Γιατί τα παιδιά είναι πιο ευάλωτα στις ανοιξιάτικες ιώσεις; Πώς μπορούμε να θωρακίσουμε την υγεία τους, τι πρέπει να προσέξουμε και πώς να ενισχύσουμε τις άμυνές τους;

Οι γονείς ανεβαίνουν έναν μικρό… γολγοθά κάθε άνοιξη. Κι αυτό διότι, τη συγκεκριμένη περίοδο, τα παιδιά μοιάζουν πιο ευάλωτα απέναντι στις ιώσεις, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται τα ίδια, αλλά και οι γονείς τους – είτε ξενυχτώντας για μέρες στο προσκεφάλι τους, είτε αρρωσταίνοντας και οι ίδιοι στην πορεία.

Όπως εξηγεί η παιδίατρος Δρ. Δώρα Τεντολούρη, από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα των παιδιών την άνοιξη είναι οι ιώσεις που προσβάλλουν το ανώτερο αναπνευστικό (συμπεριλαμβανομένης της εποχικής γρίπης). Οι ιοί που είναι υπεύθυνοι για τη γρίπη είναι περισσότεροι από 200, με κύριους εκπροσώπους τους ρινοϊούς. Οι εν λόγω ιοί μεταδίδονται μέσω της εισπνοής σταγονιδίων στον αέρα ή μέσω της επαφής με μολυσμένα αντικείμενα και τα κυριότερα συμπτώματα που προκαλούν είναι καταρροή, φτέρνισμα και βήχας.

Γιατί, όμως, τα παιδιά είναι πιο επιρρεπή στις ιώσεις της άνοιξης;

Είναι γεγονός ότι, τη συγκεκριμένη εποχή του χρόνου, παρατηρείται μια έξαρση των ιώσεων στα παιδιά, κάτι που οφείλεται κυρίως στις απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας την περίοδο αυτή. Επιπλέον, ένας βασικός λόγος για τον οποίο τα παιδιά μπορεί να προσβληθούν ευκολότερα από ιώσεις είναι και το «ανώριμο» ανοσοποιητικό τους σύστημα, καθώς και το ότι δεν ακολουθούν πάντα τους κανόνες υγιεινής, ενώ περνούν αρκετές ώρες της ημέρας σε όχι καλά αεριζόμενους χώρους, κάτι που βοηθά την ανάπτυξη των ιών.

Οι γονείς, πρέπει να παραμείνουν σε εγρήγορση, εάν παρατηρήσουν ότι το παιδί εμφανίζει κάποιο ή κάποια από τα συνήθη συμπτώματα των ιώσεων. Αυτά είναι ο υψηλός πυρετός, το συνάχι, ο βήχας και ο πονόλαιμος. Είναι πολύ πιθανό, μαζί με τα παραπάνω συμπτώματα, να συνυπάρχει αδιαθεσία, ανορεξία, κεφαλαλγία, μυαλγίες, καθώς και συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα, όπως κοιλιακό άλγος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συμπτώματα αυτά χρειάζονται περίπου 3 με 4 ημέρες έως ότου υποχωρήσουν εντελώς.

«Στις παραπάνω περιπτώσεις, η αντιμετώπιση είναι κυρίως συμπτωματική, δηλαδή χορηγούμε παυσίπονα για τον πυρετό, άφθονα υγρά, αποσυμφορητικά, ειδικές παστίλιες για τον πονόλαιμο, φροντίζουμε για την καλή διατροφή του παιδιού (σούπες λαχανικών, φρούτα, χυμοί) και είμαστε προσεκτικοί για τη σωστή ανάρρωση των μικρών ασθενών (ανάπαυση, αποφυγή αθλητικών δραστηριοτήτων και απομόνωση από τα άλλα παιδιά και τα άτομα που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου)», σημειώνει η Δρ. Τεντολούρη.

Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που τα συμπτώματα επιμένουν, παρά το γεγονός ότι οι γονείς μπορεί να ακολουθήσουν όλα τα παραπάνω βήματα φροντίδας του παιδιού. Εάν, λοιπόν, τα συμπτώματα δεν υποχωρούν ή εάν το παιδί παρουσιάσει αλλαγή της κλινικής του εικόνας, τότε θα πρέπει να απευθύνονται άμεσα στον παιδίατρο, ο οποίος θα προβεί σε έλεγχο και περαιτέρω αντιμετώπιση της νόσου. Πάντως, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει οι γονείς να ξεκινούν τη χορήγηση αντιβιοτικών φαρμάκων πριν συμβουλευτούν τον παιδίατρο – ένα φαινόμενο αρκετά συχνό, το οποίο πολλές φορές έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα, καθώς η μη σωστή χρήση αντιβιοτικών κάνει τα μικρόβια πιο ανθεκτικά. Η χορήγησή τους και ιδιαίτερα στα παιδιά που αποτελούν μια ηλικιακά ευαίσθητη ομάδα, θα πρέπει να γίνεται βάσει οδηγιών του αρμόδιου ιατρού.

Των φρονίμων τα παιδιά…

Κι όμως, τα παιδιά είναι πάντοτε «παιδιά»: δεν μπορείς εύκολα να τα περιορίσεις, ούτε να τα θέσεις υπό αυστηρό πρόγραμμα. Μπορούν, ωστόσο, να ληφθούν κάποια μέτρα πρόληψης, ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο της έξαρσης των ιώσεων. Σύμφωνα με τη Δρ. Τεντολούρη, θα πρέπει να επιδιώκεται η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος των παιδιών, φροντίζοντας οι γονείς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στον μητρικό θηλασμό, στη σωστή διατροφή και την άσκηση, ώστε να προληφθεί η εμφάνιση παιδικής παχυσαρκίας που τα κάνει πιο επιρρεπή στις ιώσεις, καθώς και στον σωστό και έγκαιρο εμβολιασμό των παιδιών.

Facebook Comments