Μήπως ήρθε η ώρα των επαγγελματιών;

Αυτές τις ημέρες έγιναν στη χώρα μας οι εκλογές των Δικηγορικών Συλλόγων καθώς και των Εμπορικών και Επαγγελματικών Επιμελητηρίων. Οι ενεργοί χρήστες του facebook πληροφορήθηκαν για αυτές τις εκλογές από τις αναρτήσεις και τις διαφημίσεις υποψηφίων και μάλιστα πολλοί εξεπλάγησαν με το ενδιαφέρον που υπήρξε. Ίσως γιατί στην Ελλάδα έχουμε ταυτίσει τον συνδικαλισμό με τους εργαζόμενους στο δημόσιο.

Και όχι άδικα. Επί χρόνια βλέπαμε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις με τα γνωστά αρκτικόλεξα (ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ, ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ κ.λπ.) να μονοπωλούν τη δημοσιότητα και να επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις. Αντίθετα με τον δημόσιο τομέα, ο συνδικαλισμός των επαγγελματιών δεν είχε την ίδια μαζικότητα και σίγουρα δεν είχε την ίδια επιρροή. Μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις εκλεγμένοι στα Επιμελητήρια ή στους Δικηγορικούς Συλλόγους να αποκτούσαν δημοσιότητα και ορισμένοι εξ αυτών να μεταπήδησαν αργότερα στην κεντρική πολιτική σκηνή ή στην αυτοδιοίκηση, αλλά οι συνδικαλιστές του δημοσίου τομέα είχαν πάντοτε τα πρωτεία έχοντας μεταξύ άλλων το μεγάλο όπλο της απεργίας, που παραλύει τη δημόσια διοίκηση.

Οι δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας κατέφυγαν στο όπλο της πολύμηνης αποχής κατά το διάστημα της θητείας των διοικήσεων τους που έληξε πρόσφατα, χωρίς όμως να καταφέρουν να ανατρέψουν τις κυβερνητικές πολιτικές. Οι ασφαλιστικές εισφορές, οι φορολογικές επιβαρύνσεις έρχονται να προστεθούν στη μείωση της δουλειάς που πλήττει τη συντριπτική πλειονότητα όχι μόνο των δικηγόρων, αλλά όλων των επαγγελματιών. Εξ ου και οι ηγεσίες του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, του μεγαλύτερου επιστημονικού συλλόγου και του πολυπληθέστερου Επιμελητηρίου της χώρας δέχθηκαν κριτική για τη στάση που τήρησαν.

Και στους δύο φορείς κατά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση, το 2011 για το ΕΕΑ και το 2013 για τον ΔΣΑ είχαν εμφανιστεί δυναμικοί συνδυασμοί με στόχο να εκφράσουν το αντιμνημονιακό ρεύμα που ήταν ισχυρό εκείνη την περίοδο. Παρά ταύτα είχαν επικρατήσει και στις δύο περιπτώσεις υποψήφιοι Πρόεδροι προερχόμενοι από την Κεντροαριστερά.

Στις πρόσφατες εκλογές,  που μάλιστα συνέπεσαν χρονικά στους δύο φορείς, επίσης υπήρχε πληθώρα συνδυασμών. Δεκατρείς συνδυασμοί και δώδεκα υποψήφιοι Πρόεδροι στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και οκτώ ψηφοδέλτια με τους επικεφαλής τους στο Επιμελητήριο. Περισσότεροι από 300 δικηγόροι Αθηνών και παραπάνω από 500 επαγγελματίες από όλη την Αττική έθεσαν υποψηφιότητα σε αυτές τις εκλογικές αναμετρήσεις. Για πρώτη φορά δημιουργήθηκε τόσος ντόρος. Υποψήφιοι Πρόεδροι συμμετείχαν σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, υποψήφιοι σύμβουλοι αρθρογράφησαν σε εφημερίδες, ενημερωτικές ιστοσελίδες και φυσικά κατέκλυσαν τις τελευταίες εβδομάδες τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Οι μη μυημένοι απορούσαν πως υπάρχουν τόσο πολλοί δικηγόροι, επαγγελματίες και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που να επιθυμούν να εκλεγούν στη διοίκηση του ΔΣΑ και του ΕΕΑ, ενώ οι εκλογές του ΕΒΕΑ, του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά και των Επιμελητηρίων του Πειραιά επέτειναν τη σύγχυση για το πλήθος των υποψηφίων και τις προθέσεις τους.

