Guardian: Ο ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται ενώ οι Έλληνες κοιτούν για άλλη μία φορά την άβυσσο

«100 ημέρες μοναξιάς: Ο ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται ενώ οι Ελληνες κοιτούν για άλλη μία φορά την άβυσσο». Αυτός είναι ο τίτλος του άρθρου της δημοσιογράφου Helena Smith, του Guardian.

Προκειμένου να κάνει αποτίμηση του έργου του ΣΥΡΙΖΑ, ο Guardian, χρησιμοποιεί σημειολογικά το γλυπτό του Τάσου Νιφαδόπουλου.

«Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ πλησιάζει την 100ή ημέρα της θητείας της, ο Αλέξης Τσίπρας περπατάει σε λεπτή γραμμή ανάμεσα στον συμβιβασμό με την ευρωζώνη και να κατηγορηθεί ότι υποτάσσεται στην Ανγκελα Μέρκελ.

Στην αντίστροφη μέτρηση για τις 100 μέρες του ΣΥΡΙΖΑ στην ηγεσία, έχει το δικό του γλυπτό για την κρίση. Χέρια απλωμένα, στόμα ορθάνοιχτο, το πρόσωπό του σε απόγνωση, το γλυπτό απεικονίζει έναν άνδρα να κρέμεται από έναν χρηματοοικονομικό δείκτη σε ελεύθερη πτώση. Παρακάτω, ο κόσμος του από μπετόν και πέτρες βρίσκεται μπροστά σπασμένος και διαλυμένος.

Επισήμως, είναι γνωστό ως «έργο της κρίσης», το έργο τέχνης έχει προσελκύσει μια σταθερή ροή των θεατών στο σημείο που έχει ανεγερθεί, στη σκιά μιας γέφυρας στη λεωφόρο που συνδέει την Αθήνα με τη θάλασσα. Λουλούδια βρίσκονται δίπλα του σαν να πενθούν για όλα όσα έχουν περάσει.

Για τον Τάσο Νιφαδόπουλο, τον νεαρό γλύπτη πίσω από το έργο, είναι ο πρώτος δημόσιος φόρος τιμής για τις χιλιάδες αυτοκτονίες που έχει αφήσει στο πέρασμά της η κρίση. «Οι άνθρωποι θέλουν η τέχνη να τους εκφράσει», είπε «και με αυτό έργο προσπάθησα να εκφράσω τα συναισθήματά μου και να αφήσω την κοινωνία στο σύνολό της να μιλήσει».

Στη βόλτα με τα πάνω κάτω που είναι η επική μάχη της χώρας για να παραμείνει στη ζωή, πολλοί ήλπιζαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα παρέχει παρηγοριά. Ωστόσο, η Αθήνα πέντε χρόνια μετά έχοντας αναγκαστεί να στηρίξει τις τράπεζες -αποδεχόμενη το μεγαλύτερο πακέτο διάσωσης στην παγκόσμια οικονομική ιστορία- οι Ελληνες δεν είναι σίγουροι τι να σκεφτούν. Αυτό που ξέρουν είναι ότι μετά από πέντε χρόνια έχοντας χορέψει στον τόνο της λιτότητας-κάνοντας τις θυσίες απαραίτητες για να απομακρύνουν τη χρεοκοπία- είναι όπως ο άντρας του Νιφαδόπουλου, για άλλη μια φορά κοιτάζοντας την άβυσσο.

Το άρθρο αναφέρει πως υπάρχει μια ατμόσφαιρα φόβου στην Ελλάδα, καθώς έπειτα από τρεις μήνες διακυβέρνησης δεν υπάρχει συμφωνία με τους δανειστές και τα οικονομικά του κράτους βρίσκονται στο χειρότερο σημείο που έχουν βρεθεί ποτέ. Κάθε προθεσμία που δίδεται στην Ελλάδα αυξάνει αναλογικά την κλίμακα του δράματος και της έντασης. «Την περασμένη εβδομάδα, ως μια γεύση από το μέλλον, οι συνταξιούχοι πήραν τη σύνταξή τους τελευταία στιγμή, ενώ είχαν στήσει ουρές έξω από τα ΑΤΜ των τραπεζών».

