Τρεις μήνες απομένουν μέχρι το τέλος του έτους, και αυτήν ακριβώς την προθεσμία θα έχει η νέα κυβέρνηση έτσι ώστε να αποφύγει την σύγκρουση με το παγόβουνο της πιστωτικής ασφυξίας και την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Τα μηνύματα που στέλνονται από τα… κέντρα αποφάσεων των Βρυξελλών και του Βερολίνου, δεν θα μπορούσαν να ήταν σαφέστερα: εάν η Αθήνα δεν τηρήσει κατά γράμμα την συμφωνία, θα ξανανοίξει ο ασκός του Αιόλου. Μαζί με αυτό φτιάχνουν και ένα νέο λεξικό για το χρέος, αλλάζοντας το τι σημαίνει πλέον «βιώσιμο χρέος», δίνοντας τέλος με συνοπτικές διαδικασίες στις όποιες ελπίδες ουσιαστικής ελάφρυνσής του. 

«Ξεχάστε την λέξη επαναδιαπραγμάτευση»

Ο εκπρόσωπος του Σόιμπλε ξεκαθάρισε ότι « οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν προκύψει από τις εκλογές πρέπει να εφαρμόσει το συμπεφωνημένο πρόγραμμα και χρονοδιάγραμμα», βάζοντας έτσι τέλος σε όποια εντύπωση έχει δημιουργηθεί (όλως τυχαίως) προεκλογικά ότι η νέα κυβέρνηση θα μπορούσε να επαναδιαπραγματευθεί το πακέτο βοήθειας,  και ο Μοσκοβισί επεσήμανε ότι το πλαίσιο του προγράμματος δε θα αμφισβητηθεί, όποια και να είναι η σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης.

Μπορεί λοιπόν για πολλά χρόνια, οι κυβερνήσεις που ήρθαν στην εξουσία να στηρίχθηκαν σε προεκλογικά «θα» και σε μεγάλες υποσχέσεις, οι δύο διεκδικητές της πρωτιάς αυτή τη φορά εμφανίζονται αρκετά… φειδωλοί, αφού… «κοντός ψαλμός αλληλούια». Μάλιστα ο κ. Μεϊμαράκης  έχει υιοθετήσει ως προεκλογικό του μότο το… «δεν υπόσχομαι τίποτα».

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο και στο τελευταίο debate και οι δύο απέφυγαν να απαντήσουν σε όποια ερώτηση δημοσιογράφου περιείχε την λέξη «ισοδύναμα».

Το Grexit είναι ακόμα στο… μενού

Ο δρόμος από εδώ και στο εξής είναι και προδιαγεγραμμένος και μονόδρομος. Οι δανειστές τον έχουν χαράξει και δεν τον επαναδιαπραγματεύονται. Το μοναδικό μονοπάτι διαφυγής είναι αυτό του Grexit.

Άλλωστε πριν λίγες ημέρες ο Γιούνκερ διαμήνυσε πως σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν εφαρμόσει το πρόγραμμα, η στάση της Ευρώπης, θα είναι πολύ διαφορετική, ενώ ο Σόιμπλε πέταξε επιδεικτικά στο τραπέζι του Ecofin την πρόταση-σχέδιο για χρεοκοπία εντός του ευρώ.

Οι ευρωπαίοι γράφουν νέο… λεξικό για το χρέος

Και σε ότι αφορά την συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους, ο δρόμος και εκεί έχει στρωθεί, αλλά με… λακκούβες. Μπορεί η υπόσχεσει ότι θα τεθεί επιτέλους στο τραπέζι, να αποτελεί το μεγάλο προεκλογικό «χαρτί» του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο κάθε άλλο παρά αυτονόητο δεν πρέπει να θεωρείται. Μάλλον αρχίζει να γίνεται… χλωμό, θα έλεγα…

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών του Αλέξη Τσίπρα και τελικός διαπραγματευτής της συμφωνίας, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος το έθεσε ξεκάθαρα: οι δανειστές μπορεί να είναι πολύ σκληροί στην πρώτη αξιολόγηση που θα ξεκινήσει μετά τις εκλογές, κάτι που σημαίνει ότι δεν θα φτάσουμε ποτέ στο να συζητηθεί το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους.

Ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ, είπε μάλιστα πριν μερικές ημέρες πως διαφωνεί ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται αναδιάρθρωση χρέους. 

Καθόλου τυχαίο λοιπόν δεν είναι το χθεσινό σχέδιο για την εξυπηρέτηση του χρέους που διέρρευσε το Reuters. Ουσιαστικά οι ευρωπαίοι προσανατολίζονται – αν και εφόσον η Αθήνα δείξει καλή διαγωγή –  προς ένα σχέδιο εξυπηρέτησης του χρέους και όχι αναδιάρθρωσής του. 

Προτείνουν να τεθεί ένα συγκεκριμένο όριο στο κόστος εξυπηρέτησής του το οποίο θα αγγίξει το 15% του ΑΕΠ, ανάλογα και με την πορεία ανάπτυξης. Αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την ευθεία αναδιάρθρωση αφού δεν προσφέρεται άμεσα ούτε επέκταση της περιόδου χάριτος, ούτε μείωση των επιτοκίων, ούτε επέκταση του χρόνου αποπληρωμής.

Όπως είχε πει και ο Ρέγκλινγκ το κόστος εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους για τα επόμενα 10 χρόνια θα είναι κάτω του 15% (φέτος θα κινηθεί στο 11% του ΑΕΠ). Το παραπάνω σχέδιο έχει ως στόχο ουσιαστικά την ελάφρυνση της εξυπηρέτησής του στο μακροπρόθεσμο διάστημα, σε 20 με 30 χρόνια.

Αλλά ο βασικός του στόχος είναι να αλλάξει το τι ορίζεται βιώσιμο και τι όχι, κάτι που ο Ρέγκλινγκ προωθεί έντονα το τελευταίο διάστημα,. Όπως είπε πριν μερικές ημέρες, είναι λάθος να κοιτάμε το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. Αυτό που πρέπει να κοιτάμε είναι το ετήσιο κόστος της εξυπηρέτησής του και αν αυτό το αντέχει η ελληνική οικονομία. Ετσι θα δούμε ότι το κόστος του είναι διαχειρίσιμο, άρα το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο. 

Η Ευρώπη απλά προσπαθεί να αλλάξει την μέθοδο καθορισμού της βιωσιμότητας του χρέους, κοιτάζοντας το κόστος εξυπηρέτησής του ως ποσοστό του ΑΕΠ, με το 15% να είναι ένα όριο που το ΔΝΤ θεωρεί βιώσιμο.

Problem solved.

Facebook Comments