Οι διερευνητικές θα ξεκινήσουν, κατά πάσα πιθανότητα, μετά τη Σύνοδο Κορυφής που μετατέθηκε για τις αρχές Οκτωβρίου. Πρακτικά, τι Γιάννης τι Γιαννάκης, αφού η μια εβδομάδα δεν κάνει ουσιαστική διαφορά, άπαξ και η διαδικασία δρομολογήθηκε και η Τουρκία δεν μπορεί εύκολα να υπαναχωρήσει. 

Το ζήτημα είναι να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις στην Αθήνα. Η Ελλάδα και η Τουρκία δεν εννοούν με τον ίδιο τρόπο τον διάλογο, ενώ και η Τουρκία του 2020 δεν είναι η Τουρκία του 2016, όταν διεκόπησαν οι διερευνητικές επαφές για πάνω από τέσσερα χρόνια. Πρακτικά, εμείς μπορεί να θέλουμε να συζητήσομε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, αλλά οι Τούρκοι, μετά από μερικές εβδομάδες, μπορεί να βάλουν και άλλα θέματα στο τραπέζι. Και, επίσης, δεν θέλουμε και οι δύο τη Χάγη: και για την Ελλάδα είναι μια επίπονη επιλογή, αλλά η Τουρκία μοιάζει να μην προσανατολίζεται καν σε αυτή την επιλογή. 

Τούτων δοθέντων, μπαίνουμε σε ένα σπιράλ συζητήσεων που μπορεί να κρατήσουν περισσότερο ή λιγότερο. Πρακτικά, η Ελλάδα αγοράζει χρόνο, για να θέσει σε πλήρη εφαρμογή και όλα τα νέα μέσα αποτρεπτικής ισχύος της. Δεν έχουμε υπογράψει, άλλωστε, συμβόλαιο ότι η Τουρκία δεν θα βγάλει ξανά τα ερευνητικά της σκάφη στο Αιγαίο. Είναι εκεί ως δαμόκλειος σπάθη, αγκυροβολημένα μεν, αλλά έτοιμα προς αναχώρηση. 

Η επιλογή να αγοράσουμε χρόνο είναι σωστή. Το ζήτημα είναι να έχουμε συναίσθηση ότι κάνουμε αυτό. Και ότι ο χρόνος μπορεί να τελειώσει απότομα και μονομερώς. 

 

Ο εξ απορρήτων

Facebook Comments