Μέσα στην σωρεία των ασυνάρτητων πολιτικών τούτης της κυβέρνησης, προστέθηκε εσχάτως και μία ακόμη: Το περίφημο πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Θα μου πείτε ότι εδώ ο κόσμος καίγεται με Έλληνες αιχμαλώτους στις τουρκικές φυλακές, με Σκοπιανά, με Κυπριακές γεωτρήσεις και με μνημόνια, το καινούριο πανεπιστημιάκι με πείραξε εμένα; Που στο κάτω-κάτω είναι και στις υποβαθμισμένες περιοχές της Αττικής, όπου ακόμα και οι συμβολισμοί έχουν την αξία τους;

Μα εδώ ακριβώς είναι το θέμα. Ότι έχουμε μια κυβέρνηση που όσο πιο μπάχαλο τα κάνει στα μεγάλα και στα σοβαρά, τόσο περισσότερο καταναλώνεται σε σαχλούς συμβολισμούς και γελοίες πρωτοβουλίες. Αυτή τη φορά πήρε δυο ΤΕΙ, του Πειραιά και της Αθήνας, τα συνένωσε διοικητικά και τους κότσαρε τον βαρύγδουπο τίτλο ‘’Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής’’. Ακολούθησαν διθυραμβικές ομιλίες και ανακοινώσεις από τον Τσίπρα και τον Γαβρόγλου μέχρι την τελευταία οργανωσούλα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, που επέμεναν ότι η απόφαση αυτή είναι το απαύγασμα της φιλολαϊκής πολιτικής, είναι το αγλάισμα της ταξικής μεροληπτικότητας υπέρ των κατατρεγμένων στρωμάτων της πρωτεύουσας. Σαχλαμάρες δηλαδή.

Δεν είμαι ειδικός περί τα εκπαιδευτικά, δυο γαϊδάρων άχυρα όμως μπορώ να ξεχωρίσω. Αντιλαμβάνομαι, το λοιπόν, ότι η απόφαση αυτή απλώς γαργαλάει τα αυτιά των παιδιών που σπουδάζουν στα ΤΕΙ και των οικογενειών τους (ήσασταν υποβαθμισμένοι ΤΕΙτζήδες, εγώ σας κάνω αυτομάτως πανεπιστημιακού επιπέδου επιστήμονες) εν’ όψει εκλογών. Παραλλήλως, προσπαθεί να κολακέψει τους κατοίκους των ταλαιπωρημένων περιοχών της Αττικής, λέγοντας τους ότι μπορεί να είναι άνεργοι, άφραγκοι και πολλαπλώς κατατρεγμένοι, πλην τους φτιάχνει ένα πανεπιστήμιο στην πόρτα τους για να νιώσουν καλύτερα. Στο χωριό μου το λένε αλλιώς: ‘’Ψωμί, τυρί δεν έχουμε, κολόνια για τα μέζεα μας ψάχνουμε.’’

Ομολογώ ότι ρώτησα και κάποιους γνώστες των εκπαιδευτικών θεμάτων, μήπως κάπου κάνω λάθος. Όλοι σήκωσαν τους ώμους τους γεμάτοι απορία για την κυβερνητική πρωτοβουλία. Άλλος μου είπε ότι συνενώνοντας δυο παράγκες δεν φτιάχνεις ένα παλάτι, άλλος επισήμανε ότι η χώρα έχει κυρίως ανάγκη τεχνολογικής και όχι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης κι άλλος με καθησύχασε λέγοντας ότι δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα παρά μόνο η ταμπέλα πάνω από την είσοδο των κτιρίων. Ούτε έναν δεν βρήκα να μου πει ότι από καθαρά εκπαιδευτική σκοπιά, υπάρχει κάτι θετικό σε τούτη την ασυνάρτητη πρωτοβουλία. Για να είμαι ειλικρινής, ούτε αρνητικά σχόλια άκουσα για το όλο εγχείρημα, από εκπαιδευτική σκοπιά πάντα. Όλοι το αντιμετώπισαν ως ένα  αστείο και ανούσιο πολιτικό παιχνιδάκι του Γαβρόγλου και του ΣΥΡΙΖΑ.

Εμένα πάντως μου προκαλεί αλγεινή εντύπωση όλη αυτή η ρητορεία για την Δυτική Αθήνα που οι ‘’παλιοί’’ υποβάθμισαν και τούτοι εδώ αναβαθμίζουν μέσα από την συνένωση δυο ΤΕΙ. Λες και το Πολυτεχνείο (στην Πατησίων ή στου Ζωγράφου), το Οικονομικό πανεπιστήμιο (στην Πατησίων) ή το ΠΑ.ΠΕΙ (στον Πειραιά) βρίσκονται στην άλλη άκρη του κόσμου και δεν μπορεί το παιδί που ζει στο Περιστέρι να πάει ως εκεί για να σπουδάσει. Θέλει πανεπιστημιακό πτυχίο μέσα απ’ το Αιγάλεω για να νιώσει περήφανο και ταξικά δικαιωμένο. Δεν βλέπουν ότι τα υπάρχοντα πανεπιστήμια έχουν διαλυθεί κι έχουν μετατραπεί σε εμπόλεμες ζώνες, τα καινούρια ΑΕΙ στην άλλη όχθη του Κηφισού τους μάραναν…

Facebook Comments