Τα αποτελέσματα σίγουρα απογοήτευσαν πολλούς από τους συμμετέχοντες, καθώς οι θέσεις για τους εκλεγμένους ήταν μόλις 25 στην μια περίπτωση και 51 στην άλλη, ενώ η εκλογική συμμετοχή  δεν μεταβλήθηκε σημαντικά.  Στο ΕΕΑ αυξήθηκε για λίγο, αλλά παρέμεινε ελάχιστη, ενώ στον ΔΣΑ μειώθηκε ακόμη περισσότερο σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές.

Αυτό συμβαίνει, διότι η παρατεταμένη κρίση, όπως ώθησε πολλούς σε ενεργοποίηση, έτσι έσπρωξε και πολλούς στην απογοήτευση και στην αδράνεια. Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και στις τελευταίες Δημοτικές εκλογές, όταν χιλιάδες συμπολιτών μας έθεσαν υποψηφιότητα για πρώτη φορά για το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου τους. Ανάμεσα στους επαγγελματίες υπάρχουν εκείνοι που αδιαφορούν, εκείνοι που ενεργοποιούνται λόγω εκτάκτων συνθηκών, αλλά και εκείνοι που παραδοσιακά ασχολούνται. Από τους τελευταίους, άλλωστε προέρχονται οι νέοι Πρόεδροι.

Και στους δύο φορείς αξιοποίησαν τη χαμηλή συμμετοχή και εξελέγησαν στην Προεδρία δύο συνδικαλιστές με μακρά θητεία, προερχόμενοι από την Κεντροαριστερά, ο Δημήτρης Βερβεσός στον ΔΣΑ και ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου στο Επιμελητήριο, αν και οι κεντροδεξιοί υποψήφιοι ήταν αυτοί που αύξησαν τη συμμετοχή τους στα νέα Διοικητικά Συμβούλια.

Το στοίχημα για τον ΔΣΑ, το ΕΕΑ, αλλά και για τα Επιμελητήρια και τους Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας είναι να κρατήσουν ενεργούς όλους, όσοι ενεργοποιήθηκαν σε αυτές τις εκλογές και να εμφανιστούν ισχυρότεροι στις διεκδικήσεις τους έναντι της Κυβέρνησης, που τους έχει κηρύξει τον πόλεμο. Το στοίχημα για τους ίδιους τους πρόσφατα ενεργοποιηθέντες επαγγελματίες της Αθήνας είναι να παραμείνουν ενεργοί στους φορείς τους και μέσα από τη δραστηριότητά τους να αυξήσουν το ενδιαφέρον και τη συμμετοχή και να δημιουργήσουν αντίστοιχους μηχανισμούς, ώστε να μπορούν να νικήσουν τους υπάρχοντες.

Σε κάθε περίπτωση χρειάζονται για τα Επιμελητήρια και τους επαγγελματίες της χώρας νέοι μέθοδοι λειτουργίας και δράσης, γιατί σε 4 χρόνια μπορεί να υπάρχουν οι φορείς των επαγγελματιών, αλλά να μην υπάρχουν επαγγελματίες.  Ο συνδικαλισμός αλλάζει στην Ελλάδα, από την ώρα που η κήρυξη μιας απεργίας γίνεται δυσκολότερη. Η πολιτική, επίσης, αλλάζει καθημερινά με τη χρήση των νέων τεχνολογιών, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και τις νέες μορφές πολιτικής συμμετοχής. Μήπως σε αυτό το περιβάλλον ήρθε η ώρα των επαγγελματιών να πάρουν τη θέση των επαγγελματιών πολιτικών και συνδικαλιστών;