ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ

Καρκινοπαθείς και πανδημία: η αθέατη κρίση της εποχής του κορονοϊού

Μπορεί η ιατρική φροντίδα και η ψυχοκοινωνική στήριξη προς τους ανθρώπους που πάσχουν από χρόνιες νόσους να μπουν σε κατάσταση αναμονής;

Της Δέσποινας Λιμνιωτάκη. Χρόνο με το χρόνο παρακολουθώ τις εκδηλώσεις κατά της βίας που απευθύνεται σε γυναίκες, να ακολουθούν μια συγκεκριμένη κειμενογραφία που οριοθετείται ανάμεσα στην επιφανειακή αναγνώριση της βίαιης συμπεριφοράς και την προτροπή των θυμάτων να μιλήσουν ανοιχτά για αυτή, ρίχνοντας το βάρος της ανάδειξης και της διαχείρισης του προβλήματος στα ίδια.

Ένας υπολογιστής δεν φέρνει την Άνοιξη (στην τηλεκπαίδευση)

Η χειρότερη τραγωδία για ένα ποιητή είναι να τον θαυμάζουν έχοντας παρεξηγήσει το έργο του υποτίθεται ότι έγραφε ο Ζαν Κοκτώ και μου αρέσει να σκέφτομαι ότι αυτό το απόφθεγμα μπορεί να βρει εφαρμογή σε πάρα πολλές περιπτώσεις του καθημερινού βίου των τελευταίων ετών.

Η αχαρτογράφητη μοναξιά

Της Δέσποινας Λιμνιωτάκη. Στην αρχή ήταν απλά ένα σούσουρο, η αίσθηση ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, μια σειρά από ανησυχητικές διαπιστώσεις. Μέχρι το 2010 λίγοι είχαν ασχοληθεί με ένα θέμα που λύγιζε δεκάδες ανθρώπους και ήταν υπεύθυνο για την επιβάρυνση όχι μόνο της ψυχικής αλλά της συνολικής τους υγείας.

Οι τρεις θάνατοι του Ελεύθερου Επαγγελματία

Της Δέσποινας Λιμνιωτάκη. Λίγο πριν την επέλαση της πανδημίας, το είχε πάρει το αυτί μου.

Η ψυχική υγεία σε καιρούς πανδημίας

Η ευαλωτότητα αναφέρεται σε εκείνο το όριο ανάμεσα στο αίσθημα της ασφάλειας που χρειάζεται να νιώθουν οι άνθρωποι προκειμένου να συνεχίσουν να λειτουργούν στην καθημερινότητά τους και στον φόβο μιας ενδεχόμενης κατάρρευσής τους σε δύσκολους καιρούς.

Η εγκυμοσύνη στα σύνορα της μεταναστευτικής κρίσης

Αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο στις γυναίκες που διανύουν τις μεταναστευτικές αποστάσεις σε κατάσταση εγκυμοσύνης, τις έγκυες που συναντάμε να βαδίζουν στις άκρες του δρόμου ή να βρίσκονται μεσοπέλαγα σε λέμβους που κινδυνεύουν να ανατραπούν: αυτές δηλαδή που απουσιάζουν από τις αναφορές, τις ιστορίες και τα παραδείγματα που μοιραζόμαστε μεταξύ μας.

Η σιωπή των διορισμένων

Ανεξάρτητα από τις ελπιδοφόρες εξαγγελίες οποιουδήποτε κόμματος πριν την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας ή τις προεκλογικές υποσχέσεις για μεταρρυθμίσεις, υπάρχουν συνήθειες τις οποίες δεν μπορούμε να διανοηθούμε να αλλάξουμε με τρόπο που να εκπαιδεύει τις επόμενες γενιές να μη κοιτούν τους πολιτικούς στα χέρια.

Αόρατοι συγκάτοικοι στην πόλη και η Παγκόσμια Ημέρα για την Ψυχική Υγεία 2019

Υπάρχει μια αθέατη ομάδα συμπολιτών μας που βιώνει την συγκατοίκηση στην πόλη με τρόπο που οι υπόλοιποι δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε.

Ποστάροντας γάτες στο διαδίκτυο

Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας, όχι μόνο ως κέντρα ενημέρωσης αλλά κυρίως ως πλατφόρμες διαλόγου και αντιπαράθεσης, ομαδικής δουλειάς και πολιτικών διεργασιών.