«Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών».

Το διάγγελμα του Εθνικού Κυβερνήτη συνοψίζει επιγραμματικά 2500 χρόνια εθνικών αγώνων για την υπεράσπιση του ιερού πατρίου εδάφους. Δύο και ημίσειες χιλιετίες αγώνων για την ύπαρξη. Εικοσιπέντε αιώνες πάθους για ελευθερία. Για την κατοχύρωση του δικαιώματος των Ελλήνων να ζουν και να αναπαράγονται σε αυτή την ξερική γωνιά της γης, εκεί που έχτισαν με πέτρα και αλμυρό νερό τις εστίες τους και τους βωμούς των θεών τους. Ο Έλληνας φαντάρος του 1940 δεν είναι μόνος του.

Έχει πίσω του προστάτες και οδηγούς τις μορφές των Αθηναίων μαραθωνομάχων, των 300 Λακεδαιμονίων που έπεσαν μέχρις ενός στη στενωπό των Θερμοπυλών, των ναυμάχων της Σαλαμίνας, των Μακεδόνων του Αλεξάνδρου που μεταλαμπάδευσαν τον πολιτισμό μας ως τη Βακτρία, των κατάφρακτων αραβοκτόνων του Νικηφόρου Φωκά, των τελευταίων υπερασπιστών της Βασιλεύουσας το 1453, των απείθαρχων ορεσίβιων πολέμαρχων που έγραψαν το έπος του ’21, των παππούδων και των πατέρων τους που ελευθέρωσαν τη Μακεδονία και τα νησιά του Αρχιπελάγους μια γενιά πίσω φτάνοντας μία ανάσα από την τελείωση της «Μεγάλης Ελλάδας».

Για μια ακόμη φορά η ελληνική ψυχή επρόκειτο να κατανικήσει την κτηνώδη ύλη. Ο Ρωμαίος δικτάτωρ είχε το ατσάλι των εκατομμυρίων λογχών του, τα σιδερένια πουλιά που ξερνούσαν θάνατο, τον έλεγχο της Αδριατικής, τους αμύθητους αποικιακούς θησαυρούς της φασιστικής αυτοκρατορίας του. Όμως οι Έλληνες είχαν το μέταλλο στην ψυχή. Στην υπεροπλία της ύλης αντέταξαν την υπεροπλία των αξιών: εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης. Ο πόθος για τον ελεύθερο, ακηδεμόνευτο βίο υπερίσχυσε κάθε αριθμητικής ή τεχνικής υπεροχής.

Η 8η Μεραρχία του παράτολμου Χαράλαμπου Κατσιμήτρου, αποτελούμενη από Ηπειρώτες, μαχόταν κυριολεκτικά υπέρ βωμών και εστιών: αν έπεφταν, ο εχθρός θα πατούσε με το βέβηλο ποδάρι του τη γη των Ιωαννίνων, θα λήστευε τις εκκλησιές της, θα κλείδωνε τα σχολειά της και θα υποδούλωνε τις μητέρες, τις συζύγους και τα παιδιά των προμάχων της Ελλάδος. Δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουν να συμβεί αυτό τοανοσιούργημα∙ δεν υπήρχε περιθώριο να τον αφήσουν να περάσει. Η αλαζονεία του λατίνου εισβολέα συνετρίβη στο Καλπάκι κατά τρόπο που δεν άφηνε καμιά αμφιβολία για τη μετέπειτα εξέλιξη του πολέμου.

Η εποποιία του 1940 δεν ήταν τυχαία. Ο αγώνας για την τιμή στέφθηκε με επιτυχία διότι ένα εθνικό καθεστώς έπραξε τα προηγούμενα χρόνια ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για την απόκρουση της ιταλικής πανστρατιάς. Η Θεία Πρόνοια εξασφάλισε για την Ελλάδα, στην πιο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας της, μια εθνική κυβέρνηση υπεράνω κομμάτων, φατριασμών και ποταπών μικροπολιτικών παιχνιδιών. Ο Ιωάννης Μεταξάς ήρθε ως από μηχανής θεός τον Αύγουστο του 1936, όταν η χώρα παραδιδόταν στην αναρχία, και επέβαλε την τάξη με σιδηρά πυγμή και αίσθημα δικαιοσύνης. Τερμάτισε την εσωτερική ανωμαλία κατά τον πιο οριστικό τρόπο, διαλύοντας τους αναρχοκομμουνιστικούς πυρήνες της ανωμαλίας που ήθελαν να ρίξουν τη χώρα στη δίνη του διχασμού για να προωθήσουν τα σατανικά μπολσεβίκικα σχέδια τους.

