Οι περισσότερες (σχεδόν όλες δηλαδή) οι ξένες καταθέσεις στην Κύπρο είναι σε ρωσικές και αγγλικές τράπεζες που έχουν υποκαταστήματα στην Κύπρο και όχι σε ελληνικές τράπεζες. Με λίγα λόγια, οι καταθέσεις αυτές είναι σε τράπεζες που δεν έχουν πρόβλημα διότι δεν είχαν εκτεθεί στην ελληνική οικονομία και σε ελληνικά ομόλογα όπως οι τράπεζες της Κύπρου.

Όσοι ζητούσαν να μην γίνει κούρεμα στις καταθέσεις, ζητούσαν κάτι το παράλογο. Εν ολίγοις, ζητούσαν να πληρώσουν την τρύπα στους τραπεζικούς ισολογισμούς των κυπριακών τραπεζών (8 δισ. ευρώ περίπου) οι Ευρωπαίοι, με σκοπό να μην πάρουν καμία χασούρα οι της Κύπρου, ενώ κουρεύτηκαν καταθέτες στην Δανία και μηδενίστηκαν ομολογιούχοι στην Ολλανδία.

Ζητούσαν να τα δανειστεί αυτά τα λεφτά η Κύπρος, ουσιαστικά κάνοντας την κυπριακή οικονομία μη βιώσιμη με ένα χρέος 150% του ΑΕΠ, όπου στη συνέχεια αυτό το χρέος θα έπρεπε να κουρευτεί και να πάρει χασούρα ο Ευρωπαίος φορολογούμενος. Τέλος, ζητούσαν να πληρώσουν οι Γερμανοί  για να πάρουν τα λεφτά τους οι Ρώσοι καταθέτες. Με το συμπάθιο, αλλά αυτά που ορισμένοι ζητούσαν δεν είχαν καμία λογική. Όσο αναφορά τον κύριο Πισσαρίδη, σχετικά με το τι έλεγε πριν μερικές μέρες, καλύτερα να μην σχολιάσω να μην στεναχωρήσω τους φίλους στην Κύπρο.

Άρα αγαπητέ αναγνώστη και φίλε αναγνώστη στο μεγάλο νησί της Κύπρου, δυστυχώς η Κύπρος έχει μπλέξει και μάλιστα άσχημα.

Ποσό άνω των 15 δισ. ευρώ (τεράστιο ακόμα και για τα ελληνικά δεδομένα) απαιτείται για να μπορεί να γίνει το τραπεζικό σύστημα του νησιού βιώσιμο. Και δυστυχώς από ό,τι δείχνουν τα πράγματα, το 100% αυτού του ποσού θα το φορτωθεί στην πλάτη ο μέσος Κύπριος φορολογούμενος.

Ακόμα όμως και να φορτωθεί η Κύπρος αυτό το χρέος, προκειμένου να τακτοποιηθεί το ζήτημα, το πρόβλημα είναι ότι θα καταστεί μη βιώσιμη η ίδια η οικονομία του νησιού, διότι ένα χρέος 150% του ΑΕΠ νομίζω ότι όλοι πλέον συμφωνούμε ότι δεν είναι βιώσιμο.

Με την ανεργία του νησιού στο 22% και με τις καταθέσεις να αιμορραγούν τις περασμένες εβδομάδες, το πρόβλημα της Κύπρου θα πρέπει να λυθεί άμεσα και με τρόπο που να δώσει λύση στο πρόβλημα.

Δυστυχώς όμως, αν αναλογιστούμε την καθυστέρηση με την οποία έχουν γίνει τα πράγματα στην Ελλάδα και το γεγονός ότι ακόμα μέχρι σήμερα δεν έχει λυθεί το πρόβλημα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στην Ελλάδα, δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος όσον αφορά την ταχύτητα επίλυσης του προβλήματος της Κύπρου.

Αυτό που έγινε στην Κύπρο είναι ένα σήμα στην αγορά ότι δεν θα μπορεί από δω και πέρα να βάζει λεφτά σε επικίνδυνες τράπεζες χωρίς ρίσκο.

Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να ενδυναμώσει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, διότι οι αρμόδιες αρχές θα επαγρυπνούν από δω και πέρα και θα παρακολουθούν από πολύ κοντά το ενεργητικό των τραπεζών στην δικαιοδοσία τους, με σκοπό να προλαμβάνουν καταστάσεις, αντί να αφήνουν τα προβλήματα να γιγαντώνονται χωρίς να κάνουν τίποτα μέχρι που είναι αργά.

Σαφώς αυτές οι εξελίξεις θα υποβαθμίσουν τον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο. Αλλά για όσους με παρακολουθούν εδώ και μερικά χρόνια, έχω πει ότι ο τραπεζικός κλάδος στην Ευρώπη έχει πτωχεύσει προ πολλού απλά δεν το ξέρουν οι πολιτικοί. Και σαφώς αυτό που έγινε στην Κύπρο μπορεί να γίνει και αλλού (και θα πρέπει να γίνει), διότι δεν μπορεί αγαπητέ αναγνώστη να γιγαντώνεται το χρέος των κρατών για να σωθεί το φεουδαρχικό κεφάλαιο της Ευρώπης.

Facebook Comments