Η εξέλιξη των τιμών στις μεγαλύτερες οικονομίες βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής αναλυτών και κυβερνήσεων προκαλώντας πονοκέφαλο στους ασκούντες την οικονομική πολιτική.

Η Ιαπωνία με τις ανακοινώσεις Απριλίου φαίνεται να αφήνει για τα καλά πίσω της μία παρατεταμένη περίοδο χαμηλού πληθωρισμού, -η Ιαπωνία βυθίστηκε στον αποπληθωρισμό τον Οκτώβριο του 2009, και τον εθνικό δείκτη τιμών καταναλωτή να βρίσκεται στο -2.52% – με τον εθνικό δείκτη τιμών καταναλωτή να ανακοινώνεται στο 3.4% (ΥοΥ) για τον Απρίλιο.

Σε αυτό καταλυτικό ρόλο επιτέλεσε η εκλογή Abe τον Δεκέμβριο του 2012 και ο διορισμός του Kuroda τον Μάρτιο του 2013 με τον πρωθυπουργό της Ιαπωνίας να ξεκινά ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για την αναδιάταξη της ιαπωνικής οικονομίας και τη δυναμική επιστροφή της ανάπτυξης.

Το πρόγραμμα του Shinzo Abe στηρίχτηκε σε τρεις βασικές αρχές στις μεταρρυθμίσεις σε φορολογική και νομισματική πολιτική καθώς και στην ολοκληρωτική αναδιάταξη των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας (τεχνολογία –βιομηχανία). Για να πετύχει τους στόχους της στη νομισματική πολιτική η ΒοJ εφαρμόζει το μεγαλύτερο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης με τον Kuroda να εξαγγέλλει τον Απρίλιο του 2013 ότι πρόκειται να φτάσει ακόμη και τα $1.4 τρις προκειμένου να επιτύχει το στόχο του 2% για τον πληθωρισμό.

Το 3.4% αποτελεί την καλύτερη επίδοση του εθνικού δείκτη τιμών καταναλωτή στην Ιαπωνία από το 1991, σημάδι ότι η ποσοτική χαλάρωση στην Ιαπωνία αποδίδει και μάλιστα δυναμικά. Οι παράγοντες που επιδρούν στο δείκτη τιμών καταναλωτή είναι τα τρόφιμα, οι τιμές κατοικιών, οι μεταφορές και οι επικοινωνίες.

Μετά τις σημερινές ανακοινώσεις τόσο το IMF όσο και αναλυτές από μεγάλες επενδυτικές τράπεζες με δηλώσεις τους προέβλεψαν ότι η επιθετική ποσοτική χαλάρωση στην Ιαπωνία έχει αποδώσει σε τέτοιο βαθμό που δε φαίνεται πιθανή μία ενίσχυση της νομισματικής χαλάρωσης στο προβλεπτό μέλλον.

Και ενώ η Ιαπωνία φαίνεται να βγαίνει οριστικά από το φαύλο κύκλο της ήπιας εξέλιξης των τιμών που κρατούσε την οικονομία της εν υπνώσει τη τελευταία δεκαετία, η Ευρωζώνη μοιάζει να φτάνει όλο και πιο κοντά σε μία παρατεταμένη περίοδο χαμηλού πληθωρισμού.

Όλα αυτά μία μόλις εβδομάδα πριν τις αποφάσεις της ΕΚΤ για τα επιτόκια και τη νομισματική πολιτική όπου ο Ντράγκι αναμένεται να πάρει τις αποφάσεις στα χέρια του.

Τι προβλέπεται να κάνει η ΕΚΤ στην απόφαση επιτοκίων της 5ης Ιουνίου;

Facebook Comments