Την ώρα που η καρδιά του ελληνισμού κτυπά ακανόνιστα, εξαιτίας της πρωτοφανούς ομηρίας των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στην Αδριανούπολη, από τις τουρκικές αρχές, η κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου- Κοτζιά δείχνει σαν να βρίσκεται σε χειμερία νάρκη και να μην αντιδρά στην κλιμακούμενη πρόσκληση του καθεστώτος της Άγκυρας, που επιδιώκει έμπρακτα να αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο αλλά και τη Δυτική Θράκη.

Το χειρότερο είναι ότι ενώ ο μέσος πολίτης φοβάται και ανησυχεί μήπως η στάση του Ερντογάν προκαλέσει ακόμα και σοβαρό “θερμό επεισόδιο” στο Αιγαίο, που θα αποτελούσε την “ταφόπλακα” του τουρισμού, που είναι η μοναδική αξιόλογη πηγή εθνικού πλούτου σήμερα, η κυβέρνηση της Πρώτης Φοράς Αριστερά δείχνει να ενδιαφέρεται περισσότερο πώς θα βολέψει τους δικούς της, πώς θα ικανοποιήσει συντεχνιακά συμφέροντα ψηφοφόρων της, πώς θα σπιλώσει τους αντιπάλους και πώς θα προετοιμασθεί για εκλογές, προκειμένου να εμποδίσει την αυτοδυναμία της ΝΔ και να βυθίσει την χώρα στην ακυβερνησία και σε επαναλαμβανόμενες εκλογές.

Είναι άκρως λυπηρό ότι σε μιά εποχή, που η πατρίδα μας ίσως την χειρότερη δοκιμασία των τελευταίων δεκαετιών, αντί να επικρατεί η εθνική ομοθυμία κι ενότητα, η ίδια η κυβέρνηση καλλιεργεί την πόλωση και τον διχασμό. Και ασχολείται περισσότερο με την ικανοποίηση μικρών συμφερόντων παρά με την χάραξη μακρόπνοης, ουσιαστικής, αποτελεσματικής εξωτερικής, αμυντικής κι οικονομικής πολιτικής.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτές τις μέρες κυριάρχησαν στην επικαιρότητα, το όργιο διορισμών “ημετέρων” στο Δημόσιο, οι τρομακτικές υπερωρίες που λαμβάνουν οι Καρανίκες στο Μαξίμου (έχει προϋπολογισθεί κονδύλι 50000 ευρώ, όπως αποκαλύφθηκε, για υπερωρίες, που ακόμα δεν έχουν γίνει για τον μήνα Μάρτιο και μόνον), η κωμικοτραγική ιστορία με τον διορισμό του υιού του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Παπαγγελόπουλου (ναι, ναι, εκείνου, που είχε χαρακτηρίσει ως μείζον σκάνδαλο την υπόθεση Novartis) στα κρατικά ΕΛΠΕ με τον θηριώδη ετήσιο μισθό των 56000 ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Παπαγγελόπουλος όταν ήταν διοικητής της ΕΥΠ επί πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή, είχε διορίσει την κόρη του στη Βουλή. Πάλι καλά που δεν έχει και τρίτο παιδί για να προσχωρήσει και στην επόμενη κυβέρνηση για να το βολέψει κι αυτό.

Κι όλα αυτά την ίδια εποχή, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αντί να έχει πρώτη της προτεραιότητα την αποφυλάκιση και την επιστροφή στην πατρίδα και στις οικογένειες τους, των δύο παλικαριών μας, που έχουν απαγάγει οι Τούρκοι, καταθέτει ρύθμιση με την οποίαν ανοίγει ο δρόμος για την μονιμοποίηση των συμβασιούχων, που αποτελεί το μεγαλύτερο έγκλημα εις βάρος της οικονομίας και στέλνει ιδιαίτερα αρνητικό μήνυμα στις αγορές και στο διεθνές ακροατήριο ότι οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα, που αποσκοπούν στον περιορισμό του δημοσίου, που είναι η πηγή όλων των δεινών της χώρας, δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί.

Μοιραία το ερώτημα, που επικρατεί είναι πού το πάει η κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου. Η εκτίμηση μου είναι ότι όλα τα βλέπει βραχυπρόθεσμα και μικροκομματικά. Στα μεγάλα διεθνή ζητήματα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει διότι δεν διαθέτει ούτε σχέδιο ούτε προγραμματισμό.ούτε γνώσεις κι εμπειρία. Το μόνο, που την ενδιαφέρει είναι η προπαγάνδα και πώς θα διατηρήσει μεγάλο μέρος της εκλογικής της δύναμης για όταν στήσει τις κάλπες, το πιθανότερο Σεπτέμβριο- Οκτώβριο 2018. Ομως αυτή η κοντόφθαλμη λογική και πολιτική, που παραπέμπει περισσότερο σε συμπεριφορές κομματικών νεολαιών στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα παρά στην στάση και στην συμπεριφορά μιας υπεύθυνης κυβέρνησης, που χαράσσει μακροπρόθεσμη πολιτική για την χώρα, που βρίσκεται σε βαθιά παρακμή, είναι μοιραία αποτυχημένη αλλά κι επικίνδυνη.

Δεν σας κρύβω ότι με ενοχλεί και με απογοητεύει ιδιαίτερα το γεγονός ότι σήμερα, ένας άνθρωπος, χωρίς μόρφωση, χωρίς καριέρα, χωρίς να έχει κοπιάσει ποτέ στην ζωή του, που δεν υπηρέτησε την πατρίδα του, ως αρνητής στράτευσης, ο κ. Ν. Καρανίκας βρίσκεται σε πολυτελές γραφείο ως σύμβουλος “στρατηγικού σχεδιασμού” του πρωθυπουργού, με αμοιβή 2560 ευρώ μηνιαίως συν υπερωρίες, ενώ οι δύο Ελληνες στρατιωτικοί, που στρατεύθηκαν για να φυλάττουν Θερμοπύλες στην παραμεθόριο, βρίσκονται στα μπουντρούμια των “φυλακών υψίστης ασφαλείας” του αυταρχικού καθεστώτος της Τουρκίας, στην Αδριανούπολη. Η χώρα, που επιβραβεύει τους Καρανίκες και τιμωρεί τους υπερασπιστές της, δεν έχει μέλλον και σωτηρία, πολύ φοβάμαι...

Facebook Comments