Είναι νόμος της πολιτικής, πολλάκις επιβεβαιωμένος μέσα στην ιστορία: Ο πολιτικός που θέλει να χαράξει δική του αυτόνομη πορεία, είναι υποχρεωμένος κάποια στιγμή να γίνει πατροκτόνος. Όχι κυριολεκτικά, κόβοντας τον λαιμό του βιολογικού του πατέρα, αλλά μεταφορικά και συμβολικά, αποτινάσσοντας βίαια από πάνω του την βαριά σκιά του πολιτικού του μέντορα, η οποία όσο προωθητική είναι στα πρώτα στάδια της πορείας του πολιτικού νεοσσού, τόσο καθηλωτική και ανασχετική γίνεται γι αυτόν στην συνέχεια. Καμιά φορά, ελλείψει πατρός σφάζει την αδερφή του.

Με μια ξαφνική όσο και καίρια απόφαση του, ο Κυριάκος έβγαλε εκτός πεδιάς την Ντόρα. Παρά τις υπερβολές που γράφονται για οριακές σχέσεις των δύο αδερφιών από παλιά, πιστεύω ότι το έκανε με βαριά καρδιά. Πιστεύω επίσης ότι η Ντόρα αιφνιδιάστηκε, παρά τα θρυλούμενα ότι θεωρούσε νομοτελειακή μια τέτοια αρχηγική απόφαση μόλις είδε τον Κυριάκο να εκλέγεται πρόεδρος της ΝΔ. Ένα είναι βέβαιο: Όσο ζούσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, τέτοια ανακοίνωση δεν θα μπορούσε να γίνει. Υπ’ αυτή την έννοια, έχουμε εδώ μια μορφή έμμεσης πατροκτονίας.

Έκανε καλά ή άσχημα ο Κυριάκος; Σαχλή ερώτηση: Στην πολιτική δεν υπάρχει καλό ή κακό. Οι αποφάσεις υπαγορεύονται από αναγκαιότητες και φυσικά δεν  υπάρχει ζυγαριά κοινά αποδεκτής ηθικής στάσης. Αυτό που για τον έναν είναι ηθικό και παραδεκτό, για τον γείτονα του είναι ανήθικο και απαράδεκτο. Γι΄αυτό και είναι καταγέλαστη η απαξιωτική στάση των αριστερών κυβερνώντων μας στην απόφαση του Μητσοτάκη. Την χλεύασαν, λέγοντας ότι η οικογενειοκρατία δεν καθορίζεται από τον διορισμό ενός συγγενούς σε κυβερνητικό σχήμα, αλλά από μια ολόκληρη νοοτροπία που αφορά το μοντέλο άσκησης εξουσίας.

Γενικεύσεις εν’ αμαρτίαις. Όταν ο Δρίτσας με την Χριστοδουλοπούλου  –ζευγάρι όντες- ήταν υπουργοί της ίδιας κυβέρνησης, όταν ο Παπαδημητρίου με την σύζυγο του Αντωνοπούλου μετέχουν στην σημερινό κυβερνητικό σχήμα, όταν ο ξάδερφος Τσίπρας αλωνίζει στο υπουργείο εξωτερικών και όταν ο Νίκος Παππάς βάζει τον μπαμπά του στις αστικές συγκοινωνίες Θεσσαλονίκης, ποια άλλη καταφυγή πέραν των γενικεύσεων έχουν; Φυσικά δεν έχουν παραδώσει τις θέσεις τους στα παιδιά τους, άρα δεν έχουν τζάκια. Σωστό, αλλά μέχρι πριν έξι χρόνια ήταν στο περιθώριο της πολιτικής, δεν πρόλαβαν. Θα το κάνουν κι αυτό, μην αμφιβάλετε: Όλα τα χούγια της παλιάς πολιτικής τάξης ξεσήκωσαν σε χρόνιο ρεκόρ: Τα ψέματα, την κοροϊδία, τους διορισμούς, τις καθεστωτικές πρακτικές, μέχρι και την αστική της εμφάνιση… τα πολιτικά τζάκια θα τους γλυτώσουν; Κάτσε να έρθει η επόμενη γενιά και τα λέμε.

Ο Κυριάκος έκανε αυτή την κίνηση, για έναν και μόνο λόγο: Για να απαντήσει σε όλους εκείνους που λένε ‘’ακόμα κι αν με πείσει ότι θέλει, δεν μπορεί’’. Αυτή η σκληρή απόφαση του, είναι μια δήλωση του ότι μπορεί. Απομένει να δούμε αν θα το εκλάβει έτσι και ο απλός κόσμος. Πάντως κάνουν λάθος όσοι εστιάζουν την κριτική ή τον χλευασμό τους, στην ερμηνεία της κίνησης του ως χτύπημα στην οικογενειοκρατία. Αυτό είναι το δευτερεύον. Το πρωτεύον είναι το χτίσιμο ενός σκληρού και αποφασιστικού αρχηγικού προφίλ. Ο κόσμος δεν ακολουθεί τους καλούς ή τους ηθικούς ανθρώπους, τους αρχηγούς ακολουθεί. 

Facebook Comments