην αντιμετώπιση πολύ μικρότερων προβλημάτων, σήμερα πιστεύουν ότι οι θάνατοι και η αντικειμενική αδυναμία εύρεσης κοινά αποδεκτών μέτρων θα τους φέρει πολιτικά οφέλη. Βαθιά ανήθικη στάση που ούτε πολιτικοεκλογικά θα τους αποδώσει. Ο κόσμος τώρα που να είναι μπαϊλντισμένος και φοβισμένος μπορεί να γράφει στα παλιότερα των υποδημάτων του την πολιτική, όταν όμως θα ‘ρθει η ώρα να σκεφτεί και σ’ αυτό το πεδίο θα αποδώσει εύσημα και ευθύνες ακριβοδίκαια.

Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα. Αυτό που είναι πρώτο στην ατζέντα είναι να γλυτώσουμε θανάτους μέσα στους δύσκολους χειμωνιάτικους μήνες, δίχως να καταρρεύσει η οικονομία. Τα υπόλοιπα θα έρθουν με τον καιρό και με πιο νηφάλιο τρόπο.

Facebook Comments