Η Καταλονία προχώρησε πρόσφατα σε δημοψήφισμα, που παρά το άγριο ξυλοκόπημα απλών πολιτών από την Ισπανική Αστυνομία, οδήγησε σε ένα συντριπτικό 95% ‘ΝΑΙ’ των Καταλανών. Καθώς η συμμετοχή στο δημοψήφισμα ξεπέρασε το 43%, το δημοψήφισμα δίνει λευκό χαρτί στον κυβερνήτη της Καταλονίας, διότι το ποσοστό των Καταλανών που ψήφισε υπέρ της Ανεξαρτησίας, φτάνει το 40% των εγγεγραμμένων πολιτών. 40% των εγγεγραμμένων, για να το δούμε ως μέτρο σύγκρισης, είναι όσο πήραν, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ μαζί συνολικά στις Ελληνικές εκλογες!

Έχουν, όμως οι εξελίξεις στην Καταλονία σημασία για όλους μας; Ποια είναι αυτή;

Μετά την εκπληκτική απόφαση των Βρετανών το 2016 να εξέλθουν από την ΕΕ, και την εκλογή του Ντόναλτ Τραμπ στην ηγεσία των ΗΠΑ, έχουν δρομολογηθεί πλέον εκρηκτικές εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Εξελίξεις που στέλνουν στο χρονοντούλαπο συμφωνίες όπως TTIP, CETA που προωθούσαν συμφέροντα  λίγων πολυεθνικών εις βάρος όλων των Εθνικών εταιριών, και φέρνουν στο προσκήνιο ξανά τις Εθνικές εταιρίες και τα Εθνικά κράτη. Οι εξελίξεις αυτές οδηγούν σε μείωση της φορολογίας για εθνικές εταιρίες και δημιουργία ξανά ουσιαστικών, καλοπληρωμένων θέσεων εργασίας σε εγχώριο επίπεδο.

Η σύγκρουση που ξεκίνησε δεν θα είναι χωρίς θύματα. Ήδη η Γερμανία, αναμένεται να βγει χαμένη από το νέο τοπίο, καθώς χάνει περίπου 100 δις ετησίως, το εμπορικό της πλεόνασμα από ΗΠΑ και Αγγλία που πρακτικά θα μηδενιστεί. Αυτό είναι το 5% του ΑΕΠ της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, επομένως, στην παρούσα φάση είτε θα προσαρμοσθεί, στο νέο άνεμο από-παγκοσμιοποίησης δίνοντας ισχυρότερο ρόλο σε εθνικά κρατη και  εταιρίες, είτε θε περιριστεί σε ρόλο και οικονομική σημασία. Το παλιό, πολυεθνικό στερέωμα, όπου μια χούφτα πολυεθνικών εταιριών, με ανδρείκελα όπως Εμανουέλ Μπαρόζο ή Τόνι Μπλερ, ήλεγχαν κυβερνήσεις, είναι πλέον σε παρακμή. Αυξανόμενα είναι τα δείγματα ότι οι πολίτες ακόμη και στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρίσκονται σε υποστήριξη εθνικών συμφερόντων εταιριών και πολιτών. Ακόμη και οι πρόσφατες εκλογές στην Αυστρία, παρά το ότι θέλουν προσοχή στην ανάλυση τους, λόγω της ιστορικής βαρύτητας της Αυστρίας, έδωσαν μήνυμα εναντίον της παγκοσμιοποίησης. Οι εξελίξεις σε Αγγλία, ΗΠΑ και αλλού χαιρετίστηκαν από πολίτες, τον επιχειρηματικό κόσμο και τα χρηματιστήρια που καλπάζουν από τότε που βγήκε ο Ντόναλτ Τράμπ δίνοντας αποδόσεις της τάξης του 30%-40%, δηλαδή κέρδισαν σε ένα χρόνο όσα συνήθως σε 7 περίπου χρόνια.

Η Καταλονία, στο νέο αυτό τοπίο, έθνος με πάνω από 1200 χρονια παρουσία και δική του γλώσσα, αναβιώνει τον εθνικό της ρόλο, που είχε καταπιεστεί στη φασιστική Ισπανία του Φράνκο και υφίσταται κακοποίηση στην, τουλάχιστον αυταρχική, Ισπανία του Ραχόι. Ο Ραχόι, όπως και ο νεόκοπος  βασιλιάς της, πήραν ένα μικρό πρόβλημα, το Καταλανικό, που εύκολα θα λύνονταν με απλή αυτοδιάθεση της Καταλονίας, και το μετέτρεψαν σε θέμα ‘ανεξαρτησίας’.  Αυτό είναι μοιραίο λάθος. Είναι μοιραίο λάθος, διότι η Ισπανία θα μπορούσε να υπάρχει ως Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, έστω και χαλαρά, όπως ισχύει με Γερμανία, Ελβετία και αλλού.

Οι Εθνικές δυνάμεις δεν θα μπορέσουν να καταπιεστούν για πολύ. Η Καταλονία, να σημειώσουμε, παρότι διαθέτει λιγότερο από 7% της έκτασης, και 15% του Ισπανικού πληθυσμού, έχει το 20% της Ισπανικής οικονομίας και το 25% των εξαγωγών της χώρας. Η έξοδος της Καταλονίας από την Ισπανία, στην οποία σπρώχνει ο καταπιεστικός Ραχόι, θα οδηγήσει σε χάσιμο για την Ισπανία όχι μόνο του 1/5 της οικονομικής της δύναμης, αλλά και σε έκρηξη χρέους και δημοσιονομική καταστροφή.  Σήμερα, η πάμπλουτη Καταλονία ουσιαστικά πληρώνει τα χρέεη της Ισπανίας. Η έξοδός της, θα οδηγήσει την Ισπανία σε νέο μνημόνιο και την ΕΕ σε νέα κρίση. Όμως οι ατυχείς χειρισμοί  του Ραχόι οδηγούν την εθνότητα αυτή στην αναζήτηση του δικού της ανεξάρτητου ρόλου.

Τα Έθνη, στο νέο παγκόσμιο τοπίο, ξεκίνησαν να νικούν και, όπως έγινε στην περίοδο 1750-1850, θα βρεθούν ξανά σε φάση αναβίωσης και ισχυροποίησης. Τεχνητά πολυεθνικά κατασκευάσματα χωρίς σεβασμό στους πολίτες και  έθνη θα υφίστανται ήττες και εξαφάνιση. Γι αυτό η Καταλονία, αν και μικρό έθνος, με μόλις 7 εκατομμύρια πληθυσμό, συμβολίζει πολλά για όλους μας.  Διότι είναι ο αγώνας ενός έθνους ενάντια στη γραφειοκρατία πολυεθνικών κατασκευασμάτων, ενάντια στην καταστροφική για όλους μας παγκοσμιοποίηση που τελικά οδήγησε στην πρόσφατη παγκόσμια κρίση. Η Καταλονία, θα βρει ξανά τον ρόλο της στην ιστορία. Τα έθνη, θα νικήσουν!

Facebook Comments