Δεν μπορούν να βγουν στον δρόμο πια

Δεν έχουν περάσει ούτε τρία χρόνια από την θρυλική εκείνη περίοδο που ο ‘’δρόμος’’ ήταν σύμμαχος αυτών που σήμερα είναι στρογγυλοκαθισμένοι στις αναπαυτικές υπουργικές πολυθρόνες. Ήταν η περίοδος που όποιος δεν ήταν ευθέως μαζί τους, ήταν εναντίον του λαού και σύμμαχος των ‘’κατακτητών’’. Τότε, οι αντιμνημονιακοί ‘’λαϊκοί αγωνιστές’’ έκαναν άνετοι τις βόλτες τους στις πλατείες χαιρετώντας το κοσμάκη που τους επευφημούσε και χλεύαζαν δημοσίως τους ‘’άλλους’’ που μετά από απανωτά επεισόδια εναντίον τους, είτε κατέφευγαν σε αστυνομική προστασία, είτε προτιμούσαν να μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους.

Τα θυμόμαστε αυτά, δεν έχει περάσει δα και μια εικοσαετία από το 2015. Τότε που ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός της πρώτης περιόδου, έβγαινε μαζί με τον Βαρουφάκη, τον Τσακαλώτο και τον (συγχωρεμένο) Μιχόπουλο, πήγαιναν δίχως αστυνομική συνοδεία με τα πόδια ως το Παγκράτι, κάθονταν στην αυλή ενός μπαρ, έτρωγαν συνομιλώντας με τους άλλους θαμώνες και ξαναγύριζαν σαν ανέμελοι μαθητές στο Μαξίμου. Την ίδια στιγμή, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, αν τολμούσαν να εμφανιστούν σε δημόσιο χώρο, κινδύνευαν με λιντσάρισμα. Τους τα ‘λεγαν οι ΣΥΡΙΖΑίοι βουλευτές στις τηλεοράσεις κατάμουτρα: ‘’Μιλάτε εσείς που δεν τολμάτε να βγείτε στον δρόμο, παρά μόνο με δέκα αστυνομικούς συνοδεία;’’ Έκαναν, βλέπετε, κριτική στην διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου…

Προχθές ο Τσακαλώτος πήγε να μιλήσει στον Πειραιά. Για να το καταφέρει, χρειάστηκε ν’ αλλάξει τον χώρο της εκδήλωσης και να χρησιμοποιηθούν δυο διμοιρίες ΜΑΤ για να τον προστατεύσουν με όλα τους τα χημικά και τα γκλόμπς. Προχθές επίσης ο Τσίπρας πήγε να μιλήσει στην Θεσσαλονίκη. Για να τα καταφέρει, επιστράτευσε τόσο γιγαντιαίες αστυνομικές δυνάμεις, που στο τέλος έβγαλε ανακοίνωση διαμαρτυρίας ακόμα και η συνδικαλιστική ένωση των αστυνομικών. Ήταν κάτι πρωτοφανές. Έχω επίσης πάρα πολύ καιρό να δω πρωθυπουργό, αντιπρόεδρο, υπουργό ή υφυπουργό να κυκλοφορεί ανέμελος στον δρόμο ή να απολαμβάνει αμέριμνος το καφεδάκι του σε κάποιο Αθηναϊκό μονόδρομο. Φαίνεται ότι έπεσε ξαφνικά πολλή δουλειά στις πλάτες τους και δεν ευκαιρούν.

Δεν επιχαίρω όταν γίνονται επεισόδια και καταδικάζω απερίφραστα κάθε απόπειρα να ακυρωθούν εκδηλώσεις ή να οργανωθούν αντισυγκεντρώσεις, κάτι που έκανε συστηματικά ο ΣΥΡΙΖΑ ως το 2015. Αλλά δεν μπορώ βαθιά μέσα μου να αποδιώξω την χαιρέκακη υπενθύμιση μιας παλιάς παροιμίας που μιλούσε για λάχανα και για παραπούλια. Ούτε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν ανόητοι όταν προσπαθούσαν συστηματικά να εξευμενίσουν την θεά Νέμεση…