Σόιμπλε: “Μην κατηγορείτε εμένα για τα δομικά προβλήματα στην Ελλάδα”

Το θέμα του χρέους αναμένεται να τεθεί εκ νέου στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου, με τις έως τώρα πληροφορίες να αναφέρουν πάντως ότι οι εταίροι δύσκολα θα βελτιώσουν τα μέτρα που έχουν ήδη καταθέσει για ελάφρυνση.

Αξιωματούχοι που εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις διέρρευσαν στο πρακτορείο Bloomberg πως τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης κατά πάσα πιθανότητα θα αποφύγουν να συζητήσουν συγκεκριμένα μέτρα ελάφρυνσης πέρα από τη δυνατότητα 15ετούς επέκτασης των δανείων στήριξης, η οποία τέθηκε και στις 22 Ιουνίου.

Η επιμήκυνση που πρότειναν οι Ευρωπαίοι κρίθηκε ανεπαρκής από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διαμήνυσε χθες, δια στόματος του Μπενουά Κερέ, ότι θα ήταν καλό για την ελληνική οικονομία να υπάρξει άμεσα «καθαρότητα» όσον αφορά τις προοπτικές του χρέους.

Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας επέκρινε εκ νέου τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ, λέγοντας πως είναι «σίγουρα κατάλληλη» για ορισμένα μέλη της ευρωζώνης, αλλά ελαφρώς χαλαρή για τη Γερμανία.

Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Wolfgang Schaeuble υπογράμμισε ότι η ισοτιμία του ευρώ είναι πολύ χαμηλή για την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής οικονομίας και το εμπορικό πλεόνασμα της χώρας θα ήταν το μισό χωρίς τη χαλαρή νομισματική πολιτική της ΕΚΤ.

“Επιπρόσθετα, το πλεονάσμά μας στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, αυτό δηλαδή που στην πραγματικότητα απασχολεί το διεθνή διάλογο, έχει να κάνει με μια ισοτιμία που είναι πολύ χαμηλή για την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής οικονομίας”, είπε στο πλαίσιο ομιλίας σε ευρωπαϊκό συνέδριο.

“Για τη συνολική ανταγωνιστικότητα της Ευρωζώνης, μπορεί να είναι εντάξει”, είπε ο Schaeuble, προσθέτοντας ότι η ισοτιμία του ευρώ σταδιακά ενισχύεται.

“Με μια ισοτιμία, σαν αυτή που είχαμε πριν την υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική, ο γερμανικός ισολογισμός θα ήταν ο μισός”, εξήγησε.

Κατά τον Schaeuble, το ΔΝΤ ορθώς ισχυρίζεται ότι η Γερμανία πρέπει να επενδύσει περισσότερο. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη δημόσιων κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση επενδύσεων, αλλά η συμφόρηση στη οργάνωση της παραγωγικής δυναμικότητας, όπως για παράδειγμα στις κατασκευές.