Την περίοδο πριν το περίφημο δημοψήφισμα κριθήκαμε αυστηρά όλοι εμείς που υποστηρίξαμε το ΝΑΙ. Κατηγορηθήκαμε για προπαγάνδα και κινδυνολογία επειδή διαδώσαμε τις πεποιθήσεις σοβαρών οικονομολόγων που ωρύονταν πως η αρνητική απάντηση στο δημοψήφισμα συνεπάγεται με την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Την ίδια ώρα, ο σοφός λαός φώναζε ΟΧΙ σαν τα πιθήκια, αναπαράγοντας τις οπισθοδρομικές αντιλήψεις του κάθε αμόρφωτου πρώην καταληψία. Το διάστημα αυτό, οι τράπεζες έκλεισαν καθώς το πρόγραμμα χρηματοδότησης της Ελλάδας είχε σταματήσει. Τα πάντα είχαν καταρρεύσει. Η αγορά είχε αδρανοποιηθεί, μην μπορώντας να πραγματοποιήσει εισαγωγές προϊόντων. Σημειώθηκαν βασικές ελλείψεις σε φάρμακα και τρόφιμα. Πήραμε μια γεύση για το πως θα ήταν μια επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, όμως ο σοφός λαός δεν μασάει από αυτά.

Μετά το δημοψήφισμα και την συντριπτική νίκη του ΟΧΙ, όλα τα πρωτοσέλιδα ξένων εφημερίδων επιβεβαίωσαν τους φόβους μας, πως η χώρα οδεύει προς την έξοδο από το ευρωπαϊκό νόμισμα. Μετά από ένα 6μηνο “διαπραγματεύσεων” ο πρωθυπουργός  της Αριστεράς συνειδητοποίησε πως η σύσκεψη των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης δεν είναι κατάληψη κάποιου πανεπιστημίου για να περνάει ο τσαμπουκάς του κάθε αγροίκου, οπότε αψήφισε την λαϊκή εντολή και υπέγραψε το τρίτο και σκληρότερο μνημόνιο. Τα προβλεπόμενα μέτρα του νέου μνημονίου είχαν ύψος  το 12πλάσιο ποσό των αρχικών που απέρριψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Φεβρουάριο.

Παρ’ όλα αυτά με υπέρμετρο θράσος ο πρωθυπουργός δήλωσε πως έσωσε την χώρα από την χρεoκοπία. Και κάπως έτσι τα πιθήκια κατέβηκαν από τα δέντρα, έσκυψαν το κεφάλι και υποδέχτηκαν το σκληρό μνημόνιο χωρίς να κάψουν την μισή Ελλάδα.

Ο λαός πίστευε τον κ.Τσίπρα γιατί “προσπάθησε” σε αντίθεση με τους “προηγούμενους”. Ουδείς προβληματίστηκε για την ανικανότητα της κυβέρνησης. Καμία αντίδραση δεν προκάλεσε η επιβολή των capital controls. Πίστευαν πως είχαμε κάνει το καλύτερο δυνατόν.

Οποιοσδήποτε νοήμων άνθρωπος μπορεί να καταλάβει πως μια διαπραγμάτευση απαιτεί σοβαρότητα και στρατηγική. Σε κάθε περίπτωση ο τσαμπουκάς θεωρείται χείριστη επιλογή και έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Ο σοφός λαός, όμως, γοητεύτηκε από την μαγκιά και τον περισσό λαϊκισμό που έτρεχε από τα μπατζάκια των διαπραγματευτών, ενισχύοντας το εθνικό του γόητρο και αναζωογονώντας τα φασιστικά πρότυπα του 1940. Δεν μας άρεσε η αρχική λύση που προτάθηκε στο mail Χαρδούβελη που ο κ.Βαρουφάκης απέρριψε με τόσο στυλ ,παρ’ όλο που προέβλεπε πολύ ελαφρύτερα μέτρα. Σημασία είχε η πρόθεση άσχετα με το αποτέλεσμα. Και έτσι το συναίσθημα νίκησε και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Ο κ.Τσίπρας ζήτησε την ψήφο του λαού για να εφαρμόσει όσα καταψήφιζε τόσα χρόνια. Και την πήρε. Τελικά, όμως, από τον πρώτο κιόλας μήνα στην διακυβέρνηση της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ αποτυγχάνει καθημερινά παταγωδώς. Ήταν ανίκανος να χειριστεί το μεταναστευτικό. Αλλά εντάξει αυτό δεν αφορά άμεσα τον σοφό λαό, οπότε πέρασε απαρατήρητο. Απαρατήρητη όμως περνάει όπως φαίνεται και η βάναυση φορολογία που θα υποστεί κάθε  Έλληνας πολίτης και ειδικά οι επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα.

Επίσης καμία απολύτως κριτική δεν γίνεται στις απαράδεκτες δηλώσεις ταξικού μίσους που κάνουν οι βουλευτές της κυβέρνησης, αλλά και καμία αντίδραση δεν υπάρχει όταν ξεσκεπάζονται τα οικονομικά σκάνδαλα στα οποία εμπλέκονται. Κανείς ακόμα δεν έχει ασχοληθεί με το γεγονός πως υπάρχει ήδη καθυστέρηση για τα προαπαιτούμενα του μνημονίου.

Καμία ελπίδα δεν υπάρχει σε αυτήν την ατέλειωτη παρωδία. Η κυβέρνηση δεν δίνει καθόλου χώρο στους μορφωμένους νέους αυτού του τόπου και ουδεμία διάθεση δείχνει για να τους αξιοποιήσει. Απορρίπτει οτιδήποτε νέο και καινοτόμο και επιτίθεται σε κάθε τι προοδευτικό.

Δεν έχει γνώσεις της οικονομίας, και η φορολόγηση, η γραφειοκρατία και η πολιτική αστάθεια κρατάει μακριά τους ξένους επενδυτές. Δηλαδή είμαστε σε μία χώρα που ούτε χρήματα μπαίνουν, αλλά και φεύγουν και αυτά τα λίγα που κυκλοφορούν στην αγορά.

Είναι η πιο ανίκανη κυβέρνηση που έχει περάσει και εμείς καθόμαστε άπραγοι περιμένοντας την κατάρρευση. Οποιαδήποτε λογική κουβέντα κάποιων λιγοστών αξιόλογων ανθρώπων θυσιάζεται στον βωμό του συναισθήματος του πιο έξυπνου λαού στον κόσμο.

Και όχι σοφέ λαέ. Όταν λέω αυτά δεν υπονοώ ότι οι προηγούμενοι τα έκαναν όλα σωστά. Θες να μάθεις τι δεν έκαναν σωστά οι προηγούμενοι και φτάσαμε μέχρι εδώ; Είμαι πρόθυμος να το αναλύσω, αλλά δεν θα το κάνω. Όσο βρίσκεις τον Άδωνι ενοχλητικό και τον Τζήμερο προσβλητικό δεν θες να μάθεις. 

Facebook Comments