Φαίνεται ότι ο κ. Τσίπρας έχει μια ακατανίκητη μανία να κλέβει τα υπάρχοντα των μικρών κομμάτων. Το έκανε με το Ποτάμι, μετά με τους ΑΝΕΛ, τώρα πάει να το κάνει με το ΚΙΝΑΛ. Το Ποτάμι το ‘χε απορρίψει το 2015 ως κυβερνητικό σύμμαχο, θεωρώντας το ως την Πέμπτη φάλαγγα του παλαιού και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Πήρε βέβαια τους μισούς απ’ αυτό όταν του χρειάστηκαν για να πιάσει τους 151 βουλευτές.

Οι ΑΝΕΛ ήταν όχι απλώς οι καλύτεροι φίλοι του, ήταν οι συνεταίροι του. Κανονικά θα ‘πρεπε να τους σεβαστεί, καθώς τον έχρισαν πρωθυπουργό και τον κράτησαν στην εξουσία επί τετραετία. Αντιμνημονιακοί ήταν, του ‘καναν πλάτες σ’ όλα του τα τερτίπια, συνοδοιπόροι του στον –δήθεν- αγώνα για κάθαρση, όλα τα χατίρια του ‘καναν. Σκασίλα του του Αλέξη. Μόλις θεώρησε ότι δεν τους χρειάζεται ολόκληρους ή ότι γίνονται κομματάκι ανεξέλεγκτοι (από τον πόθο τους να επιβιώσουν) έκοψε μια μεγάλη φέτα τους για πάρτη του κι όλο το υπόλοιπο (μαζί με τον αρχηγό τους) το ‘στειλε στα κοινοβουλευτικά σκουπίδια.

Ήρθε και η σειρά του ΚΙΝΑΛ. Αυτό το κόμμα, ο Τσίπρας το μισεί από τα βάθη της καρδιάς του. Είναι τα εφηβικά πολιτικά του βιώματα που τρέφουν την απέχθεια του για το ΠΑΣΟΚ, καθώς η σοσιαλδημοκρατική κεντροαριστερά της μεταπολίτευσης ήταν ο απόλυτος εχθρός της κουμουνιστικής αριστεράς, τόσο στην φιλοσοβιετική όσο και στην ανανεωτική της εκδοχή. Τον εμβολισμό του ΚΙΝΑΛ, ο Τσίπρας δεν τον έκανε αρπάζοντας βουλευτές αλλά διορίζοντας υπουργούς. Άλλο επίπεδο το παλιό ΠΑΣΟΚ, από τα νεότευκτα κόμματα που ικανοποιούνται με λιγότερα. Αυτό θέλει υπουργιλίκια.

Ξεκίνησε με τους Κουρουμπλήδες και τους Κοτσακάδες την πρώτη περίοδο, πήγε στις Μαριλίζες στον προηγούμενο ανασχηματισμό, πέρασε αλλά δεν ακούμπησε τους Ραγκούσηδες και τους Μπίστηδες και κατέληξε στους Μωραϊτηδες και στους Τόλκες στον τωρινό τελευταίο ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Πολλοί θα γελάσουν: Και ποιος είναι ο Τόλκας, θα αναρωτηθούν. Σιγά την επιρροή του Μωραίτη, θα ξαναπούν. Λάθος επισημάνσεις. Μπορεί στον ίδιο τον Σύριζα να μην προσφέρουν τίποτα, καταφέρνουν όμως να σπάνε το ηθικό όσων λίγων οπαδών απόμειναν στο ΚΙΝΑΛ κι έχουν περί πολλού τα στελέχη που κρατάνε ακόμα τα σαθρά κομματικά μετερίζια τους.

Ο κ. Τσίπρας δεν θα σωθεί με ανασχηματισμούς σαν κι αυτόν. Είναι άλλωστε φανερό πως δεν παλεύει για την νίκη, αλλά για την καθιέρωση του σαν δεύτερος αδιαφιλονίκητος πόλος. Είναι προφανές ότι θα τα καταφέρει. Ο Αλέξης επενδύει όχι για την επόμενη τετραετία, αυτή την έχει χάσει. Έχει το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη δεκαετία, πιστεύοντας ότι είναι είτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είτε ο Ανδρέας Παπανδρέου που το πέτυχαν. Δικαιούται να το ελπίζει, καθότι είναι δαιμόνιος. Πάντως, ένα από τα επιτεύγματα του θα είναι ότι διέλυσε τα μικρά κόμματα και ξανάφτιαξε τον διπολισμό. Ομνύοντας παράλληλα στην απλή αναλογική (εδώ γελάνε). 

Facebook Comments