Το άρθρο σημειώνει πως παρά το γεγονός ότι η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ δεν τυγχάνει πλέον της μεγάλης πλειοψηφίας, το κόμμα παραμένει πρώτο στις δημοσκοπήσεις, ενώ υψηλή είναι και η αποδοχή προς το πρόσωπο του αμφιλεγόμενου ΥΠΟΙΚ, Γιάνη Βαρουφάκη

«Δεν είμαστε ακόμη στο σημείο του πανικού, αλλά οι άνθρωποι είναι ανήσυχοι. Οι καταθέτες και οι επιχειρήσεις, πάντως, βγάζουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες», αναφέρει η κ. Μουρίκη. Ενώ, μια άλλη απόχρωση της κρίσης, είναι η επίθεση της ελληνικής κυβέρνησης στα ταμεία των δήμων και των δημόσιων φορέων. Για την Παναγιώτα Μουρτίδου τα πράγματα είναι δραματικά: «Έχω αποδεχθεί πως η γενιά της κόρης μου είναι μια χαμένη γενιά. Στα 30 τους δεν θα έχουν καμία από τις βεβαιότητες που είχαμε εμείς. Η ελπίδα μου είναι ότι τα εγγόνια μου θα δουν καλύτερες ημέρες».

«Το ύφος του είναι λίγο περίεργο, αλλά είναι ένας καλός οικονομολόγος. Είναι απαράδεκτο ότι τον προσέβαλλαν στο Eurogroup», αναφέρει ο γιατρός Σταμάτης Βασίλαρος, «αυτό που κατέστη σαφές είναι ότι οι δεξιές κυβερνήσεις τη Ευρώπης δεν θέλουν να πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν τα καταφέρει θα είναι η αρχή του τέλους αυτών των κυριών που έχουν ξεχάσει τι σημαίνει δημοκρατία και τις αρχές που στηρίχθηκε η Ευρώπη».

Η Helena Smith, σημειώνει πως ο θυμός από τις κακουχίες της λιτότητας παραμένουν στους Έλληνες, ειδικά όσο οι δείκτες της ανεργίας παραμένουν ψηλά. «Ο χαρισματικός Τσίπρας αντιμετωπίζει αυξανόμενη ανυπομονησία από το εξωτερικό, αλλά στο εσωτερικό μπορεί να αντλήσει από τη δυσαρέσκεια που προκλήθηκε από τις προηγούμενες πολιτικές που δεν απέδωσαν. Κάθε μέρα που περνάει η κατάσταση γίνεται χειρότερη». Αναφέρει, δε, ως ένα κλασικό παράδειγμα ανέχειας, αυτό που συμβαίνει στην Αίγινα όπου ολοένα και περισσότερες οικογένειες ζητούν βοήθεια για να τραφούν και να ζήσουν αξιοπρεπώς.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Τσίπρας βρίσκεται μπροστά σε μια «λιτανεία επιλογών» που, δυνητικά, αναμένεται να έχουν εκρηκτική δράση. Συνομιλεί κανονικά με την Μέρκελ και τώρα η ημέρα της αναμέτρησης πλησιάζει και θα πρέπει να αποφασίσει αν θα εξευμενίσει τους δανειστές, αποδεχόμενος τα επώδυνα μέτρα που θα κρατήσουν την Ελλάδα στο ευρώ, ή θα εξαλείψει τους σκληροπυρηνικούς του κόμματός του όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Την ίσια στιγμή τα μηνύματα από την άνοδο της Χρυσής Αυγής είναι δυσοίωνα, καθώς το νεοναζιστικό κόμμα έχει εδραιωθεί στην τρίτη θέση.

Για τους αναλυτές δεν υπάρχει αμφιβολία: η απόφαση που θα πάρει ο Τσίπρας θα καθορίσει τη δική του μοίρα, αλλά και της Ελλάδας. Ίσως γι αυτό τίθεται ξανά το θέμα του δημοψηφίσματος, όπως είχε ζητήσει να γίνει και ο Γιώργος Παπανδρέου. Την ίδια στιγμή που σύσσωμος ο επιχειρηματικός κόσμος, αλλά και ο κόσμος δεν θέλουν η κυβέρνηση να θέσει σε κίνδυνο τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη. Όπως αναφέρει η Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου της Νέας Δημοκρατίας: «Είναι μια ιστορική στιγμή. Αν παρθεί μια λάθος απόφαση, αυτή θα έχει επίπτωση στις επόμενες γενεές της χώρας».