Syrizeo y Julieta
Όταν επί ΣΚΑΪ στις 6 είχα αναφερθεί στα "παιδιά με τα πούρα" που έχουν κατακλύσει το Μαξίμου και περιέγραφα τί καπνίζεται στα meeting τους, μου μεταφέρθηκε (και
Όταν επί ΣΚΑΪ στις 6 είχα αναφερθεί στα "παιδιά με τα πούρα" που έχουν κατακλύσει το Μαξίμου και περιέγραφα τί καπνίζεται στα meeting τους, μου μεταφέρθηκε (και
Όταν επί ΣΚΑΪ στις 6 είχα αναφερθεί στα “παιδιά με τα πούρα” που έχουν κατακλύσει το Μαξίμου και περιέγραφα τί καπνίζεται στα meeting τους, μου μεταφέρθηκε (και εν είδει προειδοποίησης, αντιλαμβάνομαι τώρα) η έντονη ενόχληση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου. Για κάποιον λόγο δεν τον είχαν πειράξει άλλα κι άλλα, όμως η δημοσιοποίηση της μάρκας και του τύπου των πούρων του φαίνεται πως είχε αγγίξει πολύ ευαίσθητες χορδές.
Ο πατέρας μου (γεννηθείς το 1936) έκοψε το τσιγάρο το 1963. Έκτοτε και μέχρι σήμερα καπνίζει πίπα και πούρα. Όταν στην Ελλάδα ήταν μεγάλη υπόθεση το Marlboro, ο Σπύρος κάπνιζε Punch, Romeo y Julietta και Partagas, που έφερνε από έξω -εργαζόταν στην Ολυμπιακή γαρ. Σήμερα, ζει στην Πλατεία Βικτωρίας, ψωνίζει από τη λαϊκή, δεν παραπονιέται που η σύνταξή του έφτασε σε τριψήφιο νούμερο και έχει πάντα ένα μικρό στοκ πούρων, που κρατά φρέσκα με τεχνάσματα όπως φλούδες φρούτων στα κουτιά. Κάθε χριστούγεννα χαμογελά πλατιά όταν ο Αη Βασίλης τον θυμάται, ακόμα και μ´ένα μικρο κουτί “ταπεινά” Por Larranaga ή Jose Piedra. Καπνίζει αριστοτεχνικά, όχι μηχανικά, με τέχνη και η απόλαυσή του ακτινοβολεί. Πάντα, δε, βγάζει το “δαχτυλίδι” για να μη φαίνεται πως επιδεικνύει μάρκες.
Ο Σπύρος Μπογδάνος δεν ντράπηκε ποτέ για τα πούρα που καπνίζει, γιατί τα δούλεψε, ξεκινώντας από ένα δυάρι στο Παγκράτι για να φτάσει διευθυντης στην ΟΑ του Ωνάσση. Οι πρώην καταληψίες με τα ακριβά καινούρια γούστα και τα βλαχοκοχίμπα σε μέγεθος πυροσωλήνα κάνουν πολύ καλά και ντρέπονται. Νιώθουν κατά βάθος, ότι δεν είναι μόνο διπρόσωποι, ή απατεώνες, που καπνίζουν ΑΚΡΙΒΩΣ το SERIE D, το οποίο επιστρατέυουν στο βίντεο για το μέρισμα ώστε να απεικονίσουν συνήθειες των κακών εχόντων. Χειρότερα, αντιλαμβάνονται ότι από τη μία δεν τους παίρνει να το παίζουν Τσε, ούτε Φιντέλ, ενώ από την άλλη η αισθητική της αστικής πολυτέλειας τους καθιστά γελοίους, διότι την αντιλαμβάνονται με τον τρόπο του αγροίκου που τούκατσε το λαχείο και μαζί του μπολσεβίκου που το παίζει μαρκήσιος.
Εντούτοις, δεν μπορούν να αντισταθούν. Τί να κάνεις; Ανθρώπινες αδυναμίες.
Facebook Comments