Για πρώτη φορά, μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων φαίνεται να μην προτιμάει την ψευδαίσθηση της σταθερότητας, αλλά να ευνοεί τον κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων. Δεν είναι αναρχικοί ή φασίστες ή αλήτες. Δεν τους αρέσει το χάος. Απλά θέλουν να ταρακουνήσουν τα λιμνάζοντα ύδατα. Να δρομολογηθούν οι εξελίξεις, για να βαδίσει η χώρα πιο αξιοκρατικά, πιο δίκαια, πιο δημοκρατικά.

Ο σημερινός πρωθυπουργός, εξελέγη με την υπόσχεση της επαναδιαπραγμάτευσης και την αμέσως επόμενη μέρα έπαθε βαρύτατης μορφής αμνησία. Η κυβέρνηση έχει ξεφύγει τελείως,  όχι μόνο από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, αλλά και από τις θεμελιώδεις αρχές περί ιδιοκτησίας και διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας.

Μπορεί κάποιοι να ποντάρουν στην κοντή μνήμη των πολιτών, αλλά αυτή τη φορά είναι διαφορετικά τα πράγματα. Το άδειο στομάχι και η αβεβαιότητα οξύνουν τη μνήμη.
 

Τι ψηφίζουμε

Στις ευρωεκλογές, μόλις μπούμε στο παραβάν, πετάμε στα σκουπίδια τα ψηφοδέλτια που γράφουν ΝΔ  και Ελιά. Σκεφτόμαστε τι θέλουμε για την Πατρίδα μας, για τα παιδιά μας, για το μέλλον μας.
Μετά ο καθένας ας ψηφίσει ανάλογα τα πιστεύω του.
Η οργή που συναντάμε καθημερινά στον κόσμο, να εκφραστεί στην κάλπη.

Η θεωρεία της χαμένης ψήφου, ειδικά σε αυτές τις εκλογές, δεν ισχύει. Αυτήν τη φορά, δεν υπάρχουν δύο μονομάχοι που κυριαρχούν, αλλά αρκετοί μικρότεροι που θα αναγκαστούν εκ των πραγμάτων να βρουν τον τρόπο να συνεργαστούν.

Ψηφίζουμε όποιον έχει όραμα, γνώσεις και διάθεση για δουλειά και δεν είναι κρατικοδίαιτος.

Ψηφίζουμε ανθρώπους που μπορούν να πολεμήσουν για τα συμφέροντα της Ελλάδας μέσα από τις γνώσεις και εμπειρίες τους. Όχι άεργους πολιτικάντηδες και ένα σωρό άσχετους που ψάχνουν την αποζημίωση της καρέκλας.

Όχι άλλες μαριονέτες και μεσάζοντες συμφερόντων όπως συμβαίνει σήμερα στη ελληνική βουλή. Ο ένας προωθεί έργα μεγαλοεργολάβων, ο άλλος χαρίζει δάνεια και συχνότητες σε ΜΜΕ, οι πιο «μικροί» απειλούν ότι θα αποχωρίσουν γιατί πιέζονται από τις συντεχνίες μιας και είναι η πελατειακή τους σχέση αμφίδρομη.

Έλεος πια. Βουλευτές θέλουμε, όχι μεσάζοντες συμφερόντων. Να σέβονται το ρόλο τους, τη κοινωνία. Τόσο δύσκολο είναι να ανακαλύψουμε αξιοπρεπείς υποψηφίους ;
 
Είναι αμετανόητοι

Η σημερινή κυβέρνηση μπορεί να μην είναι ο κυρίως υπαίτιος για την κρίση.
Φταίει όμως για πολλούς από τους άστοχους χειρισμούς που βάθυναν την κρίση και μας έφεραν σε αδιέξοδο. Οι πρακτικές και τα νομοθετικά αίσχη που διαπράττονται, θα έφερναν σε δύσκολη θέση και τον πιο σκληρό δικτάτορα.

Απαλλαγή από ποινικές ευθύνες κρατικών αξιωματούχων που διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα, καθώς και χαριστικού τύπου διατάξεις παραγράφουν ποινικές ευθύνες για εμπλεκομένους σε σκάνδαλα, δεν έχουν καμία δικαιολογία να νομοθετούνται.

