Μετά το… τέλος της λιτότητας που είχαν διαμηνύσει, τελικά κλείνουν την αξιολόγηση με ουσιαστικά 1 δισ. ευρώ περισσότερα μέτρα από ότι έλεγαν, εξασφαλίζοντας το τσάκισμα των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων, ωφελώντας τους πλουσιότερους και μονιμοποιώντας τα μνημόνια. Η έξοδος δε στις αγορές, η νέα καραμέλα της κυβέρνησης, δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα πριν το… 2021.

Ο κύριος Τσακαλώτος μέχρι πρόσφατα μιλούσε με…  ποσοστά καθώς όπως είχε πει και στη Βουλή, δεν είναι «σωστό» να μιλάμε για νούμερα. Ο λόγος για το βαρύ πακέτο μέτρων του τέταρτου μνημονίου που πέρασαν από το παράθυρο (του Χίλτον) και που έχει την… πρωτοτυπία να έρχεται χωρίς χρηματοδότηση. 

Ο Έλληνας ΥΟΙΚ έλεγε και ξαναέλεγε πως τα μέτρα θα είναι της τάξης του 2% του ΑΕΠ. Τώρα, και μετά την συμφωνία της Τρίτης, μιλά για μέτρα 3,6 δισ. ευρώ. Γιατί κατάλαβε πως το πακέτο είναι πολύ υψηλότερο τελικά σε πραγματικούς αριθμούς, έως και 1 δισ. ευρώ υψηλότερο, κι έτσι προτιμά να κάνει τα… στραβά μάτια.

Όπως έχουμε ξαναγράψει σε αυτήν εδώ τη στήλη, το 2% των μέτρων το οποίο υπολογίζεται σε 3,6 δισ. ευρώ, εκτιμάται με βάση το σημερινό ΑΕΠ των 180 δισ. ευρώ.

Όμως τα μέτρα που υπέγραψαν με δύο χέρια, αφορούν το ΑΕΠ του 2019 και του 2020. Εάν λάβουμε υπόψη τις προβλέψεις για ανάπτυξη στην επόμενη τριετία, τότε τα μέτρα θα αγγίζουν τα 4 με 4,5 δισ. ευρώ, δηλαδή το 2% του ελληνικού ΑΕΠ «τότε», το οποίο θα ξεπερνά τα 200 δισ. ευρώ.

Με λίγα λόγια οι περικοπές στις συντάξεις θα ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ…

Στην πραγματικότητα λοιπόν, η σκληρή  διαπραγμάτευση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μας φέρνει πολύ περισσότερα μέτρα από αυτά που ανακοίνωσαν.

Κατά τα άλλα, το αποτελέσματα των 9 μηνών των διαπραγματεύσεων για την β’ αξιολόγηση της κυβέρνησης της Αριστεράς, κατέληξε στο εξής αποτέλεσμα: «Σφάζουν» τους φτωχότερους των μισθωτών και των συντάξεων. Κόβουν έναν μισθό στους χαμηλόμισθους και δύο τουλάχιστον συντάξεις στους συνταξιούχους, ενώ οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι τα μεσαία και υψηλά εισοδήματα καθώς και (ελάχιστα) οι επιχειρήσεις. 

Η μείωση κατά 3.000 στο αφορολόγητο σημαίνει ότι οι επιβαρύνσεις ξεκινούν από όσους έχουν μισθό ή σύνταξη από περίπου 475 ευρώ και πάνω.

Τα αντίμετρα της  μείωσης του χαμηλού συντελεστή από το 22% στο 20% αλλά και της μείωσης στην ειδική εισφορά αλληλεγγύης, ευνοούν όσους έχουν εισόδημα πάνω από 30.000 ευρώ το χρόνο. Αυτή η κατηγορία κερδίζει ουσιαστικά όσα χάνει από τη μείωση του αφορολογήτου ή και οδηγείται σε πολύ μεγαλύτερο φορολογικό όφελος.

Ο λογαριασμός των μέτρων χτυπά την πόρτα των φτωχότερων, ενώ οδηγεί σε όφελος των πλουσιοτέρων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, που θα έσκιζε τα μνημόνια, τυπικά και ουσιαστικά τα μονιμοποιεί, αφού εξασφάλισε από τώρα την συνέχισή τους έως το 2020 τουλάχιστον.

