Κάτι αλλάζει στην Ευρώπη;
Η Ευρώπη αλλάζει. Δεν είναι όμως Οικονομικοί ή λόγοι Νομοθεσίας που αυτό συμβαίνει, αλλά Τεχνολογικές και Κοινωνικές αλλαγές
Η Ευρώπη αλλάζει. Δεν είναι όμως Οικονομικοί ή λόγοι Νομοθεσίας που αυτό συμβαίνει, αλλά Τεχνολογικές και Κοινωνικές αλλαγές
Η Ευρώπη αλλάζει. Δεν είναι όμως Οικονομικοί ή λόγοι Νομοθεσίας που αυτό συμβαίνει, αλλά Τεχνολογικές και Κοινωνικές αλλαγές! Από την Αγγλία, ως την Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία, αλλά και σε περιφερειακές χώρες όπως την Ουγγαρία ή την Τσεχία, διαμορφώνονται οι νέοι ‘πολιτικοί χάρτες’ που αλλάζουν την Ευρώπη. Οι παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές αλλάζουν, νέες συνιστώσες παίζουν ρόλο.
Ως τώρα η πηγή της πληροφόρησης συγκεντρώνονταν! Η σταδιακή εξαγορά των ΜΜΕ από μια χούφτα πολυεθνικών εταιριών, συχνά σχετιζόμενων με το λόμπι εταιριών πολέμου, οδήγησε τα προηγούμενα χρόνια στη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Στην Μεγάλη Βρετανία, για παράδειγμα το 80% των εθνικών και τοπικών εφημερίδων ελέγχονται από 6 εκδότες, ενώ συγκεντρωμένη είναι η ιδιοκτησία τηλεοπτικών σταθμών τόσο στην Γαλλία όσο και στην Γερμανία και αλλού. Εκείνο που αλλάζει όμως μετά το 2010 το παιχνίδι είναι το διαδίκτυο. Αυτή τη στιγμή 90% των Ευρωπαίων έχουν διαδικτυακή σύνδεση (πηγή Eurostat), έναντι μόλις 55% που ήταν το 2007, ενώ οι μισοί Ευρωπαίοι πολίτες χρησιμοποιούν κοινωνικά δίκτυα, με πολύ υψηλότερα νούμερα στους νέους. Με το μέσο πολίτη να αφιερώνει χρόνο στα κοινωνικά δίκτυα, η ενημέρωση πλέον δεν γίνεται από την τηλεόραση, αλλά διασταυρώνεται. Η χειραγώγηση του πολίτη από τα ΜΜΕ φαίνεται ότι είναι σε ελεύθερη πτώση, καθώς τα κοινωνικά δίκτυα οδηγούν σε αλλαγή της πολιτικής!
Ενώ στο ξεκίνημα τις κρίσης του 2007, η πληροφόρηση των πολιτών ουσιαστικά ελέγχονταν από τα εξαγορασμένα, από μεγάλες πολυεθνικές, ΜΜΕ, η αλλαγή των συνθηκών οδήγησε πλέον σε σημαντική μετατόπιση και της πολιτικής σκέψης, καθώς ο πολίτης έχει εναλλακτική πληροφόρηση. Όπως στις ΗΠΑ η εκλογή Τραμπ και η εκρηκτική επιτυχία του Σάντερς οφείλεται στα κοινωνικά δίκτυα, έτσι και η ανέλπιστη, εκλογή του Τζέρεμι Κόρμπιν, στην Αγγλία βασίζονταν αποκλειστικά στην εναλλακτική πληροφόρηση των νέων που δεν επηρεάζονται πλέον από τα εξαγορασμένα ΜΜΕ. Νόμοι στη Γερμανία και Γαλλία για περιορισμό των δήθεν ‘Fake News’, προσπαθούν να φιμώσουν αυτή την εναλλακτική πληροφόρηση, σε συνδυασμό με το φίμωμα Facebook και Twitter σε ΗΠΑ. Όμως μια πλήρης απαγόρευση των κοινωνικών δικτύων είναι ακόμη αδύνατη!
