Από την ανάληψη της εξουσίας μέχρι και σήμερα, ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, είχε να υπερβεί, πέραν όλων των άλλων, δύο τεράστια εμπόδια. Το πρώτο ήταν σε τι είδους διαπραγμάτευση επιθυμεί να πάει το Μέγαρο Μαξίμου με τους δανειστές. Εάν, δηλαδή, θα επιδιώξει μια ενδιάμεση συμφωνία ή ένα απευθείας deal στα τέλη του Ιουνίου. Το δεύτερο ήταν και παραμένει το εσωτερικό του κόμματος και της κυβέρνησής του. 
 
Οι φωνές που φέρνουν στο προσκήνιο και υποστηρίζουν μια ρήξη με τους εταίρους αυξάνονται. Οπως αυξάνονται και τα πρόσωπα που δημόσια ή σε ιδιωτικές τοποθετήσεις τους μιλούν ακόμα και για την πιθανότητα ενός Grexit, σε περίπτωση που οι θεσμοί δεν φανούν γενναιόδωροι με την Αθήνα. Στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης παραμένουν στην ομηρία ενός φαντασιακού σύμπαντος, που θέλει την κυβέρνηση να φτάνει το παιχνίδι στα άκρα, προκειμένου να διατηρήσει ανέγγιχτες τις «κόκκινες γραμμές» της. Παράλληλα, επαναφέρουν τη σεναριολογία των πρόωρων εκλογών, που, σύμφωνα με την επιχειρηματολογία τους, θα στείλουν νέο μήνυμα στις Βρυξέλλες. 
 
Το πρώτο εμπόδιο ο κ. Τσίπρας και όσοι κυβερνητικοί παράγοντες εμπλέκονται με τα της διαπραγμάτευσης το ξεπέρασαν, όταν ήρθε στο προσκήνιο η σκληρή πραγματικότητα. 
 
Είτε λόγω της δραματικής κατάστασης των δημόσιων ταμείων (πληροφορίες λένε ότι τα χρήματα για να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις του Απριλίου βρέθηκαν με πάρα πολύ κόπο) είτε λόγω των σαφέστατων μηνυμάτων της κοινής γνώμης (στις δημοσκοπήσεις αποτυπώνεται πως η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών επιθυμεί την παραμονή της χώρας στο ευρώ), στο στρατηγείο της κυβέρνησης έστριψαν την τελευταία στιγμή προς το ρεαλισμό, επιδιώκοντας διακαώς μια ενδιάμεση συμφωνία. Τι θα προσφέρει αυτή; Θα ανοίξει, έστω και με το μαρτύριο της σταγόνας, τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης για την παραπαίουσα ελληνική οικονομία, η οποία βιώνει συνθήκες ασφυξίας. Το είπε, άλλωστε, καθαρά και ξάστερα μέσα στην εβδομάδα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αποκαλύπτοντας το χρηματοδοτικό αδιέξοδο. «Ηταν λάθος ότι η κυβέρνηση δεν επεδίωξε να πάρει χρήματα την 20ή Φεβρουαρίου», ανέφερε grosso modo. 
 
Με την άμμο στην κλεψύδρα του χρόνου να μειώνεται απειλητικά, ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει πλέον έτοιμος να προχωρήσει σε έναν έντιμο συμβιβασμό με τους εταίρους, πριν καταρρεύσει η οικονομία. Στο δρόμο προς την ενδιάμεση συμφωνία, εγκατέλειψε στελέχη πρώτης γραμμής, αλλά και βασικές προεκλογικές «κόκκινες γραμμές», με τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδίκησε και κέρδισε τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. 
 
