Σχεδόν 10 μέρες μετά τον θάνατό του, η Βουλή των Ελλήνων θυμήθηκε σήμερα τα 58 χρόνια κοινοβουλευτικού βίου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και με το πολιτικό μνημόσυνο που πραγματοποίησε οι πολιτικοί αρχηγοί είπαν το τελευταίο αντίο στον πρώην πρωθυπουργό.

Τσίπρας: Θα τον θυμόμαστε ως έναν αταλάντευτο υπερασπιστή της Δημοκρατίας

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του τόνισε:

«Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ένας πολιτικός που άφησε έντονο το προσωπικό του στίγμα στην μεταπολεμική ιστορία της χώρας. Ανήκει στην ιστορία. Η ιστορία ακούει προσεκτικά και τους υποστηρικτές και τους επικριτές και καταγράφει, δεν κρίνει, καταγράφει.

Ο Μητσοτάκης ανέλαβε πλήρως την πολιτική ευθύνη όλων των πολιτικών του επιλογών ακόμη και των πιο δύσκολων και αμφιλεγόμενων. Αυτό κάνεις πρέπει να του το αναγνωρίσει. Στην δικτατορία δραστηριοποιήθηκε ενεργά για την καταγγελία και την διεθνή απομόνωση της χούντας. Αναγνωρίστηκε και από ηγετικά στελέχη της αριστεράς ως άνθρωπος απαλλαγμένος από μετεμφυλιακές φοβίες και προκαταλήψεις, ανοιχτόμυαλος και ανοιχτός στο διάλογο.

Ως αρχηγός της  ΝΔ επέδειξε αξιοσημείωτη προσήλωση στις αρχές του κοινοβουλευτισμού κράτησε πάντα το δημόσιο πολιτικό του λόγου στο πλαίσιο μιας ήρεμης  συγκροτημένης και αυτοκυριαρχούμενες ρητορικής.
Το ευρύτερο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας προϋπέθετε την υπέρβαση των οποίων  μετεμφυλιακών προκαταλήψεων. Του αναγνωρίζουμε ότι δεν υπήρξε ποτέ δέσμιος τέτοιων προκαταλήψεων.

Για την παράταξη της αριστεράς υπήρξε πάντα ένας πολιτικός αντίπαλος αλλά ένας σοβαρός και υπολογίσιμος αντίπαλος. Στην περίοδο της πρωθυπουργίας του οφείλω να αναγνωρίσω και να του πιστώσω τους χαμηλούς τόνους στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής τη στιγμή που υπήρχε λαϊκισμός και εθνικιστικοί τόνοι.

Όχι λοιπόν στη  μισαλλοδοξία και στον εμφυλιοπολεμικό διχαστικό λόγο από τον οποίο τρέφεται και μεγαλώνει η ακροδεξιά και οι εχθροί της Δημοκρατίας.

Θα τον θυμόμαστε ως ένα αταλάντευτο υπερασπιστή  της Δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού ως ένα τολμηρό πολιτικό που δεν δίστασε να αναλάβει πολλά πολιτικά ρίσκα. Ήταν ένας εξαιρετικός κοινοβουλευτικός άνδρας και κοινοβουλευτικός ρήτορας Ήταν σημαντικός για την παράταξη του που παρά την ένταση της εποχής απέφυγε να υιοθετήσει την μισαλλοδοξία ως εργαλείο για την προώθηση του πολιτικού του σχεδιασμού.

Είναι μία σοβαρή και αξιομνημόνευτη παρακαταθήκη όχι μόνο για την παράταξη του αλλά για τη Δημοκρατία για το πολιτικό μας σύστημα και για τον πολιτικό πολιτισμό στη χώρα μας».

Κυριάκος Μητσοτάκης: Πέρασε διά πυρός και σιδήρου αλλά δεν γονάτισε

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης είπε:

«Για εμάς, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν πάνω από όλα ο πατέρας, ο παππούς και ο προπάππους. Δεν είναι εύκολο για μια οικογένεια να πενθήσει σε δημόσια θέα. Έχει μεγάλη σημασία η εκτίμηση των πολιτών στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και η αναγνώριση της αξίας του από το σύνολο του πολιτικού κόσμου, ιδίως δε από τους πολιτικούς του αντιπάλους.  Επιπροθέτως, γιατί στη μακρά πολιτική του διαδρομή, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν επεδίωξε τη δημοφιλία αλλά το σεβασμό του ελληνικού λαού. Μετά από σταδιοδρομία πολλών δεκαετιών το πέτυχε, αφού απόλυτος και δίκαιος κριτής είναι πάντα ο χρόνος. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν έψαχνε το χειροκρότημα, ήθελε όμως την αναγνώριση των επιχειρημάτων του.

Έχοντας ζήσει οδυνηρούς διχασμούς, επεδίωκε πάντα τη σύνθεση. Έχοντας αντιμετωπίσει έντονα πάθη, αναζητούσε τη μετριοπάθεια.  Απευθυνόταν περισσότερο στη λογική και λιγότερο στο θυμικό. Ήξερε ότι το να κολακεύεις την κοινή γνώμη δεν σημαίνει πως ηγείσαι. Στο νου του, ηγέτης είναι αυτός που μπορεί, όταν πρέπει, να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα.  Να βλέπει μακριά.  Να διακρίνει αυτό που είναι ουσιώδες και κρίσιμο πίσω και πέρα από τις έριδες και τις αντιπαραθέσεις της στιγμής.

Ξεκίνησα φιλελεύθερος και τερματίζω φιλελεύθερος» είχε πει σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις.   «Δεν συμβιβάστηκα ποτέ μου και δεν κορόιδεψα ποτέ, και για αυτό πιστεύω πως ήρεμα αντιμετωπίζω την κρίση της ιστορίας». Τα λόγια του αυτά είναι ίσως ο καθρέφτης της γενναιόδωρης αναγνώρισης με την οποία τον αποχαιρέτισε η ελληνική κοινωνία. Μια κοινωνία που στάθηκε ενίοτε σκληρά απέναντι στα λάθη του. Αλλά που τον χαιρέτισε με μια ζεστασιά που αναδύθηκε από το βυθό της κρίσης ως αυθόρμητη αναγνώριση της συνέπειας λόγων και έργων και, τελικά, της διορατικότητάς του.

Αλλά ταυτόχρονα και ως ένδειξη της αυτογνωσίας του ελληνικού λαού που ενισχύθηκε μέσα από τη δοκιμασία του. Μιας κοινωνίας που τίμησε μια πολιτική διαδρομή επτά δεκαετιών η οποία ξεκίνησε στην Αντίσταση κατά της Γερμανικής Κατοχής και τέλειωσε δύο εβδομάδες πριν πεθάνει. Όταν έδωσε την τελευταία του, αδημοσίευτη ακόμα, συνέντευξη και στάθηκε ιδιαίτερα στη σημασία που αποδίδει στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της αγαπημένης του Κρήτης.

Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1946 και υπηρέτησε το Κοινοβούλιο ως το 2004. Μίλησε στην Ολομέλεια 824 φορές και έκανε αναρίθμητες παρεμβάσεις στις κοινοβουλευτικές επιτροπές. Περισσότερη ίσως σημασία από αυτά που είπε στη Βουλή, έχει η στάση του απέναντι στον Κοινοβουλευτισμό που είναι, βεβαίως, αναπόσπαστο στοιχείο του δημοκρατικού πολιτεύματος.

 

Facebook Comments