ΔΟΛ, το τέλος μιας αυτοκρατορίας

«Ιστορικές αθηναϊκές εφημερίδες κατηγορούν τον Τσίπρα ότι θέλει να τις αποτελειώσει. Χρέη; Φοροδιαφυγή; Δεν έχει σημασία», σημειώνει σε άρθρο της η εφημερίδα Τageszeitung του Bερολίνου. Ήταν ένα οργισμένο άρθρο γεμάτο κατηγορίες, χωρίς κανένα ίχνος ουσιαστικής αυτοκριτικής, ωστόσο τα κακά νέα φάνηκαν ήδη από τις πρώτες γραμμές: «Το Βήμα και Τα Νέα αναγκάζονται να αναστείλουν εντός των ημερών την έκδοσή τους για οικονομικούς λόγους», γράφει η γερμανική εφημερίδα, αναφερόμενη στην ανακοίνωση που εξέδωσαν οι δύο εφημερίδες αναφορικά με το εκδοτικό μέλλον τους.

Όπως σημειώνει η TAZ «η ανακοίνωση δεν έχει μόνο συμβολική σημασία. Πάνω από 500 εργαζόμενοι, που όλοι τους είναι απλήρωτοι εδώ και πέντε μήνες, απειλούνται να μείνουν άνεργοι. Ο αφανισμός των εφημερίδων που ήδη είχε ξεκινήσει με το ξέσπασμα της κρίσης έφτασε σε νέα κορύφωση. Οι παραδοσιακά φιλελεύθερες εφημερίδες ανήκουν στον κάποτε παντοδύναμο όμιλο ΔΟΛ, ο οποίος περιλαμβάνει εφημερίδες, περιοδικά, ιστοσελίδες και άλλες επενδύσεις».

Από το ζενίθ στο ναδίρ

Η TAZ τονίζει την ιστορική σημασία των δύο εφημερίδων, αν λάβει κανείς υπόψη ότι Το Βήμα γεννήθηκε το 1922 και Τα Νέα το 1931, αποτελώντας «τον σοβαρό αντίπαλο» του συντηρητικού τύπου της εποχής τους. «Ωστόσο εδώ και κάποιο καιρό τα δύο έντυπα παλεύουν με τη δραματική μείωση των φύλλων που πωλούν». Στο ίδιο άρθρο αναφέρονται τα  νούμερα των πωλήσεων στο παρελθόν και σήμερα, αποτυπώνοντας γλαφυρά την πτωτική τάση στην κυκλοφορία των δύο εφημερίδων, ενώ παράλληλα γίνεται εκτενής αναφορά στα αμφιλεγόμενα τραπεζικά δάνεια του ομίλου. Ο ΔΟΛ «δεν μπορεί να εξυπηρετήσει πλέον τα επιτόκια των δανείων που τόσο γενναιόδωρα του είχαν χορηγηθεί στο παρελθόν. Η αυτοκρατορία καταρρέει».

Η εφημερίδα αναφέρεται επίσης και στις προσπάθειες της κυβέρνησης Τσίπρα να θέσει τέλος στην ανακεφαλαιοποίηση προβληματικών τραπεζών – που στο παρελθόν χορηγούσαν δάνεια χωρίς εγγυήσεις- με χρήματα των φορολογούμενων καθώς και στις ποινικές ευθύνες εις βάρος του βασικού μετόχου του ΔΟΛ, Σταύρου Ψυχάρη, «ο oποίος στο ζενίθ της καριέρας του μπορούσε από το γραφείο του να ανεβάσει και να κατεβάσει κυβερνήσεις. Κατηγορείται τώρα για ξέπλυμα χρήματος και φοροδιαφυγή». Η ΤAZ κλείνει το δημοσίευμα σημειώνοντας ότι: «μετά την συντριβή του ΔΟΛ, πολλά άλλα ΜΜΕ που τηρούν κριτική στάση απέναντι στην κυβέρνηση φοβούνται ότι σύντομα ο Τσίπρας θα τα καταστρέψει».

Ο Τραμπ και οι νέες προκλήσεις για τον δυτικό κόσμο

Δίχως αμφιβολία το θέμα που μονοπωλεί τα αυριανά φύλλα του γερμανικού τύπου είναι το αμφιλεγόμενο προεδρικό διάταγμα του Ντόναλντ Τραμπ, με το οποίο απαγορεύει την είσοδο στις ΗΠΑ υπηκόοων επτά μουσουλμανικών χωρών κι ενώ στο μεταξύ η ασάφεια και η αμηχανία που αυτό προκαλεί είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα διεθνώς. «Η αρχή της ανεκτικότητας και της θρησκευτικής ελευθερίας ως άνοιγμα στον κόσμο αποτελούν τα θεμέλια εκείνα που έκαναν την Αμερική, παρά τα λάθη της, σπουδαία. Τώρα ενέχει ο κίνδυνος ο Τραμπ όχι μόνο να προδώσει αυτές τις αρχές, αλλά να θέσει σε διακινδύνευση συνολικά την ασφάλεια των ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα αναπτύσσεται μια νέα απειλή για όλες τις δυτικές κοινωνίες», αναφέρει σε σχόλιό της η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου.

Από την πλευρά της η αυστριακή Die Presse παρατηρεί ότι «για τους ιδεολόγους του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Κάιντα η απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ είναι βούτυρο στο ψωμί τους», με το επίχειρημα ότι αντίστοιχα μέτρα ενισχύουν την προπαγανδιστική ρητορική που θέλει τη Δύση «να ηγείται ενός παγκόσμιου πολέμου εναντίον όλων των μουσουλμάνων».

Ενδιαφέρον έχει τέλος και το σχόλιο της Osnabrücker Zeitung, το οποίο κάνει μια απόπειρα σύγκρισης της διακυβέρνησης Ομπάμα με τα πρώτα δείγματα γραφής του Ντ. Τραμπ στο πεδίο της μεταναστευτικής πολιτικής αλλά και της πάταξης της ισλαμιστικής τρομοκρατίας. «Επί κυβέρνησης Ομπάμπα στόχος ήταν να εξετάζονται μεμονωμένα οι περιπτώσεις ταξιδιωτών από τις επίμαχες χώρες και όχι να μπλοκάρονται εκ των προτέρων όλοι όσοι προέρχονται από αυτές. Ο Μπαράκ Ομπάμα δρούσε, θα μπορούσε κανείς να πει, με νυστέρι, ενώ ο Τραμπ με τσεκούρι. Οι συνέπειες αυτής της αυτάρεσκης προεδρικής στάσης δεν είναι προβλέψιμες, όχι μόνο για την αμερικανική κοινωνία, αλλά και για τη διεθνή συνεργασία. Οι εταίροι των ΗΠΑ θα πρέπει αμέσως να πάρουν θέση με σαφήνεια ενάντια σε αυτή την τρέλα».