Ο στόχος της εναλλακτικής σκέψης είναι με μια φράση ένας, το γκρέμισμα της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή της υποταγής του πολιτισμού, οικονομίας, νόμων, και διοίκησης σε 300 πολυεθνικές που ενώ έχουν ήδη πλεονέκτημα παραγωγής κόστους, και μηδενικών φόρων, θέλουν να λειτουργούν και με ειδική νομοθεσία. Η ανοιχτή σύγκρουση της Βρετανίας, Πολωνίας, Τσεχίας και Ουγγαρίας με τη Γερμανία και το ιερατείο των Βρυξελλών, που εκφράζουν τα συμφέροντα μεγάλων πολυεθνικών, δείχνει ότι αυτό που αλλάζει έχει πλέον φτάσει σε επίπεδο κορυφής. Η νίκη του Τραμπ σε ΗΠΑ και των δυνάμεων του Brexit στην Αγγλία δεν είναι τυχαία. Αυτό που πλέον συγκρούεται είναι τα κέντρα εξουσίας των γραφειοκρατών, που εκπροσωπούν λίγες πολυεθνικές, και η αφυπνισμένη, η ανερχόμενη δύναμη των πολιτικών. Τα παλιά σύνορα πολιτικής μετατοπίστηκαν.
Όπως στις ΗΠΑ ενώ αυξήθηκε το ΑΕΠ, δεν αυξήθηκαν οι μέσοι μισθοί, αλλά η αύξηση ΑΕΠ, πήγε ουσιαστικά στις πολυεθνικές, έτσι και στην Ευρώπη. Μετά όμως 40ετη πτώση του ρόλου των εθνικών εταιριών, χρεοκοπίες και πτώση των μισθών σε όλες τις μεγάλες χώρες της Ευρώπης, κάτι δείχνει να αλλάζει. Όπως στο μεσαίωνα αλλά και στην αναγέννηση παρότι οι ρυθμοί ανάπτυξης του ΑΕΠ ήταν αργοί, οι μισθοί επηρεάστηκαν θετικά από τον περιορισμό της μετακίνησης του πληθυσμού έτσι και τώρα, αναμένεται διάχυση του οφέλους, από την αλλαγή της πολιτικής στην κοινωνία (επιχειρήσεις και εργαζόμενους).
Η δύναμη μετατοπίζεται και γεωγραφικά! Η πρωτοπορία των πολιτικών εξελίξεων έχει φύγει από την Γερμανία όπου επίσης συντρίβονται τόσο το SPD όσο και η παντοδυναμία του κόμματος της Μέρκελ και γίνεται μετατόπιση τους στην Αγγλία, και την Ιταλία. Στην Ιταλία οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν στα αντισυστημικά κόμματα το 75% των εδρών και ψήφων, ενώ στην Ισπανία ο αυταρχικός Ραχόι, υπηρέτης των Γερμανών υπέστη συντριπτική ήττα όχι μόνο με την επανεκλογή αυτονομιστών στην Καταλονία, αλλά και με τη δημοτικότητα του να κατρακυλάει κάτω από 25%! Η συντριπτική εκλογή αντισυστημικών ακόμη και σε Ουγγαρία και Πολωνία, αλλά ακόμη και σε Τσεχία και Μολδαβία, δείχνει ότι οι αντισυστημικές δυνάμεις όχι απλά δεν περιορίστηκαν στην Αγγλία, αλλά πλέον κυριαρχούν τόσο στην περιφέρεια και την καρδιά της Ευρώπης, επιτρέποντας η Ευρώπη και οι πολίτες της να ξανάβρει όχι μόνο τον οικονομικό της βηματισμό αλλά και τις αξίες της! Τις αξίες που άλλαξαν και αλλάζουν ξανά όλο τον κόσμο!
Facebook Comments