Μπορεί ο Νίκος Καρανίκας να κατέβασε την ανάρτηση  για την Eldorado, όταν την ανέβαζε, όμως, είχε την αίσθηση ότι ενεργεί μέσα στα πλαίσια του ρόλου του. Το ίδιο οξυδερκές επιτελείο, που είναι υπεύθυνο για το επικοινωνιακό στίγμα του πρωθυπουργού στη φετινή ΔΕΘ, αντιλαμβάνεται την ανάγκη το κεντρώο προφίλ και ο φιλοεπενδυτικός επίσημος λόγος να αντισταθμίζονται από φωνές τύπου Καρανίκα, που απηχούν σε έναν ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ – ασχέτως αν ο υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Στέργιος Πιτσιόρλας ισχυρίστηκε προ διημέρου πως αυτός «δεν υπάρχει πια».

Δεν είναι αντίφαση. Για τον πράο πρωθυπουργό της Θεσσαλονίκης δουλεύει ο φωνακλάς σύμβουλος. Για τον Μακρόν υπάρχει ο Τσίπρας της Πνύκας και για τον πρώην αγανακτισμένο υπάρχει η καταφυγή σε εκφράσεις του δρόμου και φωτογραφίες με λεζάντες που αναπαράγουν ψέματα και αναδαυλίζουν πάθη. Με το δεξί χέρι η κυβέρνηση σπρώχνει την ΕΥΑΘ στους Γάλλους, με το αριστερό παραδίδει τον ΟΑΣΘ στον Στέλιο Παππά και τους συνδικαλιστιστές της. Το παιχνίδι είναι μοιρασμένο. Καρατερίστες εκατέρωθεν: Χουλιαράκηδες εδώ, Πολάκηδες εκεί και στη μέση οι μπαλαντέρ με πρώτο τον πρόεδρο.

Είναι σε αυτό το πλαίσιο, που στην περίπτωση της Eldorado πραγματικότητα και αλήθεια δεν έχουν καμία σημασία. Δεν είναι δική τους “δουλειά” η επένδυση και χτυπούν διότι το κόστος είναι μικρό. Οι Καναδοί έχουν παρουσιάσει τρόπους εξόρυξης και επεξεργασίας σύμφωνους με κάθε ελληνικό και ευρωπαϊκό νόμο. Δεν κρίνεται αρκετό. Πρότειναν να κάνουν την επεξεργασία σε τρίτη χώρα. Δεν επετράπη. Αντίθετα, βλέπουν όσους είχαν κάνει την περιοχή Κερατέα να μπαίνουν ξανά την υπόθεση με fake news και χλεύη. Για να δείχνεις καθαρός, βρωμίζεις τον άλλο, λέει το σκεπτικό – κι όλο αυτό με ιδεολογικό περιτύλιγμα.

Πρόκειται, ομολογουμένως, για πετυχημένη πολιτική τακτική, που αφήνει την αντιπολίτευση μουδιασμένη. Η διγλωσσία της κυβέρνησης ξεπερνά κάθε προηγούμενο, όμως αποδεικνύεται ανώφελο να την αντιμετωπίζει κανείς με ηθικά επιχειρήματα. Το ξέρουν οι ψηφοφόροι του ότι είναι ψεύτης και τους αρέσει. Τον ψηφίζουν ακριβώς επειδή είναι λίγο απόλα. Το ερώτημα δεν είναι τί είναι αυτός, αλλά πώς θα διαχειριστεί η αντιπολίτευση τον εαυτό της, ώστε για να πείσει στην κάλπη, να πάρει την εξουσία και να κυβερνήσει τη χώρα καλύτερα. Το ζήτημα είναι πόσες ταυτότητες μπορείς να επικαλεστείς εσύ, ώστε να τον νικήσεις.

Οι δύο πόλοι της ΝΔ, όπως έδειξαν να διαμορφώνονται από την επιλογή αντιπροέδρων του Κυριάκου, ήταν βήμα στη σωστή κατεύθυνση: Μια αξιωματική αντιπολίτευση φιλελεύθερη και δεξιά, απέναντι σε μία εξουσία αντιμεταρρυθμιστική και αριστερή. Ειδικά τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ επεκτείνεται επιθετικά στο μεσαίο χώρο, με συσπείρωση στο 82% (Marc), ένα 10% να χάνεται προς τα δεξιά και την αυτοδυναμία ζήτημα λίγων μονάδων, η Πειραιώς καλείται να παίξει σε δύο ταμπλώ ταυτόχρονα χωρίς να περιφρονεί παραδοσιακές δεξαμενές της, ειδικά απέναντι σε βιρτουόζους, που τη μια μέρα είναι ελασίτες και την άλλη τραπεζίτες.

Facebook Comments