«Να ψοφήσει ο γείτονας κι όλο του το σόϊ»

Εδώ και καιρό όσοι είμαστε ιδιαίτερα ενεργοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το ίντερνετ είχαμε διαπιστώσει ένα φαινόμενο, που πλέον έχει προσλάβει εξαιρετικά ανησυχητικές διαστάσεις.

Με αφορμή την βαθιά οικονομική κρίση, που βιώνουμε όλοι οι Έλληνες από το 2010 και μετά, αναπτύσσεται στην κοινωνία κι αποτυπώνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο facebook και το twitter, μια άκρως πολωτική και διχαστική κατάσταση. Την είχαμε γνωρίσει δημοσίως στις πλατείες των αγανακτισμένων, που έβριζαν, μούτζωναν κι επιτίθεντο κατά όσων θεωρούσαν ότι είναι “προδότες”, “ταγματασφαλίτες”, “γερμανοτσολιάδες”. Αλλά κι όταν οι πλατείες άδειασαν, κι όταν οι “αντιμνημονιακοί” ΣΥΡΙΖΑΝΕΛίτες έγιναν πιο “μνημονιακοί κι απ΄τους “μνημονιακούς”, το φαινόμενο αυτό δεν υποχώρησε. Οι ύβρεις, οι απειλές, πίσω συχνά κι από την ανωνυμία, που προσφέρουν τα social media, δίνουν και παίρνουν.

Τον τελευταίο ιδίως καιρό, με αφορμή την απόπειρα δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, τον θάνατο του πρώην πρωθυπουργού Κων. Μητσοτάκη και την περιπέπτεια της υγείας του επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρου Θεοδωράκη, παρατηρούμε ένα άκρως ανησυχητικό φαινόμενο.

Επώνυμοι, ανάμεσα τους και γνωστά στελέχη της πολιτικής σκηνής, όπως ο υπουργός Υγείας Πολάκης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Ραχήλ Μακρή, ο Γ. Καραμέρος κα. αλλά κι ανώνυμοι (ανάμεσα τους κι ένας πρώην εργαζόμενος στους “Γιατρούς Χωρίς Σύνορα”, που εξέφρασε δημοσίως την χαρά του, που…”καρκίνιασε” ο Στ. Θεοδωράκης), παρεμβαίνουν με βρισιές πρωτάκουστες και χαρακτηρισμούς θλιβερούς εις βάρος των πολιτικών τους αντιπάλων. Αυτό έχει να γίνει σε τέτοια έκταση από τις εποχές του μεγάλου Διχασμού με τον εμφύλιο πόλεμο της δεκαετίας του 1940. Και γι αυτό είναι θλιβερό, αηδιαστικό αλλά και συνάμα ανησυχητικό κι επικίνδυνο φαινόμενο.

Θυμάστε την ιστορία του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου με τον ελληναρά, που ήθελε να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. γιατί με τον τρόπο αυτό εξέφραζε την ζηλοφθονία, την μισαλλοδοξία, την κακία του; Πολύ φοβάμαι ότι αυτά τα άκρως αρνητικά κι άθλια συναισθήματα έχουν ενισχυθεί πάρα πολύ στην σημερινή πραγματικότητα. Κι από την εποχή του “να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα”, έχουμε δυστυχώς μεταπηδήσει στην εποχή “να ψοφήσει ο ίδιος ο γείτονας κι όλο του σόϊ”

Προσωπικά με θλίβει βαθιά αυτό το φαινόμενο. Και μου επιβεβαιώνει την άποψη μου ότι το πρόβλημα, που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα δεν είναι οικονομικό. Είναι κυρίως πρόβλημα ήθους, αξιών, πολιτισμού. Η χώρα μας, πρέπει να το παραδεχτούμε, βρίσκεται σε βαθιά παρακμή. Και με τις νοοτροπίες αυτές, εφόσον επικρατήσουν, δεν έχει καμιά πιθανότητα να σωθεί. Δεν ξέρω κι αν αξίζει να σωθεί μια κοινωνία, μισαλλόδοξη, φανατισμένη, με “ψόφους” και διχασμούς. Παρ όλα αυτά όσο περνά από το χέρι μου, εγώ θα συνεχίζω να αγωνίζομαι ώστε να επικρατήσει, τουλάχιστον στο δημόσιο διάλογο, το ήθος κι η ευπρέπεια. Και το ίδιο σας προσκαλώ να κάνετε κι εσείς.