Η τραγωδία στο Μάτι απέδειξε πόσο κοστίζει η μη υιοθέτηση (και συχνά η δαιμονοποίηση) της πληροφορικής από το τεχνοφοβικό κράτος. Έπρεπε, λέει, να συνεδριάσει το συντονιστικό όργανο αμέσως μετά τη ενημέρωση για την πυρκαγιά. Τι θα πει αμέσως; Σε πόση ώρα μπορούν να βρεθούν σε ένα σημείο της Αττικής π.χ. στο Χαλάνδρι, 10 τουλάχιστον άνθρωποι από κάθε σημείο της Αττικής, αν κάποιος τους ενημέρωνε τώρα; Γιατί να απαιτείται η φυσική παρουσία και να μην γίνεται η σύσκεψη διαδικτυακά; Η φωτιά εκδηλώθηκε στις 5 παρά 10 και το συντονιστικό όργανο συνεκλήθη στις 8 το βράδυ όταν πια είχαν καεί και άνθρωποι. Μέχρι να τελειώσει η συζήτηση είχαμε και πνιγμένους. Όσο ικανοί και να είναι οι δημόσιοι λειτουργοί (πόσο δε μάλλον όταν είναι εντελώς ανίκανοι) οι διαδικασίες, ακόμα κι αν γίνουν άψογα, απαιτούν έναν ελάχιστο χρόνο, που τα 10 μποφώρ δεν σου δίνουν. Η Δημιουργία ξανά! κάνει όλες τις συνεδριάσεις της διαδικτυακά. Υπάρχουν ένα σωρό πλατφόρμες διαδικτυακού meeting που είναι μάλιστα και δωρεάν. Συμμετέχουν στελέχη από Αμερική, Ευρώπη, Αραβικά Εμιράτα και φυσικά από όλη την Ελλάδα. Αν ήξεραν οι τεχνοφοβικοί της Δημόσιας Διοίκησης να χρησιμοποιούν αυτή την τεχνολογία, η σύσκεψη θα γινόταν στις 5 – μη σου πω στις 5 παρά 9 λεπτά. Για το πόσο σωτήριες είναι οι άλλες εφαρμογές της πληροφορικής (δορυφόροι, SMS κ.λπ.) στην πρόληψη ή στην οργάνωση της διάσωσης τα έχουμε ξαναπεί.

Επίσης, κάηκαν μαζί με τα σπίτια και τα αυτοκίνητα και τα “χαρτιά” των ανθρώπων. Ταυτότητες, διαβατήρια, διπλώματα, συμβόλαια. Και πρέπει μέσα στην τραγωδία τους να ζήσουν και μια δεύτερη τραγωδία, αυτή του να ξαναβγάλουν “χαρτιά” περνώντας από όλους τους μανδαρίνους με τη στρόγγυλη σφραγίδα. Πόσο πιο απλά θα ήταν τα πράγματα αν είχαμε, όπως όλες πλέον οι σοβαρές χώρες, ένα ηλεκτρονικό αρχείο στο οποίο θα ήταν αποθηκευμένα ΟΛΑ τα χαρτιά σου. Για να μην μιλήσω για τράπεζα γενετικού υλικού. Θα χρειαζόσουν μόνο την ανανέωση της ταυτότητάς σου που με μορφή ηλεκτρονικής κάρτας θα παρείχε πρόσβαση στην ηλεκτρονική σου θυρίδα – και τίποτε άλλο.

Γιατί το κράτος δεν υιοθετεί την πληροφορική; Για δύο λόγους, τον εξής έναν: την ανικανότητα της πλειονότητας των λειτουργών του, υπηρεσιακών και αιρετών. Οι υψηλά ιστάμενοι, αν τύχει και είναι εξοικειωμένοι με την πληροφορική (συχνά δεν είναι ούτε αυτοί), ξέροντας το ανθρώπινο υλικό που διαθέτουν, λένε “άστο καλύτερα” και όσες φορές αποφασίσουν κάτι να προχωρήσει αντιμετωπίζουν τη λυσσαλέα αντίδραση των ανίκανων, που αισθάνονται ότι απειλείται η καρέκλα τους. Το μόνο που λειτουργεί απρόσκοπτα είναι η αγορά υπολογιστών (γιατί εκεί δουλεύει η μίζα) που συχνά αφήνονται να σαπίσουν στα κιβώτιά τους, χωρίς κανείς να μπει στον κόπο ούτε να τα ανοίξει καν. Κι όσα βγουν από τα κουτιά, δεν χρησιμοποιούνται. Παράδειγμα: στην Περιφέρεια Αττικής εδώ και 4 χρόνια δεν έχουμε καταφέρει να ψηφίζουμε ηλεκτρονικά (με φυσική παρουσία) μολονότι σε όλους τους Συμβούλους έχουν δοθεί τάμπλετς (αγορασμένα από τον δικό σου φόρο) και υπάρχει η σχετική ηλεκτρονική πλατφόρμα. Γιατί; Αντιδρούν όλοι οι νεάντερταλ της αριστερής οπισθοδρόμησης (και κάποιοι της δεξιάς). Αν έρθετε σε μια τυχαία συνεδρίαση, θα δείτε στα έδρανα να υπάρχουν δύο μόνο λάπτοπς, του Κωστή Ψαραδέλλη και το δικό μου. Οι άλλοι έχουν φραπέδες.

Είναι υπερβολικό να υποστηρίζω πως δεν μπορείς να συμμετέχεις στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού της χώρας, όταν δεν έχεις την ικανότητα, και τη διάθεση φυσικά, να μάθεις τη γλώσσα του παρόντος και του μέλλοντος, τη γλώσσα της πληροφορικής; Μπορεί να είσαι μια χαρά άνθρωπος στα υπόλοιπα. Αλλά δεν κάνεις για τη δουλειά.

Κοντολογίς, με κυβέρνηση “Δημιουργίας ξανά!” δημόσιος υπάλληλος γραφείου που δεν σκαμπάζει από πληροφορική απολύεται πάραυτα. (Οξύμωρο: όλοι έχουν περάσει από σεμινάρια πληροφορικής, έχουν πληρωθεί γι’ αυτά, και παίρνουν και επίδομα χρήσης υπολογιστή, μολονότι δεν ξέρουν ούτε που βρίσκεται το κουμπί on-off.) Επίσης: ΟΛΟΙ οι αιρετοί δίνουν εξετάσεις, μετά την εκλογή τους, σε ένα πακέτο βασικών ικανοτήτων χρήσης της πληροφορικής. Αν δεν περάσουν, εκπίπτουν του αξιώματος. Κάποια στιγμή πρέπει να σοβαρευτούμε σ΄αυτή τη χώρα και να θέσουμε προδιαγραφές τεχνικών ικανοτήτων των αιρετών όπως και σε οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα. Θα διεκδικούσες θέση οδηγού αν δεν είχες δίπλωμα οδήγησης; Πώς ζητάς να συμμετέχεις στην κοινωνία της πληροφορίας και επιμένεις να ψηφίζεις δι’ ανατάσεως των χειρών; Η ανικανότητα ενός δημόσιου λειτουργού, υπηρεσιακού ή αιρετού, στη χρήση της πληροφορικής μπορεί, όπως μάθαμε στο Μάτι και στη Μάνδρα, να οδηγήσει σε θάνατο των πολιτών. 

Facebook Comments