Μια νέα μεταβλητή γεννήθηκε

Ήταν ένα καλό αποτέλεσμα. Οι εκλογές για ανάδειξη ηγεσίας στον χώρο που υπάρχει μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας έχουν πολλαπλές μικρο-αναγνώσεις, αλλά το βασικό συμπέρασμα είναι ότι πρόκειται για ένα καλό αποτέλεσμα.

Το αποτέλεσμα δεν κρίνεται μόνο από αυτό καθευατό το διακύβευμα της εκλογικής αναμέτρησης, δηλαδή από τα πρόσωπα που διεκδίκησαν την ηγεσία. Βεβαίως άλλα τα χαρακτηριστικά της Φώφης Γεννηματά και άλλα του Σταύρου Θεοδωράκη. Η επιλογή των προσώπων δείχνει πολλά για τους ψηφοφόρους του χώρου, ή τουλάχιστον για όσους σηκώθηκαν από τον καναπέ για να ψηφήσουν στον πρώτο γύρο.

Το αποτέλεσμα κρίνεται και από τα αποτελέσματα που θα παράξει την επόμενη μέρα, με κορύφωση την  κάλπη των επόμενων εκλογών. Η παράξενη συγκυρία όμως σπρώχνει την κορύφωση, όσο κι αυτό ακούγεται παράξενο, και ακόμα πιο μακριά. Την περίοδο μετά την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, με ορόσημο την επόμενη Προεδρική εκλογή και την αλλαγή του εκλογικού νόμου.

Υπό αυτό το πρίσμα το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου έχει ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά.

Τόσο η Φώφη Γεννηματά όσο και ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι τα σα εκ των σων της πασοκικής μήτρας.

Ο νέος φορέας θα αποτελεί, είτε με την μία είτε με τον άλλο, συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, πολύ περισσότερο απ’ ότι εάν είχε προκύψει πχ ο Σταύρος Θεοδωράκης ή ο Γιώργος Καμίνης.

Με δεδομένη την δημοσκοπική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ εξαιτίας κυρίως των μέτρων που έλαβε, και των υποσχέσεων που αθέτησε, η αμιγώς «πασοκική» ηγεσία ενδέχεται να αποτελέσει ένα θαυμάσιο κέντρο υποδοχής δυσαρεστημένων παλιών ψηφοφόρων του που μετακόμισε μαζικά στον ΣΥΡΙΖΑ νομίζοντας ότι ο Αλέξης είναι ο νέος Ανδρέας και ο ΣΥΡΙΖΑ νοηματοδοτεί το όραμα του σοσιαλισμού που ‘ξέχασε’ στην πορεία το εκσυγχρονιστικό Πασόκ.

Θα έχει ενδιαφέρον εάν στον δεύτερο γύρο η ηγεσία του homus pasokous εκφραστεί από την δοκιμασμένη, έμπειρη και συμπαθητική Φώφη Γεννηματά ή θα επιλεγεί το νέο, άφθαρτο, άγνωστο και πολλά υποσχόμενο πρόσωπο του Νίκου Ανδρουλάκη.

Από την άλλη πλευρά ο αποκλεισμός και οι χαμηλές επιδόσεις των Θεοδωράκη-Καμίνη εκπέμπει ένα άλλο μήνυμα. Η ώσμωση μεταξύ παλιού ΠΑΣΟΚ και προοδευτικού κέντρου με φιλελεύθερες αναφορές δεν πέτυχε.

Ο νέος φορέας μπορεί να “κόψει”  ποσοστά από τον ΣΥΡΙΖΑ στην εθνική κάλπη.

Την ίδια στιγμή, ένα μέρος όμως, ένα κομμάτι του προοδευτικού φιλελεύθερου κέντρου θα κατευθυνθεί προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη χωρίς ενοχές.  

Ο στόχος του Αλέξη Τσίπρα να ανακόψει την αυτοδυναμία του πολιτικού του αντιπάλου,  δυσκολεύει. Ο επόμενος στόχος, να μην υπάρξει κοινοβουλευτική πλειοψηφία 180 εδρών –τόσο για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας όσο και για αλλαγή του εκλογικού νόμου- στη Βουλή δεν έχει κριθεί ακόμα.

Μια νέα μεταβλητή γεννήθηκε σ’ ένα ρευστό πολιτικό τοπίο.