Στροφή στις επενδύσεις. Αλλά πώς;

Η ανάκαμψη της Ελλάδας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ξένες επενδύσεις. Πριν από επτά χρόνια ξεκίνησε ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης για να αυξήσει τα έσοδα στα ταμεία κατά 50 δισεκατομμύρια ευρώ για το σχεδόν χρεοκοπημένο κράτος. Μέχρι σήμερα έχει μόλις μπει 4,4 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η ιδιωτικοποίηση αντιμετωπίζεται από μία κυβερνητική υπηρεσία, το Ταμείο Ανάπτυξης Περιουσιακών Στοιχείων της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αυτό είναι υπεύθυνο για πωλήσεις που κυμαίνονται από το σιδηροδρομικό δίκτυο έως τους θαλάσσιους λιμένες, τα αεροδρόμια και όποιο άλλο περιουσιακό στοιχείο έχει αποφασίσει η ελληνική πολιτεία να αξιοποιήσει.

Οι άμεσες ξένες επενδύσεις ανήλθαν σε 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ πέρυσι, δηλ. 11 φορές μεγαλύτερη από το 2010, όταν η Ελλάδα έλαβε το πρώτο της σχέδιο διάσωσης, με τη Γερμανία να συνεισφέρει σε αυτό. Αυτό όμως παρέμεινε σε ποσοστό 35% χαμηλότερο από ό, τι πριν από την κρίση το 2006.

Η επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα δεν ήταν εύκολη. Η χώρα κατατάσσεται σε 61 από τις 190 χώρες, πίσω από το Μεξικό και τη Ρουάντα, καθώς και από τις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας. Όσον αφορά την επιβολή των συμβάσεων, η Ελλάδα κατέλαβε την 133η θέση.

Κατόπιν όλων αυτών ο πρωθυπουργός προσπαθώντας να μεταλλάξει το DNA του κόμματός του, άρχισε να ανακαλύπτει τον θαυμαστό κόσμο της επιχειρηματικότητας στην χώρα, προερχόμενος από εγχώριους «ρομαντικούς» επιχειρηματίες, επισκεπτόμενος δυο μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Θα νόμιζε κανείς βλέποντας την έκπληξη του Αλέξη Τσίπρα ότι μπήκε για πρώτη φορά το «παιδί» στο εργοστάσιο με την σοκολάτα! Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο …

Την ώρα που η παράσταση «αγαπώ τις επενδύσεις» με πρωταγωνιστή τον πρωθυπουργό, ο υπόλοιπος «θίασος» υπουργοί, «Καρανίκες» και λοιποί συνεχίζουν να στέλνουν στα τσακίδια όποια επένδυση από ελληνικά ή ξένα κεφάλαια θέλουν να έρθουν σε αυτόν τον τόπο. Να τοποθετήσουν τα χρήματα τους, να εκμεταλλευτούν τα πλεονεκτήματα του οικοπέδου και των γηγενών εργαζόμενων, να κερδίσουν και να ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα …

Θα έλεγε κάποιος … είναι η ελευθερία στην παγκόσμια οικονομία «ηλίθιε» αλλά που να το καταλάβουν !