Λεφτά υπάρχουν από τους φορολογικούς ελέγχους;

Κανένας δεν αμφισβητεί την δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα έσοδα του Υπουργείου Οικονομικών. Έχει αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης τους τελευταίους μήνες πριν και μετά τις εκλογές για το ποσό των χρημάτων που μπορούν να εισρεύσουν στα δημόσια ταμεία από τους φορολογικούς ελέγχους.

Λίστες, εμβάσματα, ανοίγματα λογαριασμών, φορολογικοί έλεγχοι από το 2000 και μετά είναι στην αιχμή των πολιτικών αντιπαραθέσεων.

Είναι όμως έτσι;

Μπορούν να γεμίσουν τα ταμεία χρήματα, από τους φορολογικούς ελέγχους;

Μπορεί ο φορολογικός έλεγχος να αυθαιρετεί προκειμένου να ενισχύσει τα Δημόσια Ταμεία;

Μέχρι ποια χρονιά μπορούν να επιβληθούν πρόστιμα;

Ποιος πρέπει να αποδείξει την φοροδιαφυγή; Ο φορολογούμενος ή φορολογική αρχή;

Τι είναι εισόδημα, για να φορολογηθεί;

Θεσπίστηκε στις 30/09/2010 η υποχρέωση του φορολογούμενου να δικαιολογεί την απόκτηση των περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στην κατοχή του, μεταξύ αυτών και των ποσών των τραπεζικών λογαριασμών (καταθέσεις) από την ημερομηνία εφαρμογής του Ν.3888/10. Ωστόσο με τις οδηγίες της εγκυκλίου 1095/29.4.2011 του Υπουργείου Οικονομικών για την εφαρμογή του ανώτερου νόμου, αναφέρεται ότι αυτός εφαρμόζεται πριν και μετά τις 30/09/2010, σε αντίθεση με όσα ορίζει ο ανωτέρω νόμος στο άρθρο 20 ότι εφαρμόζεται από τη δημοσίευση του στο ΦΕΚ.

Συμπερασματικά οδηγεί τον έλεγχο να ζητά από τον πολίτη, καθ’ υπέρβαση, να αιτιολογήσει τα περιουσιακά του στοιχεία (καταθέσεις), χωρίς να έχει την υποχρέωση να το πράξει.

Ο χαρακτηρισμός ως φορολογητέου εισοδήματος οποιοδήποτε ποσού τραπεζικών καταθέσεων δεν δικαιολογείται από τον φορολογούμενο ως προς την προέλευση του, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοιο εφόσον δεν κατονομάζεται από ποια πηγή έχει προέλθει. Με αυτόν τον τρόπο οδηγούμαστε στο να νομιμοποιήσουμε χρήματα που προέρχονται και από εγκληματικές δραστηριότητες φορολογώντας.

Άλλωστε, με απόφαση της ολομέλειας του ΝΣΚ, ως εισόδημα φορολογούνται ποσά, εφ’ όσον υφίσταται περιοδικότητα και διαρκώς εκμεταλλεύσιμη πηγή αυτών, το αντάλλαγμα της προσωπικής εργασίας, ή οι καρποί περιουσιακών στοιχείων του φορολογούμενου και όχι κάθε άλλη προσαύξηση της περιουσίας του.

Η παραγραφή των φορολογικών χρήσεων εφαρμόζεται διότι με βάση το Σύνταγμα (αρθ.20 παρ.1) αποδυναμώνει το δικαίωμα ανταπόδειξης του φορολογούμενου λόγω του μεγάλου χρόνου που μεσολαβεί και που έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται δικονομική ανισότητα σε βάρος των φορολογούμενων.

Ήδη με αποφάσεις ανωτέρων δικαστηρίων έχει κριθεί ότι η παράταση του χρόνου παραγραφής των χρήσεων έως και 2004 είναι παράνομη.  

Οι επαγγελματίες που καλούνται να θωρακίσουν τον πολίτη έναντι των πιθανών αυθαιρεσιών του κράτους οι οποίες προκύπτουν από την εμμονή του για γέμισμα των ταμείων, οφείλουν να είναι τεχνικά καταρτισμένοι και ενημερωμένοι με τις τελευταίες αποφάσεις των Ελληνικών και των Ευρωπαϊκών δικαστηρίων.