Η πρώτη κίνηση του κ. Τσίπρα ήταν να πάρει επάνω του το παιχνίδι της διαπραγμάτευσης. «Κόντυνε», λοιπόν, εν μία νυκτί τον υπουργό Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, συγκρότησε νέα πολιτική ομάδα διαπραγμάτευσης, υπό την υψηλή εποπτεία του αντιπροέδρου, Γιάννη Δραγασάκη, και διαβεβαίωσε την κοινή γνώμη μέσα από την τηλεόραση πως και θέλει και επιζητεί ένα deal με τους δανειστές μας, ακόμα και μέχρι τις 11 Μαΐου. Η αλλαγή κατεύθυνσης σε βασικά σημεία της μέχρι πρότινος ορολογίας του είναι εμφανής. Ο πρωθυπουργός άλλαξε τακτική σε μείζονα ζητήματα, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, ο ΕΝΦΙΑ και το αφορολόγητο όριο, αφήνοντας κατά μέρος κομμάτια του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Μέσα στις επιδιώξεις της Αθήνας βρίσκεται η σύγκλιση ενός έκτακτου Eurogroup, το οποίο θα ανάψει «πράσινο φως» για μια συμφωνία, η οποία θα κινείται στο πλαίσιο του μηνύματος που έστειλαν οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, με τον ίδιο τον πρωθυπουργό να εμφανίζεται αισιόδοξος πως βρισκόμαστε κοντά σε συμφωνία.
 
Ο Λαφαζάνης και οι υποστηρικτές της ρήξης
 
-Το δεύτερο εμπόδιο, αυτό των εσωκομματικών αντιδράσεων, ο κ. Τσίπρας το έχει ακόμα μπροστά του. 
Την ώρα που η ορολογία περί έντιμου συμβιβασμού προετοιμάζει την κοινή γνώμη για τις υποχωρήσεις που πρέπει να γίνουν, στο Μέγαρο Μαξίμου καλούνται να αντιμετωπίσουν το σκόπελο όσων κρατούν ψηλά τη σημαία της… επανάστασης και εμμένουν στην τήρηση ανεδαφικών υποσχέσεων. Χαρακτηριστικό της πρώτης προσπάθειας να λειανθούν οι οξείες γωνίες είναι το γεγονός ότι στην πολιτική ομάδα διαπραγμάτευσης μετέχουν ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής, ώστε να ξεκινήσει το… πολιτικό μασάζ σε βουλευτές και στελέχη της Κουμουνδούρου. 
 
Πάντως, τα πρώτα αποτελέσματα του… μασάζ μόνο ενθαρρυντικά δεν ήταν. Η ομάδα που τάσσεται υπέρ της ρήξης, υπό τον υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτη Λαφαζάνη, και τον κύκλο της Αριστερής Πλατφόρμας, αρνείται κάθε συμβιβασμό, που θα θέσει… ταφόπλακα στις βασικές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, εμμένοντας στην υλοποίηση μιας εναλλακτικής πολιτικής, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει Grexit. 
 
«Εάν “εταίροι” και ΔΝΤ πιστεύουν ότι θα μας εκβιάσουν με όπλο την άρνηση χρηματοδότησης και ότι θα τρομοκρατούν εσαεί τον ελληνικό λαό με τον “μπαμπούλα” της πτώχευσης και του εθνικού νομίσματος πλανώνται πλάνην οικτράν», έγραψε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. 
 
Οσο πλησιάζει (εάν πλησιάζει) η στιγμή της ενδιάμεσης συμφωνίας, ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, ορισμένοι από τους 28 βουλευτές της Αριστερής Πλατφόρμας, αλλά και άλλοι συνάδελφοί τους, που ομνύουν στο όνομα της ρήξης, θα βρεθούν μπροστά σε δίλημμα: Ή θα υποταχθούν στο κομματικό καθήκον, στηρίζοντας το όποιο deal, ή θα φτάσουν το παιχνίδι στα άκρα. Ο κώδικας δεοντολογίας, πάντως, που υπέγραψαν πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου, δεν αφήνει περιθώρια ερμηνειών. Οι βουλευτές δεσμεύονται πολιτικά και ηθικά ότι η έδρα που καταλαμβάνουν ανήκει στο κόμμα και όχι στους ίδιους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε περίπτωση που ορισμένοι πουν «όχι» στο εν αναμονή πολυνομοσχέδιο. 

Facebook Comments