Δεν έπεισε η «έκθεση ιδεών»

Το πολυαναμενόμενο «Ολιστικό Αναπτυξιακό Σχέδιο» για την επόμενη ημέρα του Μνημονίου δεν έπεισε τους εταίρους στο χθεσινό EWG. Αντίθετα, μάλλον ως «έκθεση ιδεών» αντιμετώπισαν οι εκπρόσωποι των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης το κείμενο 75 σελίδων, που παρουσίασε ο αναπληρωτής υπουργός Γιώργος Χουλιαράκης.

Για τους γνωρίζοντες τις παρασκηνιακές συζητήσεις η εξέλιξη αυτή δεν αποτέλεσε έκπληξη. Η Αθήνα έχει συνηθίσει τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ στις καθυστερήσεις, που οδηγούν τις αποφάσεις κυριολεκτικά στο παρά ένα ή και πολλές φορές στο…και πέντε, ωστόσο, αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εφόσον στις αμέσως επόμενες ημέρες κυβέρνηση και θεσμοί δεν καταλήξουν σε μία συμφωνία για προαπαιτούμενα και επόμενη ημέρα, τότε το ορόσημο του Eurogroup της 21^ης Ιουνίου «πάει περίπατο» για την οριστική συμφωνία και η τελευταία προθεσμία μετατίθεται για τις 12 Ιουλίου ή στο χειρότερο σενάριο για τον Σεπτέμβριο, αφού τον Αύγουστο δεν συνεδριάζει ούτε το Eurogroup, αλλά ούτε και τα εθνικά κοινοβούλια. Πρακτικά, κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με παράταση του τρέχοντος προγράμματος, το οποίο λήγει τον Αύγουστο.

Η «γκρίνια» των εταίρων εστιάζεται κυρίως στις καθυστερήσεις επί των 75 από τα 88 προαπαιτούμενα, που πρέπει να υλοποιηθούν μέχρι το τέλος του Μνημονίου. Η χθεσινή παρουσίαση του κ. Χουλιαράκη δεν έπεισε για την ικανότητα της κυβέρνησης να τηρήσει τα χρονοδιαγράμματα, γι’αυτό και το μήνυμα των εταίρων ήταν «τελειώνετε, δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο».

Σε ό,τι αφορά στο «Ολιστικό Αναπτυξιακό Σχέδιο», οι εταίροι κάνουν λόγο για «έκθεση ιδεών» και «παράθεση προθέσεων» χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις ή χρονοδιαγράμματα. Όπως ενημερώθηκαν χθες, το τελικό κείμενο «γράφεται ακόμη», άλλη μία ένδειξη που «δείχνει» καθυστερήσεις, ενώ βρίσκεται στο στάδιο «ανταλλαγής απόψεων» με την Κομισιόν. Εφόσον δεν υπάρξει ορατή πρόοδος έως την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, στις 22 Απριλίου, τότε και η 27^η Απριλίου τίθεται εν αμφιβόλω. Για τους εταίρους δε, η δυνατότητα της ελληνικής κρατικής μηχανής να εφαρμόσει, αλλά και να διατηρήσει τις μεταρρυθμίσεις αποτελεί την κεντρική ανησυχία. Αντιρρήσεις όμως υπάρχουν και για τις γενικότητες και ασάφειες ως προς τα χρονοδιαγράμματα των ιδιωτικοποιήσεων στα επόμενα χρόνια, αλλά και για τα «πισωγυρίσματα», που έχουν προαναγγελθεί από την κυβέρνηση στα εργασιακά, κυρίως στις εξαγγελθείσες προθέσεις για αύξηση του κατώτατου μισθού και τις αλλαγές στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Καμία πρόοδος δεν υπήρξε και στο θέμα του χρέους, καθώς η Γερμανία και μια ομάδα χωρών, που πρόσκεινται σε αυτή εντός του Eurogroup (Αυστρία, Φινλανδία, Ολλανδία, πρώην Ανατολικές χώρες) καθόλου δεν πείθονται από το Γαλλικό σχέδιο για το χρέος, που έχει επεξεργαστεί ο ESM και ζητούν αυτό να συνδεθεί με συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις και προαπαιτούμενα. ΔΝΤ, Γάλλοι και οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου ζητούν ο μηχανισμός να είναι αυτοματοποιημένος, ωστόσο, όπως φάνηκε στο χθεσινό Washington Group, που συνεδρίασε πριν από το EWG, η Γερμανία εμφανίζεται αμετακίνητη.

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα επιχειρήσει σήμερα να πείσει τον Γερμανό ομόλογό του στο ραντεβού τους στο Βερολίνο να αλλάξει στάση, οι εκτιμήσεις, πάντως είναι πως ο Όλαφ Σολτς «θα δείξει μεν το δρόμο προς τις αγορές», που τις θεωρεί αλάνθαστο κριτή μιας οικονομίας, όμως δεν θα υποχωρήσει στο θέμα της σύνδεσης του χρέους με τα προαπαιτούμενα μέτρα. Και στο σημείο αυτό, δεν θα υποχωρήσει με μία απλή «έκθεση ιδεών».