Δυστυχώς η χώρα βρίσκεται ξανά σε καθεστώς lockdown. Η κόπωση των πολιτών είναι αναμφίβολα δεδομένη. Η ζημιά στις επιχειρήσεις, ιδίως τις μικρομεσαίες, και στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, τεράστια. Πολύ φοβάμαι όμως ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Όταν την μέρα που ανακοινώθηκαν από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη τα νέα απαγορευτικά της κυκλοφορίας μέτρα, δηλαδή την περασμένη Πέμπτη, είχαμε κοντά στις 3000 νέα κρούσματα κι επιπλέον 28 νεκρούς μέσα σε 24 μόλις ώρες, το lockdown ήταν μοιραία μονόδρομος. Αλίμονο

Πολύ δύσκολες λοιπόν είναι οι μέρες από δω και πέρα. Το επόμενο εξάμηνο θα είναι τρομερό και για την δημόσια υγεία και για την οικονομία. Κατανοώ την αγωνία και τον φόβο όλων μας. Προηγείται η σωτηρία της ζωής και της υγείας μας. Αλλά δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε τις επιπτώσεις στην επιβίωση των επιχειρήσεων και των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Πρέπει να υπάρξουν ισχυρές παρεμβάσεις για την ενίσχυση και την σωτηρία τους. Κι αυτό προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας. Υπομονή, δύναμη κι ελπίδα ότι σύντομα, εντός του 2021,  θα ξεπεράσουμε την πρωτοφανή αυτή κατάσταση!

Τα λέω αυτά γιατί στις δικές μας γενιές, όσοι γεννηθήκαμε μετά το 1950, είχαμε την μεγάλη τύχη να μη γνωρίσουμε ποτέ πόλεμο στην Ελλάδα. Οι διηγήσεις των γονιών μας και των παππούδων μας από την κατοχή, τον πόλεμο, τον εμφύλιο, όλα αυτά που συγκλόνισαν την Ελλάδα στη δεκαετία του 40, ήτανε σαν μια μακρινή ιστορία που δεν μας αγγίζει ουσιαστικά. Μόνον θεωρητικά αντιλαμβάνεσαι συμφορές που δεν τις έχεις βιώσει. Αντίθετα, στην δική μας εποχή βιώσαμε μια πρωτοφανή 35ετια, πολιτικής ελευθερίας και οικονομικής ευημερίας, από το 1974-2009, που όμοια της δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε στην ιστορία του ελληνικού κράτους. 

Κάθε γενιά όμως έχει και τη δική της μεγάλη δοκιμασία. Αυτή είναι η μοίρα των ανθρώπων διαχρονικά, όπως η ιστορία διδάσκει. Οι δικές μας γενιές γνώρισαν την πρώτη μεγάλη δοκιμασία το 2010 με την χρεοκοπία. Τώρα ήρθε η νέα μεγάλη δοκιμασία, με την πανδημία κορονοϊού Covid-19. Για τα δεδομένα μας, αυτός είναι ο πόλεμος της γενιάς μας. Ένας πόλεμος διαφορετικός. Δεν έχουμε βομβαρδισμούς από αεροπλάνα. Δεν έχουμε ελεύθερους σκοπευτές έξω από τα παράθυρα μας. Αλλά έχουμε έναν εχθρό ανηλεή, ύπουλο, αδίστακτο, χωρίς συναισθήματα, χωρίς τρόπο να τον αντιμετωπίσουμε  η να διαπραγματευθούμε μαζί του, παρά μόνο με το να τον απομονώσουμε από το να μολύνει τους άλλους συμπολίτες μας. Διότι είναι αόρατος. Και συνεπώς πολύ πιό επικίνδυνος. 

Τελικά,  η νέα καραντίνα στην οποίαν υποχρεούμαστε πλέον να βρεθούμε όλοι μας είναι η δική μας άμυνα, η δική μας εθνική αντίσταση,  σ’ αυτόν τον αόρατο αλλά πολύ καταστροφικό εχθρό, που μόνον ενωμένοι και αποφασισμένοι να θυσιάσουμε την βολή μας, θα μπορέσουμε να τον αντιμετωπίσουμε και να τον νικήσουμε. Όπως στο έπος του 40, οι έλληνες ενωμένοι νίκησαν ένα πανίσχυρο εχθρό, αποφασισμένοι να κάνουμε ως κοινωνία τις μεγαλύτερες θυσίες για την πατρίδα, έτσι και τώρα ήρθε η ώρα να κάνουμε τις δικές μας θυσίες για να σώσουμε την πατρίδα μας από την πανδημία του Covid-19. Αυτός είναι ο δικός μας πόλεμος. Ας γίνει και το δικό μας έπος! Χωρίς γκρίνιες και μεμψιμοιρία. Όταν νικήσουμε θα έχουμε όλο τον χρόνο να τσακωθούμε μεταξύ μας, όπως συνηθίζουμε άλλωστε εμείς οι Έλληνες. Μέχρι τότε όμως ας αφήσουμε στην άκρη τις ιδεοληψίες, την συνωμοσιολογία, τις κομματικές μας ταυτότητες. Τώρα είναι η ώρα της μάχης. Τώρα είναι η ώρα του αγώνα και της Νίκης! 

Facebook Comments