Μήπως ήταν δικά τους χρήματα;

Έφτανε η αναφορά του ενδεχομένου μείωσης ή απόσυρσης του προγράμματος παροχής ρευστότητας της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ, για να ξεκινήσει η επιστροφή των κεφαλαίων από τις αναδυόμενες αγορές στις ΗΠΑ & Ευρώπη.

Από τα τέλη του περασμένου Μαΐου, οπότε ξεκίνησε η κίνηση των κεφαλαίων, μια σειρά από αναδυόμενες οικονομίες βλέπουν τα νομίσματα τους να υποτιμόνται, τα επιτόκια να αυξάνουν και τις οικονομίες τους να εισέρχονται σε μια περίοδο αναταραχής και διόρθωσης.

Ταυτόχρονα, αυτή η επιστροφή σημαίνει αύξηση των επενδύσεων, αύξηση της απασχόλησης και επιστροφή στην ανάπτυξη σε ΗΠΑ και Ευρώπη

Θα πρέπει όμως να επισημάνουμε ότι αυτά τα κεφάλαια που εξέρχονται των αναδυόμενων οικονομιών ήταν δανεικά και κυρίως προέρχονται από τους επενδυτές των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Όλα αυτά τα χρόνια, οι αναδυόμενες οικονομίες «έτρεχαν» με τρελούς ρυθμούς ανάπτυξης, ανταγωνίζονταν τις αναπτυγμένες οικονομίες και δημιουργούσαν παραγωγικές και οικονομικές δραστηριότητες, με κεφάλαια που μεταφέρονταν κυρίως από τις οικονομίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης.

Κι όλα αυτά όταν οι αναδυόμενες οικονομίες διατηρούσαν μεγάλη απόσταση από αυτό που ονομάζεται στην Δύση «κράτος πρόνοιας» ή πλέγμα πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων ή μηχανισμοί διαχείρισης κρίσης.

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) θα αποφασίσει εάν θα περιορίσει το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων με γνώμονα την πορεία της αμερικάνικής οικονομίας και όχι τις οικονομίες της Ινδίας και της Τουρκίας. Στο ίδιο προτυπο, η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα θα πράξει ανάλογα, αυξάνοντας τα επιτόκια του ευρώ εάν οι ρυθμοί αναπτυξης επιστρέψουν για τα καλά στην ευρωπαική οικονομία.

Εάν τα στοιχεία στην αγορά εργασίας και στην οικονομία της Δύσης βελτιωθούν περαιτέρω, θα έχουμε κινήσεις περιορισμού της ρευστότητας για την αποφυγή πληθωριστικών πιέσεων. Εάν όμως πραγματοποιηθούν οι προβλεπόμενες κινήσεις, τότε θα συνεχιστεί η κίνηση κεφαλαίων από τις αναδυόμενες αγορές πίσω στις ΗΠΑ και Ευρώπη, κι αυτό δεν θα επηρεάσει μόνο τις οικονομίες της Ινδίας και της Τουρκίας αλλά θα επηρεαστεί και η κινεζική οικονομία, η οποία τρέχει πάνω σε μια σειρά από «φούσκες».

Το κρίσιμο σημείο είναι ότι στις περισσότερες από αυτές τις χώρες δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία διαχείρισης καπιταλιστικής «διόρθωσης» με ότι αυτό έχει να κάνει με κράτος πρόνοιας και πολιτικές ελευθερίες.

Εκεί το κινέζικο πρότυπο, “ένα πολιτικό σύστημα, δύο οικονομικά συστήματα “, το οποίο έχει αντιγραφεί και στις περισσότερες αναδυόμενες χώρες θα γνωρίσει τα όρια του.