Από την άλλη, η καραμέλα του QE έχει πια λιώσει αφού και να αποφασίσει ο Ντράγκι τον Σεπτέμβριο να συμπεριλάβει την Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (καθώς είναι δύσκολο να προλάβει η κυβέρνηση την συνεδρίαση της ΕΚΤ στις 8 Ιουνίου), οι αγορές ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ θα είναι περιορισμένες στον έναν με δύο μήνες, αφού ευθύς αμέσως, το φθινόπωρο, ξεκινά και η τρίτη αξιολόγηση. Και ως γνωστόν η κεντρική τράπεζα δεν μπορεί να διενεργεί το QE σε μία χώρα που βρίσκεται σε διαδικασία αξιολόγησης.

Η νέα καραμέλα πια, είναι η έξοδος στις αγορές.  Την ακούσαμε και από τον Τσίπρα και από τον Τζανακόπουλο τις τελευταίες ημέρες. Γιατί ξέρουν πως αν δεν καταφέρει η Ελλάδα να βγει στις αγορές τον Αύγουστο του 2018, θα σημαίνει ότι δεν θα μπορεί να χρηματοδοτηθεί από μόνη της κι έτσι θα πρέπει να μπει σε νέα συμφωνία με τους δανειστές, οι οποίοι φυσικά θέλουν να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή των δανείων που έχουν δώσει στην Ελλάδα.

Ήδη οι δημοσιονομικοί στόχοι του 2017 φαίνεται πως οδηγούνται σε εκτροχιασμό αφού η καθυστέρηση της αξιολόγησης έχει χτυπήσει έντονα την οικονομία τους πρώτους 4-5 μήνες αυτού του έτους. 

Επίσης, το καμπανάκι για το 2018 έχει ήδη χτυπήσει αφού o Ντάισελμπλουμ φρόντισε να διαμηνύσει ξανά πριν λίγες ημέρες πως αν δεν φαίνεται πως θα επιτευχθούν οι στόχοι του 2018, τότε όλα τα νέα μέτρα θα επιβληθούν το 2019 και όχι σε δύο δόσεις, το 2019 και το 2020.

Ο προγραμματισμός των δανειστών δεν δείχνει ότι η Ελλάδα θα είναι σε θέση να αυτοχρηματοδοτηθεί χωρίς βοήθεια, σε περίπου έναν χρόνο και κάτι μήνες από σήμερα.

Σύμφωνα και με τις προβλέψεις των αναλυτών, η έξοδος δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα, τουλάχιστον όχι πριν το… 2021. Όπως εκτιμά η Citigroup, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων θα παραμείνουν σε «απαγορευτικά» επίπεδα για τα επόμενα πέντε χρόνια. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της, οι αποδόσεις του 10ετούς ελληνικού ομολόγου θα «κλείσουν» το 2017 στο 6,356%, ενώ το 2018 θα αυξηθούν και πάλι στο 7,54%, το 2019 στο 7,91%, το 2020 στο 8,43% και το 2021 στο 8,72%.

Έτσι, στην καλύτερη περίπτωση, η Ελλάδα θα χρειαστεί προληπτική πιστωτική γραμμή από την ευρωζώνη το καλοκαίρι του 2018 και ίσως και ένα  μικρό ποσό οικονομικής βοήθειας. Ουσιαστικά, αυτό θα είναι ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης για την Ελλάδα, με την οικονομική βοήθεια να προέρχεται κυρίως από την ελάφρυνση του χρέους, όχι από νέα δάνεια, με μετατόπιση στο μέλλον των πληρωμών τόκων.

Οι δανειστές, και κυρίως η Γερμανία, είναι απίθανο να προχωρήσουν σε κάτι τέτοιο χωρίς περαιτέρω απαιτήσεις, έτσι θα προσφέρουν σταδιακή ελάφρυνση του χρέους όσο η Αθήνα εκπληρώνει τους στόχους. Αυτό σημαίνει ότι οι περαιτέρω μεταρρυθμίσεις (λιτότητα στα… ελληνικά) δεν μπορεί να αποκλειστούν και στη συνέχεια…

Facebook Comments