Έσκασε η φούσκα της «καθαρής εξόδου», μονόδρομος οι εκλογές
Πρόγραμμα, αλλιώς τα ελληνικά ομόλογα και οι ελληνικές τράπεζες θα μείνουν... επί ξύλου κρεμάμενα
Πρόγραμμα, αλλιώς τα ελληνικά ομόλογα και οι ελληνικές τράπεζες θα μείνουν... επί ξύλου κρεμάμενα
Πρόγραμμα, αλλιώς τα ελληνικά ομόλογα και οι ελληνικές τράπεζες θα μείνουν… επί ξύλου κρεμάμενα. Αυτή τη διαφορά μεταξύ της «καθαρής εξόδου» από το μνημόνιο και της «ενισχυμένης εποπτείας ή της προληπτικής πιστωτικής γραμμής», την είχαμε επισημάνει σε αυτήν εδώ την στήλη, τονίζοντας τις καταστροφικές συνέπειες της πρώτης επιλογής – στην οποία επιμένει ο Αλέξης Τσίπρας, έναντι των σημαντικών και σταθεροποιητικών επιπτώσεων της δεύτερης.
Ο Μάριο Ντράγκι που δεν μασάει ποτέ τα λόγια του, διαμήνυσε με ξεκάθαρο τρόπο αυτή την εβδομάδα στην ελληνική κυβέρνηση να μην περιμένει… χάρη από την ΕΚΤ και να «διαβάσει» το μάθημά της. Όπως υπενθύμισε στους Έλληνες υπουργούς – Τσακαλώτος, Δραγασάκης, Χουλιαράκης, σε συνάντηση που είχε μαζί τους στη Φρανκφούρτη, για να κάνει αποδεκτά τα ελληνικά ομόλογα η ΕΚΤ ως εγγύηση για τη χρηματοδότηση-στήριξη των τραπεζών, η Ελλάδα θα πρέπει να βρίσκεται σε πρόγραμμα. Έτσι μόνο ισχύει η εξαίρεση, το waiver δηλαδή. Αλλιώς, τα ελληνικά ομόλογα για να μπορέσουν να αγοραστούν από την ΕΚΤ θα πρέπει να βρίσκονται στην κατηγορία επενδυτικού βαθμού.
Και τα πράγματα έχουν ως εξής. Οι ελληνικές τράπεζες είτε θα χάσουν την στήριξη τον Αύγουστο, εάν η ελληνική κυβέρνηση επιλέξει την οδό της καθαρής εξόδου – αφού σύμφωνα τόσο με τον Draghi όσο και με τον πρόεδρο του Eurogroup Mario Centeno, είναι ξεκάθαρα στο χέρι της ποια οδό θα επιλέξει – είτε η ελληνική κυβέρνηση θα ζητήσει μία νέα συμφωνία με τους δανειστές την οποία για την ΕΚΤ θα θεωρείται πρόγραμμα.
Και η εικόνα της Ελλάδας σε ότι αφορά τις αξιολογήσεις από τους οίκους, είναι πολύ μακριά από το να γίνει επενδύσιμη και άρα να χρηματοδοτείται με βιώσιμα επιτόκια από τις αγορές. Παρά την αναβάθμιση από την S&P την περασμένη εβδομάδα, η Ελλάδα απέχει χιλιόμετρα από το να ενταχθεί στην κατηγορίας της επενδυτικής βαθμίδας και από τους τέσσερις μεγάλους οίκους αξιολόγησης (όπως είναι οι κανόνες της ΕΚΤ), δηλαδή S&P, Fitch, Moodys και DBRS. Συγκεκριμένα θέλει 8 βαθμίδες αναβάθμιση από την Moodys για να επανέλθει στην «κανονικότητα» και το investment grade, 6 βαθμίδες από Fitch και 5 βαθμίδες από Standard and Poors. Αυτό όπως όλοι καταλαβαίνουμε δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο περίπτωση να συμβεί σύντομα, και σίγουρα όχι μέσα στους επτά μήνες που απομένουν για την 20η Αυγούστου που τελειώνει το πρόγραμμα.
Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση της Τράπεζας Πειραιώς, η Ελλάδα έχει 40% πιθανότητες να προσεγγίσει την επενδυτική βαθμίδα, πάνω δηλαδή από την κατηγορία «junk», το 2020. Αρκεί να υπάρξουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Οι αναλυτές της τράπεζας εκτιμούν ότι η αξιολόγηση της Ελλάδας έχει πιθανότητες 40% να βρεθεί το 2020 μεταξύ «Baa3-Baa1» και 33% πιθανότητες να διαμορφωθεί χαμηλότερα από την επενδυτική βαθμίδα μεταξύ «Ba3-Ba1».
Αυτό, σε απλά Ελληνικά, σημαίνει ότι τα επιτόκια δανεισμού της χώρας δύσκολα θα υποχωρήσουν σε φυσιολογικά επίπεδα πριν το 2020 . Η «καθαρή» έξοδος λοιπόν δεν είναι εφικτή τον Αύγουστο αφού η Ελλάδα και οι τίτλοι της θεωρούνται «σκουπίδια»«, παρά τις όποιες άλλες θετικές εξελίξεις υπάρχουν.
Καλώς ή κακώς, έστω και εάν οι οίκοι μπορεί κάποιες φορές να μένουν πίσω σε σχέση με την αγορά η οποία μπορεί να δίνει πολύ πιο θετικά μηνύματα από ότι οι αξιολογήσεις τους (βλ. πρόσφατο ράλι σε ομόλογα και ελληνικές μετοχές), ωστόσο αυτές ήταν και παραμένουν οι δείκτες για την ΕΚΤ ώστε να αγοράζει ομόλογα και να στηρίζει τράπεζες και χώρες.
Θυμίζουμε πως «καθαρή έξοδος», τέλος δηλαδή των απαιτήσεων για μεταρρυθμίσεις από τους θεσμούς – κάτι που έτσι κι αλλιώς είναι από απίθανο έως… εντελώς απίθανο να συμβεί δεδομένου ότι η Ελλάδα χρωστάει ακόμα τεράστια ποσά στους δανειστές – σημαίνει τέλος και της παρουσίας του ESM, δηλαδή της εγγύησης της Ελλάδας προς τους επενδυτές αλλά και της προστασίας της από ενδεχόμενο οικονομικό σοκ. Κάτι που σίγουρα θα οδηγήσει την χώρα σύντομα να χτυπήσει και πάλι την πόρτα των μνημονίων έτσι κι αλλιώς γιατί αν και μπορεί να βγει στις αγορές και οι αποδόσεις στα ελληνικά ομόλογα έχουν μειωθεί σημαντικά, ένα μόνο «κλικ», μία αρνητική είδηση, αρκεί για να ανατρέψει τα πάντα και να στείλει τους ελληνικούς τίτλους και πάλι στο χάος, παρασύροντας στον «Καιάδα» και τις ελληνικές τράπεζες.
Και αν η ελληνική κυβέρνηση ελπίζει οι δανειστές να εξαιρέσουν την Ελλάδα και θα βρουν κάποιο τρόπο η ΕΚΤ να συνεχίσει το waiver χωρίς πρόγραμμα, τότε καιρός είναι να ξυπνήσει και να παραδεχτεί για μία ακόμη φορά πως το αφήγημά της είναι μία φούσκα που θα σκάσει (και αυτή) στις επόμενες κάλπες. Το να αλλάξει η ΕΚΤ τους κανόνες που η ίδια θέσπισε μέσα στην κρίση, είναι ένα χαμένο στοίχημα, όσοι και εάν προσπάθησε η ελληνική κυβέρνηση να πείσει τον Ντράγκι ότι το σχέδιό της για την έξοδο από το μνημόνιο είναι αξιόπιστο και αναπτυξιακό.
Όσο πλησιάζει η λήξη του μνημονίου τόσο περισσότερο θα συνειδητοποιήσουν ο Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί του, ότι άλλο η πολιτική στήριξη που απολαμβάνει η κυβέρνηση από τους δανειστές το τελευταίο διάστημα, και άλλο η αλλαγή ή η παράβλεψη των κανόνων τους για χάρη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ…
Facebook Comments