Από την πρώτη στιγμή ο Ιωάννης Μεταξάς σήκωσε τα μανίκια και επιδόθηκε στο έργο της εθνικής ανασυγκρότησης, στην εργώδη προσπάθεια να ανακτηθεί ο χαμένος χρόνος μετά από τόσους εθνοκτόνους διχασμούς. Έπνευσε άνεμος εθνικής αναδημιουργίας προς όλες τις κατευθύνσεις. Με τη στιβαρή ηγεσία του Αρχηγού και του Βασιλέως, των δύο πυλώνων της πατρίδας, ο ελληνικός λαός έφερε εις πέρας έναν εξωπραγματικό άθλο.

Μόνο η πλήρης και απόλυτη σύμπνοια μεταξύ του λαού και των κυβερνητών του μπορούσε να γεννήσει το θαύμα του 1940. Εξάρθρωση της ανθελληνικής ιδεολογίας του κομμουνισμού και στρατιωτική θωράκιση της χώρας, αυτά ήταν τα δύο μέγιστα επιτεύγματα της 4ης Αυγούστου.

Το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου έχει πατέρα με όνομα και επώνυμο: Ιωάννης Μεταξάς. Τα δικά του χείλη το πρόφεραν, οι μύες της δικής του γλώσσας κινήθηκαν για να εκτοξεύσουν την υπερήφανη απάντηση στον Ιταλό πρέσβη. Ο λαός δέχθηκε με ενθουσιασμό και πατριωτικό ρίγος την απόφαση του Κυβερνήτη του, όμως δεν ήταν δική του η πρωτοβουλία.

Ήταν κέλευσμα για αντεπίθεση, όχι αντεπίθεση που έφερε το πρόσταγμα. Δεν έγινε κανένα δημοψήφισμα, καμιά Βουλή δεν συνεδρίασε για να αποφασίσει. Η βούληση του Έθνους ήταν δεδομένο ότι εκφραζόταν από τους Αρχηγούς του, την φυσική αριστοκρατία του πίσω από την οποία συντάσσεται ομοθύμως ο λαός. Οι Έλληνες μεγαλουργούν όταν έχουν μεγάλους ηγήτορες.

Η άλωση της Τροίας έγινε από τους κοιράνους των ελληνικών εθνών, τους ομηρικούς «ανδρών άνακτες» υπό την ηγεσία του αδίστακτου Ατρείδη. Αυτής της στρατιωτικής ιδιοφυίας, που ερχόταν από τα τρίσβαθα των αιώνων, ήταν νόμιμος κληρονόμος, καταπιστευματοδόχος και εκφραστής ο Ιωάννης Μεταξάς.

Το μεταξικό «Νέον Κράτος» έχει να επιδείξει ζηλευτούς τίτλους τιμής και αποτελεσματικότητας σε κάθε τομέα. Ατελείωτος ο κατάλογος των επιτευγμάτων του. Οι πολεμικές βιομηχανίες αναπτύχθηκαν εντυπωσιακά και η Ελλάδα πραγματοποιεί ένα τεράστιο άλμα στην κατεύθυνση της στρατιωτικής αυτάρκειας. Η χώρα εισήλθε σε καθεστώς οικονομικής και στρατιωτικής επιστράτευσης, με αξιοποίηση κάθε ανθρώπινου ή υλικού πόρου της προς εκπλήρωση της εθνικής αποστολής.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις αναδιοργανώνονται και ενισχύονται συστηματικά. Αδιάψευστος μάρτυρας η επιβλητική αλυσίδα των 21 μόνιμων φρουρίων της ελληνοβουλγαρικής μεθορίου, όπου γράφτηκαν σελίδες δόξας κατά την επίθεση των Ναζί και των βουλγάρων υποτακτικών τους τον Απρίλιο του 1941. Άριστα σχέδια επιστράτευσης και ασφαλούς συγκέντρωσης των στρατιωτικών μονάδων εκπονήθηκαν. Η στρατιωτική θητεία παρατάθηκε σε 24 μήνες.

Ο αριθμός των εισακτέων στις Παραγωγικές Σχολές και τις Σχολές Εφέδρων αυξήθηκε και η ποιότητα της εκπαίδευσης των αξιωματικών βελτιώθηκε. Μεγάλης κλίμακας ασκήσεις πραγματοποιήθηκαν και 16 δισεκατομμύρια δραχμές πιστώθηκαν για την προμήθεια σύγχρονου στρατιωτικού υλικού. Όλες οι δυνάμεις του Έθνους συντάχθηκαν στην υπηρεσία του υπέρτατου σκοπού: την σωτηρία της Πατρίδας.