Πρόκειται για ηχηρή διαβεβαίωση προς τους συστηματικούς καταχραστές και τους εντολοδόχους του πολιτικού συστήματος, ότι μπορούν να συνεχίσουν το πλιάτσικο ανενόχλητοι. Για παράδειγμα, έχουν απαλλαγεί από κάθε ποινικής ευθύνης όσοι ενέκριναν τα θαλασσοδάνεια των 270 εκατομμυρίων από τα κόμματα.

Όταν δίνει το κράτος ασυλία, προφανώς κρίνει πως την χρειάζονται. Άρα γνωρίζει ότι έχουν πράξει αξιόποινες πράξεις. Η αμνηστία δεν έχει χρηστικότητα αν όλα είναι καμωμένα νόμιμα.

Αλήθεια, ποιος από εμάς έδωσε τέτοια εντολή με την ψήφο του;

Το ότι είναι άχρηστοι και διεφθαρμένοι το ξέραμε ή έστω το υποψιαζόμασταν. Αυτό που σοκάρει όμως είναι το πόσο αμετανόητοι παραμένουν.

Τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα

Η κατάσταση για να αναστραφεί θέλει πολύ δουλειά και ισχυρή θέληση. Πρέπει αν συνειδητοποιήσουμε όλοι πως μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Στην κατάσταση που έχουμε βρεθεί θα βγούμε δύσκολα.

Όμως δύο πράγματα είναι πέρα από κάθε αμφιβολία : 

α) Χρειάζεται να υπάρξει δικαιοσύνη. Να ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα. Για την χρεοκοπία υπάρχουν ευθύνες, δεν είναι κάποιο φυσικό φαινόμενο όπως ένας σεισμός.

Αν δεν γίνει αυτό δεν θα υπάρξει η απαραίτητη προϋπόθεση για μια επιτυχή προσπάθεια εξυγίανσης. Δηλαδή να στηρίζει τις προσπάθειες ο κόσμος με αλληλεγγύη, δημιουργία, κοινή  προσπάθεια. Χωρίς αυτό δεν γίνεται τίποτα. Ακόμα και το καλύτερο πρόγραμμα ή τις καλύτερες προθέσεις να έχει η καλύτερη κυβερνητική σύνθεση.
  
β) Είμαστε χαμένοι για χαμένοι. Τρέχουμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς τον γκρεμό. Αν δεν στρίψει το τιμόνι δεν έχουμε ελπίδα.

Δεν υπάρχει λύση όσο συνεχίσουμε σε αυτό το μοτίβο. Υπάρχουν νόμοι που αν τους παραβιάσεις, υπάρχει πρόβλημα. Δεν μιλάω για τους νόμους του ελληνικού κράτους, αλλά για βασικούς νόμους της φυσικής.

Επειδή αποφάσισες να μετακομίσεις στην Πομπηία, επειδή είχε ωραία θέα το βουνό που καπνίζει, δεν είναι ρεαλιστικό να θεωρείς πως δεν θα γίνεις στάχτη.

Συμπέρασμα

Οι πολιτικοί μας λένε πως “η χώρα δεν είναι αυτή την στιγμή για πειραματισμούς”, λες και όλα όσα είδαμε τα τελευταία  χρόνια δεν είναι πειραματισμοί.

Το σημερινό κομματικό κατεστημένο δεν είναι κατασκευασμένο για να επιτυγχάνει ορθολογικές λύσεις. Αντίθετα, φτιάχτηκε για να λειτουργεί με υπόγειες αντιπαροχές και εκβιαστικά διλήμματα.

Η εκλογική συντριβή είναι το νομοτελειακό τέλος ενός καθεστώτος που στήριξε την επιβίωση του στην διαφθορά και την εξαγορά συνειδήσεων.

Αν παρόλα αυτά, εξακολουθούν κάποιοι που πιστεύουν τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης για success story, ας αγοράσουν καλού-κακού αλεξίπτωτα. Θα τους χρειαστούν σύντομα, όταν θα πέφτουν από τα σύννεφα.

Facebook Comments