Η αναμενόμενη, όπως διαφαινόταν, υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου, ένα πράγμα σηματοδοτεί: ότι εξακολουθούμε να είμαστε μια κοινωνία ανώριμη και απαίδευτη στο δημόσιο διάλογο.

Κατατέθηκε, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, ένα πολυσυλλεκτικό νομοσχέδιο, το  οποίο περιλαμβάνει διαρθρωτικά μέτρα για δεκάδες προϊόντα και υπηρεσίες (γάλα, φάρμακα, ελαιόλαδο, είδη ένδυσης και υπόδησης, απορρυπαντικά, βιβλία, δομικά υλικά, πετρέλαιο θέρμανσης, τουρισμό και μεταφορές), μέτρα εισοδηματικά (αλλαγή στη φορολογία, επικουρικές συντάξεις, ψαλίδισμα μισθών), μαζί με θεσμικά μέτρα όπως είναι οι αλλαγές στη λειτουργία του ΤΑΙΠΕΔ και του ΤΧΣ, με άμεσες επιπτώσεις για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών.

Οι βουλευτές, στα  πλαίσια της κομματικής πειθαρχίας, υπό τη δαμόκλειο σπάθη της  εκταμίευσης της επόμενης δόσης, ψήφισαν συλλήβδην το πολυνομοσχέδιο,  τα κόμματα της αντιπολίτευσης για ψηφοθηρικούς σκοπούς «εξαναγκάσθηκαν» να το καταγγείλουν στο σύνολο του, και τελικά η κοινωνία διχάζεται για άλλη μια φορά υπέρ ή κατά του νομοσχεδίου, χωρίς να υπάρχει χρόνος και χώρος για ουσιαστικό διάλογο και δημόσια διαβούλευση.

Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Το πολυνομοσχέδιο έχει πλήθος διατάξεων για διαφορετικά ζητήματα. Κάποιες από αυτές ευνοούν τον πολίτη, όπως είναι αλλαγές σε φορολογικές ρυθμίσεις (μείωση προστίμων, ακατάσχετου ορίου, συμψηφισμός  ΦΠΑ), άλλες που ευνοούν τον επιχειρηματία, όπως είναι η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, που ευνοούν τον καταναλωτή, όπως οι αλλαγές που απελευθερώνουν τις αγορές στο γάλα, το ψωμί, το λάδι και τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα. Το άνοιγμα των αγορών προϊόντων που επιχειρείται, σκοπό έχει να καταργήσει τις προνομιακές σχέσεις σε συγκεκριμένες  κατηγορίες επαγγελματιών, πρέπει όμως να συνοδεύεται με ταυτόχρονη επαρκή κρατική εποπτεία και έλεγχο, για να οδηγήσει σε διορθώσεις την αγορά, για να μειωθούν οι  τελικές τιμές καταναλωτή. Επίσης, οι επιχειρήσεις οδηγούνται στο να εκσυγχρονιστούν και να γίνουν πιο παραγωγικές και ανταγωνιστικές. Η προνομιακή μεταχείριση και ο προστατευτισμός οδηγούν σε μονοπώλια, στρεβλώσεις στην αγορά και σε έλλειψη ανταγωνιστικότητας, όπου οι λίγοι κερδίζουν και οι πολλοί χάνουν.

Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει ένα άλλο πλήθος διατάξεων οι οποίες οδηγούν σε εργασιακή οπισθοδρόμηση, αυξάνοντας την ψαλίδα ανάμεσα σε χαμηλόμισθους και υψηλόμισθους, όπως είναι ουσιαστικά η κατάργηση των τριετιών και η μονιμοποίηση της προσωρινής απασχόλησης, και συγχρόνως αποδομούν τον κοινωνικό ιστό, όπως είναι η σταδιακή εξαφάνιση των επικουρικών συντάξεων και των οικογενειακών επιδομάτων. Οι  πραγματικοί μισθοί είναι λιγότερα από τα δύο τρίτα από την προ κρίσης εποχή, και τώρα έρχεται το τελειωτικό χτύπημα προς τους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους, αντί να θεσπίζονται μέτρα για την δικαιότερη διανομή του εισοδήματος και για την καταπολέμηση της φτώχιας, που είναι πλέον απτή πραγματικότητα στην κοινωνία μας.

Η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη στο δρόμο μιας ακραιφνούς νεοφιλελεύθερης πολιτικής, χωρίς ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας, και χωρίς εθνικό σχεδιασμό για την έξοδο από την κρίση και την επιστροφή στην ανάπτυξη. Είναι μια κυβέρνηση φοβική, που δεν  σέβεται τον πολίτη αυτού του κράτους και μονίμως καταφεύγει σε  εκβιαστικές και κατασταλτικές κινήσεις, με τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα το σημερινό πολυνομοσχέδιο.

Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι υπέρ ή κατά του πολυνομοσχεδίου, αλλά υπέρ ή κατά του πολιτικού συστήματος που μας οδηγεί, για μια ακόμη φορά, λόγω της ανεπάρκειάς του, σε πολωτικές, μονόδρομες, διχαστικές και αδιέξοδες αποφάσεις.

Όσοι από εμάς πιστεύουμε σε μια “κοινωνία αξιών”, αυτά τα εκβιαστικά διλήμματα είναι που θέλουμε να διαγράψουμε, να καταργήσουμε, να αλλάξουμε.

Όσοι συμφωνείτε δεν έχετε παρά να αδράξετε την ευκαιρία και να βοηθήσετε….

Facebook Comments