Για (πολύ) αρχάριους: Όταν φτιάχνεις έναν φορέα που περιλαμβάνει τηλεόραση, ραδιόφωνο, διαδίκτυο, δορυφορικές συνδέσεις και ό,τι άλλο θα δημιουργήσει η τεχνολογία του μέλλοντος, στην ταμπέλα δεν γράφεις μόνο “Τηλεόραση”. Όπως ένας μανάβης δεν ονομάζει το μανάβικο “Πεπόνια”.

Επίσης, αν θες σώνει και καλά το όνομα να είναι αρκτικόλεξο, φροντίζεις να προφέρεται κάπως εύκολα. Π.χ. δεν βαφτίζεις έναν οργανισμό ΟΑΕΕ. Βάζεις και κανένα σύμφωνο ανάμεσα. Και να μην θυμάσαι τι ονόμαζαν οι αρχαίοι χασμωδία, το ΟΑΕΕ δεν προφέρεται. Όπως δεν προφέρεται και το ΕΔΤ. Δεν υπάρχει ελληνική λέξη με συνεχόμενα το “δ” και το “τ”. Είναι και τα δύο οδοντικά!

Κι όμως, το κωμικό όνομα ΝΕΡΙΤ έδωσε τη θέση του στο ψευδό ΕΔΤ. Κι επειδή οι μεγάλες εμπνεύσεις πρέπει να παρουσιάζονται ολοκληρωμένα, μας έδειξαν και τον λογότυπο του νέου φορέα. Σου πέφτει το σαγόνι: η αποθέωση της κακογουστιάς και του “εκτός εποχής”. Σαν να το έφτιαξε ατάλαντος, κιτσάτος, μαθητευόμενος γραφίστας της δεκαετίας του ’70.

Μα θα πείτε: έχει τόσο σημασία ένα όνομα κι ένα λογότυπο; Φυσικά και έχει! Όχι μόνο επειδή είναι σύμβολα. Αλλά επειδή δείχνουν αυτό που σε άλλες περιπτώσεις κυβερνητικών επιλογών δεν βλέπουμε: το πόσο ΑΣΧΕΤΟΙ ΣΕ ΟΛΑ είναι αυτοί που παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή μας. Και επικίνδυνοι, καθώς δεν έχουν γνώση της άγνοιάς τους. Στην περίπτωση της ΕΡΤ ξεκίνησαν από μια σωστή απόφαση: τα δημόσια ΜΜΕ έπρεπε να αλλάξουν. Η συνέχεια ήταν μια σειρά από μεγαλειώδεις γκάφες, που, πράγματι, χρειάζεται ταλέντο για να τις κάνεις όλες μαζί. Κι αφού έφαγαν “κράξιμο” για το μαύρο στην οθόνη, για το σχέδιο που δεν υπήρχε, για το κωμικό ΝΕΡΙΤ ανακάλυψαν το συγκλονιστικό ΕΔΤ!

Από τόσα χέρια πέρασε και το όνομα και ο λογότυπος, από τόσους συμβούλους και παρατρεχάμενους, δεν βρέθηκε ένας να πει “ρε παιδιά, αυτό το όνομα δεν προφέρεται;” Δεν βρέθηκε ένας που να διαθέτει στοιχειώδη αισθητική να πει “τι σαχλαμάρα είναι αυτό το εικαστικό με την υδρόγειο σφαίρα και τις κορδελίτσες”; Δεν βρέθηκε ένας να οργανώσει, από το Facebook έστω, έναν διαγωνισμό για όνομα και λογότυπο; Χωρίς αμοιβή για τον νικητή, με μόνη την ικανοποίηση ότι αυτός έδωσε όνομα και σχήμα στη νέα ΕΡΤ!

Μιλώντας συχνά με ανθρώπους που ξέρουν τα πράγματα «από μέσα», ακούς απίθανες ιστορίες για «αρμόδιους» που δεν έχουν ιδέα για το αντικείμενό τους, που διαθέτουν εμφανώς μειωμένη νοημοσύνη, αντιληπτή από όποιον έρθει σε επαφή μαζί τους στα πρώτα 5 δευτερόλεπτα, αλλά που παραμένουν στη θέση τους για να έχει ο πολιτικός πάτρωνας υπό κομματικό έλεγχο ακόμα μια υπηρεσία. Και κάθε φορά, όταν μαθαίνεις για μια διοικητική απόφαση που είναι έξω από κάθε λογική λες: «Δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθιοι, κάτι άλλο τρέχει, μας ψεκάζουν!».

Όντως, μας ψεκάζουν με μεγατόνους του τοξικού, θανατηφόρου υγρού που λέγεται «κομματική λογική». Έχει μολύνει, 40 χρόνια τώρα, τον υδροφόρο ορίζοντα όλης της διοικητικής μηχανής. Κάθε σοβαρός άνθρωπος εκεί μέσα ή θα μεταλλαχθεί ή θα καταλήξει αποσυνάγωγος. Επικρατεί όποιος επικροτεί.

Η περίπτωση της ΕΡΤ, από το πρώτο λάθος βήμα μέχρι το πρόσφατο (γιατί έχουμε πολλά να δούμε ακόμα) έδειξε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Αλλά είναι και κάτι χειρότερο: ξετσίπωτος. Φανταστείτε ότι η ΕΡΤ είναι η βιτρίνα. Οποιονδήποτε που έχει πέντε δράμια μυαλό να ρωτούσαν θα τους έλεγε ότι οι χειρισμοί στην ΕΡΤ είναι case study. Ό,τι κάνεις, εκεί που φαίνεται, δείχνει τι μπορείς να κάνεις σε όσα δεν φαίνονται. Και στον ουσιαστικό και στον επικοινωνιακό τομέα. Το όνομα θα έπρεπε να ενθουσιάζει. Ο λογότυπος να ξεχειλίζει φρεσκάδα. Η γραμματοσειρά να βγάζει καλαισθησία, τόλμη και αντισυμβατικότητα. Ακριβώς τα αντίθετα από όσα «επέλεξαν». Βάζω το ρήμα σε εισαγωγικά γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπήρχαν και άλλες προτάσεις χειρότερες από αυτή. Μάλλον κάποιον κομματικό γραφίστα θα επιστράτευσαν τελευταία στιγμή και στο άρπα – κόλλα, όπως γίνονται όλα, έφτιαξε αυτή την τραγωδία.

Θα έγραφα γελοιότητα αλλά στην πιο κρίσιμη πορεία της χώρας το να είναι στο τιμόνι άνθρωποι χωρίς καμμία γνώση και χωρίς κανένα συναίσθημα ευθύνης δεν είναι για γέλια. Είναι τραγικό. Θα το διαπιστώσουμε αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές. Προς το παρόν ας απολαύσουμε τη μεταρρύθμιση: Η ΕΡΤ του ψεύδους έγινε η ΕΔΤ του ψευδού.

Facebook Comments