Συγχωρείστε με που ρωτάω κάτι τόσο (θεωρητικά) αυτονόητο για πρωθυπουργό, αλλά από την στιγμή που ο κ. Τσίπρας ένιωσε την ανάγκη να δημοσιοποιήσει τον διάλογο του με τον κ. Μητσοτάκη, μάλλον ο ίδιος θεωρεί ότι το αξίωμα αυτό τίθεται υπό αίρεση. Διάβασα λοιπόν ότι ο κ. Τσίπρας είπε στον Κυριάκο (κατά σειρά) ότι έχει ευθύνη απέναντι στην χώρα και την ιστορία της, ότι όσο περνά απ’ το χέρι του θα λύσει το Σκοπιανό και ότι δεν σκοπεύει ούτε να διχάσει ούτε να ενώσει κανέναν. Εδώ γελάνε.

Δηλαδή ο κ. Τσίπρας ξύπνησε ένα πρωί κι αφού έχει κάνει μπάχαλο την Ελλαδίτσα επί τρίχρονο στα οικονομικά, αποφάσισε ότι η ιστορική του ευθύνη είναι να λύσει το Σκοπιανό. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, άβυσσος στην χιλιοστή η ψυχή των πρωθυπουργών. Αν θυμάμαι καλά προ ενός μηνός είχε αποφασίσει άλλο πράγμα: Ότι η ιστορική του ευθύνη ήταν να λύσει τα ελληνοτουρκικά, έφερε εδώ τον Ερντογάν, του ‘κανε τα μαγικά του και τώρα κάθε δεύτερη μέρα κοντεύουμε να εμπλακούμε σε πόλεμο. Τώρα μεταπήδησε η ευθύνη του στο Σκοπιανό. Τρέμω, τρέμω…

Βέβαια, το ‘’όσο περνά απ’ το χέρι μου θα το λύσω το Σκοπιανό’’ υποδηλώνει μια αποφασιστικότητα που μόνο σε σπάνιους ηγέτες την βρίσκει κανείς. Μπράβο του, καθότι οι πραγματικοί ηγέτες έχουν χαθεί στις μέρες μας. Συνήθως οι σημερινοί ψευτοηγετίσκοι λένε στον κόσμο όσα θέλει ν’ ακούσει, τον φλομώνουν με ψέματα, απευθύνονται στο θυμικό και όχι στην λογική του. Τα ‘χει κάνει αυτά ο Αλέξης ποτέ; Όχι βέβαια, ουδέποτε τα διανοήθηκε. Οπότε του βγάζουμε το καπέλο κι ας βρίζουν κάτι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές. Διότι και εδώ φάνηκε η πολιτική του μεγαλοφυΐα: Ο Αλέξης έκανε τα πάντα για να τους κατεβάσει στους δρόμους, για να διαφωνήσει ακολούθως μαζί τους και να φανεί σ’ όλη της την μεγαλοπρέπεια η ηγετική του στόφα.

Σε ότι αφορά την δήλωση του ότι ‘’δεν σκοπεύει ούτε να ενώσει ούτε να διχάσει κανέναν’’, τα πράγματα είναι παραπάνω από σαφή: Προφανώς δεν σκοπεύει να ενώσει κανέναν, διότι ο πρωθυπουργός αγνοεί την βαθύτερη ουσία της λέξης ‘’ενώνω’’. Ως διδάκτορας της έννοιας ‘’διχάζω’’, έννοια και πράξη που τον έκαναν πρωθυπουργό, αδυνατεί να υπηρετήσει το αντίθετο της. Ακόμα και τότε που συγκυριακά ένωσε το 60% στο δημοψήφισμα, φρόντισε την άλλη μέρα να το κάνει κομμάτια υπογράφοντας αυτά που κατάγγελλε. Θα μου πείτε τώρα ότι η ένωση του με τον Καμένο είναι μνημειώδης, αλλά αυτό κατατάσσεται στην κατηγορία των βίτσιων, οπότε δεν μετράει. Πάντως, όταν ο πρωθυπουργός του ‘’τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν’’ μιλάει για συνθέσεις και καλές προθέσεις, τότε τον αγαπάς, δεν γίνεται να νιώσεις αλλιώς.

Τέλος, αναρωτιέμαι ειλικρινά γιατί δεν έβγαλε το Μέγαρο Μαξίμου μια επίσημη ανακοίνωση, αλλά χρησιμοποίησε ως όχημα το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων για να δημοσιοποιήσει τους (κατά Τσίπρα) διαλόγους ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν καταλαβαίνουν ότι μ’ αυτό τον τρόπο πάνε να ξευτιλίσουν και το ΑΠΕ; Να το κάνουν ΕΡΤ που δεν την βλέπουν ούτε οι διευθυντές της; Τι φταίει κι αυτό το ΑΠΕ; Είναι επίσημο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων, πάει να πει απηχεί τις απόψεις της χώρας προς τον κόσμο, όχι τις απόψεις της κυβέρνησης προς το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Κράτησε το ταλαίπωρο το ΑΠΕ λίγο χαρακτήρα ως τώρα, αλλά το βλέπω κι αυτό να το σπρώχνουν την τσουλίθρα τους…

Facebook Comments