Οι άνεμοι του πολέμου έπνεαν ήδη στην Ευρώπη όταν ξεκίνησε η κοσμογονία της 4ης Αυγούστου. Μόνο το μεταξικό καθεστώς, που τόσο έχει συκοφαντηθεί από τους ελαφρόμυαλους υπόδουλους της αριστερής ιδεοληπτικής μανίας, μπορούσε τη στιγμή εκείνη να ανταποκριθεί στην πρόκληση της Ιστορίας. Οι άριστοι ανέλαβαν τις τύχες του Έθνους την πιο κρίσιμη ώρα, τότε που παιζόταν η ύπαρξη του στα ζάρια. Και αρίστευσαν. Ο λαός τους ακολούθησε με αυθεντικό ενθουσιασμό, αγόγγυστα και αδιαμαρτύρητα, γνωρίζοντας ότι το καθεστώς ενσαρκώνει τα προαιώνια ιδανικά της Φυλής: Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια, Ελευθερία.

Το καθεστώς Μεταξά δεν ήταν καμιά αιμοσταγής στρατιωτική τυραννία όπως φαντασιώνονται μαζοχιστικά οι μικρονοϊκοί και λιγόψυχοι εθνοαποδομιστές. Πέτυχε την εθνική πανστρατιά με το ελάχιστο δυνατό κόστος σε ατομικές ελευθερίες. Η ιδιωτική πρωτοβουλία παρέμεινε πυλώνας της ελληνικής οικονομίας, παρά τις στοχευμένες κρατικές παρεμβάσεις σε στρατηγικούς τομείς.

Η ιδέα της ολότητας και το συλλογικό πνεύμα δεν κατέπνιξαν την ατομικότητα αλλά συμβίωσαν μαζί της σε αρμονική ενότητα και της προσέδωσαν πολύτιμο υπαρξιακό βάθος. Το Νέον Κράτος χρησιμοποίησε τεχνοκράτες και επιχειρηματίες σε νευραλγικές θέσεις διοίκησης, θέτοντας ως στόχο την αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού και την απεξάρτηση του από μικροκομματικές δουλείες και παραταξιακές ιδιοτέλειες.

Η δημόσια διοίκηση και η οικονομία οργανώνονται στη βάση επιστημονικών αρχών που υπερβαίνουν κομματικές εντάξεις και σκοπιμότητες. Τεράστιο το έργο που επιτελείται στον γεωργικό τομέα, με την απόδοση χιλιάδων στρεμμάτων από χέρσες εκτάσεις στην αγροτική καλλιέργεια. Προωθούνται μεγάλης κλίμακας εγγειοβελτιωτικά έργα, εκχερσώσεις και αποξηράνσεις ελών. Ο αναδασμός με τη διανομή γης στους ακτήμονες ολοκληρώνεται. Η Μακεδονία πλημμυρίζει από αγρότες εποίκους που οργώνουν τη γη της και στερεώνουν την ελληνικότητα της. Η χώρα κερδίζεται για τους ανθρώπους της σπιθαμή προς σπιθαμή.

Ο εργάτης και ο αγρότης είναι οι θεμέλιοι λίθοι ενός καθεστώτος αριστοκρατικού και συγχρόνως γνήσια λαϊκού. Ο Μεταξάς εφαρμόζει αυτό που δεν τόλμησαν οι κοινοβουλευτικοί του προκάτοχοι: επεκτείνει και εμβαθύνει την κοινωνική νομοθεσία, τα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας και την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων.

Υπογράφονται συλλογικές συμβάσεις εργασίας που καθορίζουν κατώτατο όριο μισθών και ημερομισθίων∙ η οκτάωρη εργασία καθιερώνεται σε όλους τους βιομηχανικούς και βιοτεχνικούς κλάδους∙ με εφαρμογή παλαιότερου αλλά ανενεργού ως τότε νόμου ξεκινά η λειτουργία του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, του ασφαλιστικού κολοσσού που θα στεγάσει την παραγωγική ικμάδα του Έθνους.

Το μέλλον του Έθνους, η νεολαία, οργανώνεται μαζικά στην Ε.Ο.Ν., όπου εκπαιδεύεται με πνεύμα δωρικό και βιώνει τα εθνικά ιδανικά στην πράξη. Αναπτύσσει μια σπαρτιατική λιτοδίαιτη αρετή, ένα ήθος τραχύ και μια έφεση στον αυστηρά πειθαρχημένο βίοπου δημιουργεί πολεμικές μηχανές, αληθινούς πλατωνικούς Φύλακες.

