Αμνηστία ή φορολογική δικαιοσύνη;
Αμνηστία ή φορολογική δικαιοσύνη;
Αμνηστία ή φορολογική δικαιοσύνη;
Σκέφτονται να καταργήσουν τους φορολογικούς ελέγχους, το πόθεν έσχες και την φορολόγηση των κεφαλαίων που βγήκαν με τον συντελεστή που ίσχυε το 2009, 2010, 2011 αλλά και προγενέστερα (βλέπε λίστα Langard).
Προσφέρεται εφάπαξ φόρος 15% ο οποίος μπορεί να μειωθεί στο μισό αν επενδυθεί (7,5%).
Την ίδια αντιμετώπιση θα έχουν και όσοι έχουν κρατήσει τα χρήματα τους στο εσωτερικό της χώρας σε θυρίδες και χρηματοκιβώτια.
Ποιοι είναι αυτοί στους οποίους απευθύνεται;
Μα οι 24.710 φορολογούμενοι που έχουν κάνει εμβάσματα στο εξωτερικό, καθώς και για όσους μέχρι σήμερα έχουν ανοίξει τους λογαριασμούς τους οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικού και κύρια του ΣΔΟΕ.
Γιατί ξαφνικά αποφασίστηκε να δοθεί φορολογική αμνησία.
Γιατί το Υπουργείο Οικονομικών να μην θέλει να συγκεντρώσει φόρους με συντελεστή 42% + προσαυξήσεις και να προτιμά να μαζεύει φόρους με πολύ μικρότερους συντελεστές
Οι υπηρεσίες δεν κάνουν καλά την δουλειά τους;
Δεν μαζεύουν φόρους από τους φοροφυγάδες;
Θα πρέπει κάποιος να ξέρει πως ακριβώς πραγματοποιούνται αυτά οι έλεγχοι. Τι ζητείται να αποδειχθεί και πόσο χρόνο έχουν στην διάθεση τους να το αποδείξουν;
Κατ’ αρχάς ζητάς από υπηρεσίες υποστελεχωμένες με σημαντικότατες ελλείψεις προσωπικού να ξεπεράσουν τα όρια τους.
Να χειρίζονται ταυτόχρονα δεκάδες υποθέσεις που εκκρεμούν εδώ και δύο -τρία χρόνια να τις φέρουν άμεσα σε πέρας χωρίς καμία τεχνική ή νομική βοήθεια.
Για μήνες η υπηρεσία μεγάλου πλούτου που πραγματοποιεί ελέγχους στις offshore και στα εμβάσματα εξωτερικού, ήταν χωρίς εκτυπωτές και φωτοτυπικό μηχάνημα, χαρτί Α4 μπορεί να μην έχουν και σήμερα.
Και πως πραγματοποιούνται οι έλεγχοι;
Όλα βασίζονται σε μια εγκύκλιο (ΠΟΛ 1033), που ουσιαστικά δεν αναφέρει τίποτα, που δεν δίνει κανένα όπλο για να πραγματοποιηθεί ένας ουσιαστικός έλεγχος.
Μια υπηρεσία που θα δεχτεί ότι υπάρχουν και ειλικρινείς φορολογούμενοι, που έχουν πληρώσει τους φόρους τους με βάση τις διατάξεις και τον σεβασμό στους νόμους που μέχρι σήμερα ισχύουν.
Δεν είναι δυνατό να λες «ότι δέχομαι τα χρήματα που έρχονται από το 1999 μόνο, όταν είναι κατατεθειμένα σε τραπεζικό λογαριασμό και όχι σε επενδυτικά προϊόντα».
Το 1999 με το Χρηματιστήριο Αξιών στο «ΖΕΝΙΘ», υπήρχε άνθρωπος που να είχε τα χρήματα του κατατεθειμένα σε λογαριασμό Ταμιευτηρίου;
Αλλά και για τις πωλήσεις ακινήτων όλοι γνωρίζουν ότι τα συμβόλαια είχαν γίνει στις αντικειμενικές αξίες και όχι στις πραγματικές και αυτό το επέτρεπαν εδώ και δεκαετίες οι νόμοι.
Σήμερα ο πωλητής κάνει συμπληρωματικό συμβόλαιο, πληρώνει τον φόρο μεταβίβασης ο αγοραστής και του ζητάμε πόθεν έσχες σε χρονιές που δεν υπήρχε υποχρέωση.
Η ίδια λογική κυριαρχεί και στην άλλη πλευρά, στο ΣΔΟΕ.
Ανοίγετε ένας λογαριασμός και ζητείται από τον φορολογούμενο από το 2.000 μέχρι σήμερα, να αποδείξει πως αιτιολογείται η κάθε κατάθεση 14 χρόνια μετά και να έχει τα παραστατικά για να το αποδείξει και δεν γίνεται δεκτή καμία αιτιολογία ακόμα και με υπεύθυνη δήλωση του καταθέτη που βεβαιώνει με το γνήσιο της υπογραφής τον λόγο που κατάθεσε.
Χρειάζονται παραστατικά.
Τι παραστατικά μπορεί να προσκομίσει ένας ιδιώτης που έστελνε χρήματα στον δικηγόρο του, τον μηχανικό του να πληρώνει π.χ. τον εργολάβο που του έκανε μια επισκευή στο σπίτι του;
Και γιατί ο ιδιώτης πρέπει να έχει κρατήσει τα τιμολόγια του εργολάβου 10 και 12 χρόνια μετά τις εργασίες ώστε να τα προσκομίσει στον έλεγχο, που δεν κάνουν στον ίδιο, αλλά σε κάποιον άλλο;
Όσο το Υπουργείο Οικονομικών δεν δίνει σαφής οδηγίες το μόνο σίγουρο είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των ελέγχων θα καταπέσει στα δικαστήρια.
Και αν δεχτούμε ότι μια τέτοια αμνησία γίνει δεχτή για λόγους εθνικής ανάγκης και όχι για λόγους δικαιοσύνης, απέναντι σε όσους μέχρι σήμερα πληρώνουν τους φόρους τους για να έχει επιτυχία και να αποδώσει τα αναμενόμενα θα πρέπει πρώτα απ’ όλα το Υπουργείο Οικονομικών να επανακτήσει την χαμένη του αξιοπιστία.
Αν κάποιος αποφασίσει να φέρει τα χρήματα του στο εσωτερικό της χώρας, θα πρέπει να είναι σίγουρος ότι στο μέλλον δεν θα αντιμετωπίσει μια από τα ίδια.
Θα πρέπει το Υπουργείο Οικονομικών να αποδείξει ότι και τώρα και στο μέλλον, θα σέβεται τους νόμους που το ίδιο έχει ψηφίσει, μια και το κράτος είναι ένα και με συνέχεια.
Facebook Comments