«Διχασμός δια πάσαν νόσον…»
Δυστυχώς, για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση επενδύει στον διχασμό της κοινωνίας και των πολιτών
Δυστυχώς, για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση επενδύει στον διχασμό της κοινωνίας και των πολιτών
Δυστυχώς, για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση επενδύει στον διχασμό της κοινωνίας και των πολιτών. Μιας προσφιλή μέθοδος, την οποία χρησιμοποιεί όποτε βρίσκει δυσκολίες δίχως να υπολογίζει τις βαθύτατες «πληγές» που αφήνει αυτή η πρακτική στην χώρα. Σε μια περίοδο που η κοινωνία είναι κουρασμένη από τη συνεχή λιτότητα και η αισιοδοξία είναι ζητούμενο, αντί να επενδύσουν στην ενότητα του λαού, βρίσκουν συνεχείς αφορμές για να αναδείξουν αυτό που τόσο κυνικά είχε αναφέρει ο κ. Τσίπρας στις δεύτερες εκλογές του 2015. «Ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν.»
Δυστυχώς αυτή η λογική που διέπει όλη την υφολογική συμπεριφορά της Κυβέρνησης εδώ και 3 χρόνια θα αφήσει πολύ βαθύτερα προβλήματα από όσα, ενδεχομένως, πιστεύουμε. Όταν οι λαοί άλλων χωρών που βρέθηκαν σε δυσκολίες είχαν την τύχη να παραμερίσουν τις επιμέρους διαφορές και να ενωθούν, στην χώρα μας αξιοποιήθηκε από τους νυν κυβερνώντες ήδη ως αντιπολίτευση και νυν ως κυβερνητική πλειοψηφία η λογική του διχασμού. Το αχρείαστο και καταστροφικό δημοψήφισμα του 2015 χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων.
Το τελευταίο διάστημα η Κυβέρνηση σπέρνει εκ νέου λογικές διχασμού και πόλωσης, αφενός με την αντιμετώπισή της έναντι των πολιτών που μαζικά συμμετείχαν στα συλλαλητήρια για το θέμα της Μακεδονίας, αφετέρου με την πολιτική διαχείριση του θέματος της Novartis. «Λάσπη στον ανεμιστήρα», σκανδαλολογία, δηλώσεις κορυφαίων Υπουργών για το περιεχόμενο (υποτίθεται μυστικό) της δικογραφίας, στοχοποίηση χαρακτήρων κλπ. Η πολιτική αντιπαράθεση διαπνέεται από διάθεση ηθικής και κοινωνικής ανθρωποφαγίας. Αυτό το νοσηρό περιβάλλον που με τις ευλογίες της Κυβέρνησης δημιουργείται, δεν ωφελεί την χώρα. Σε μια ακόμη κρίσιμη στιγμή, η Κυβέρνηση αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων και δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο, αυτό που στην πραγματικότητα ποτέ δεν απέβαλε. Κυνισμός, απαξία στους θεσμούς, «λάσπη».
Έτσι, όμως, μπροστά δεν θα πάμε. Θα μείνουμε να τρώμε τις σάρκες μας, όταν οι άλλες χώρες προχωράνε. Χρειάζεται επειγόντως αλλαγή του περιβάλλοντος, εντός του οποίου ασκείται η πολιτική. Δίχως ομαλότητα και σεβασμό στις θυσίες της κοινωνίας, η χώρα δεν θα ορθοποδήσει. Δίχως υγιή αντιπαράθεση, ουδείς σοβαρός άνθρωπος θα επιθυμεί να ασχοληθεί με τα κοινά. Το χειρότερο μνημόνιο θα είναι αυτό του συνεχιζόμενου διχασμού. Έχω την ελπίδα ότι η κοινωνία αυτήν την φορά δεν θα «τσιμπήσει» και θα αποδοκιμάσει τις πρακτικές της κυβέρνησης. Είναι πιο επιβεβλημένο από ποτέ η χώρα να επανέλθει στην πολιτική, θεσμική και κοινωνική ομαλότητα και να βρει το δρόμο της.
Facebook Comments