Από αυτή τη νεολαία θα ξεπεταγόταν ο ανθός του Έθνους, η νέα ανώτερη γενιά Ελλήνων που θα συνδύαζε πολεμική αγριότητα και φιλοσοφική μειλιχιότητα, αδαμάντινη θέληση και διανοητική υπεροχή, αριστεία σε λόγο και πράξη. Μέσω της χειρωνακτικής εργασίας, φαλαγγίτες και σκαπανείς ζυμώνονται με την εθνική γη και γίνονται ένα με τα άγια χώματα που πότισαν οι πρόγονοι τους με το ιερό αίμα και τον τίμιο ιδρώτα τους.

Η Ελλάδα παύει να είναι αφηρημένη ιδέα στα βιβλία και τα αναγνωστικά. Γίνεται βιωμένη πραγματικότητα και μυστικό όραμα. Ο λαϊκός πολιτισμός, ζωντανός μάρτυρας της οργανικής συνέχειας του Έθνους, προσφέρεται δώρο χειροπιαστό στους κοινωνούς του με μέσο την δημοτική γλώσσα, την πηγαία λαλιά που κρυσταλλώνει το ελληνικό πνεύμα από την ηρωική εποχή των Επών.

Η δικτατορία του Ιωάννου Μεταξά ήταν το καθεστώς που ανταποκρινόταν στις έκτακτες συνθήκες της εποχής που επώαζε τον πιο καταστροφικό πόλεμο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ήταν αντικειμενική ιστορική αναγκαιότητα, όχι αποτέλεσμα αρχομανίας ή προσωπικών φιλοδοξιών. Ήταν η ανταπόκριση στο αίτημα για τη σωτηρία της Πατρίδας. Saluspopulisupremalexesto: ο υπέρτατος νόμος είναι η ύπαρξη του Ελληνικού Έθνους και σε αυτόν υποτάσσονται όλοι οι άλλοι.

Το Έθνος δεν φτιάχτηκε από τους ανθρώπους αλλά είναι άχρονη και προαιώνια πραγματικότητα, άφθαρτη Ιδέα καιδημιούργημα του Παντοδύναμου Θεού, που έβαλε την υπογραφή του στην ελευθερία των Ελλήνων και δεν την παίρνει πίσω.

Και το Έθνος δεν είχε μόνο εξωτερικούς μα και εσωτερικούς εχθρούς, εξίσου αν όχι μοχθηρότερους, που επιβουλεύονταν την ευημερία του και το δικαίωμα του να ζει με τον δικό του ελληνικό τρόπο. Άξιος στρατιώτης της Πατρίδας, ο Κωνσταντίνος Μανιαδάκης ανέλαβε το Υφυπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας στις 14 Αυγούστου 1936. Είχε υπό την δικαιοδοσία του όλα τα σώματα ασφαλείας της χώρας, τα οποία οργάνωσε με απαράμιλλη μεθοδικότητα και επιμονή.

Όπως οι ίδιοι οι κομμουνιστές παραδέχονται, διέλυσε τους κουκουέδικους μηχανισμούς στα εξ ων συνετέθησαν. Το Έθνος δεν θα ανεχόταν δεύτερο 1922, τότε που οι πράκτορες των σλαβομπολσεβίκων πριόνιζαν το ηθικό του μαχόμενου Στρατού μας στα μέτωπα της Ανατολίας. Η εθνική προσπάθεια θα προχωρούσε χωρίς την υπονόμευση της ρωσοκίνητης σπείρας, που ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνη καθώς είχε εκπαιδευτεί επαγγελματικά στην «πατρίδα της επανάστασης» και ήταν στο έπακρο φανατισμένη.

Η 28η Οκτωβρίου δεν έπεσε από τον ουρανό.Ήταν το απαύγασμα τεσσάρων χρόνων αγώνα εθνικής αναδημιουργίας που καθοδηγείτο από την λαϊκή αριστοκρατική Πολιτεία της 4ης Αυγούστου. Ο Βασιλεύς, ο Εθνικός Κυβερνήτης με τους άμεσους συνεργάτες του, οι διοικητές των μεγάλων στρατιωτικών μονάδων, οι επιστήμονες, οι τεχνοκράτες και οι άριστοι των ελληνικών γραμμάτων και τεχνών, όλοι μαζί σε αγαστή σύμπνοια στάθηκαν σημαιοφόροι του Έθνους στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορικής του πορείας.

«Ο Θεός σώζοι την Ελλάδα»: αυτή ήταν η φράση με την οποία ο Ιωάννης Μεταξάς συνόδευσε την υπογραφή των διαταγμάτων επιστράτευσης του Ελληνικού Στρατού, την 5η πρωινή ώρα της 28ης Οκτωβρίου 1940, παρουσία του Βασιλέως, του Διαδόχου και του Υπουργικού Συμβουλίου. Και η Ελλάς εσώθη.

Facebook Comments