Το χαρτί της καθαρής εξόδου από τα μνημόνια το έχει κάψει από νωρίς ο Αλέξης Τσίπρας, όπως ακριβώς είχε κάψει το story του QE αλλά και το θέμα της ουσιαστικής ελάφρυνσης χρέους. Και όπως ξεκάθαρα βλέπουμε από τις εξελίξεις, θα έχει την ίδια «τύχη» με αυτά.

Το QE ποτέ δεν χτύπησε την πόρτα της Ελλάδας, οδηγώντας την ελληνική κυβέρνηση ακόμα και στο να υποτιμήσει τη σημασία του όταν για μήνες το είχε κάνει σημαία της, ενώ το μέγα θέμα της ουσιαστικής ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους παραμένει ακόμα ασαφές και αβέβαιο, καθώς αφενός η όποια ελάφρυνση δεν θα είναι ουσιαστική και θα συνοδεύεται από όρους, αφετέρου, ο νέος ΥΠΟΙΚ της Γερμανίας σαν άλλος… Σόιμπλε, υπογραμμίζει πως το θέμα αυτό «θα το δούμε, αν και όταν…» όπως ακριβώς έλεγε και ο προκάτοχός του.

Έτσι και η «καθαρή έξοδος», αυτή δηλαδή που είχαν Κύπρος και Πορτογαλία όταν ολοκλήρωσαν τα δικά τους προγράμματα, έχει ήδη απορριφθεί για την Ελλάδα, αφού η επιτήρηση των δανειστών θα είναι και παρούσα και σκληρή, για χρόνια. Σαν τα δεσμά του μνημονίου δηλαδή, χωρίς όμως οικονομική βοήθεια.

Και ακόμα τίποτα δεν έχει κριθεί για την περίφημη «επόμενη μέρα της Ελλάδας», με τη λύση της  προληπτικής πιστωτικής γραμμής να είναι ξεκάθαρα στα χέρι της ελληνικής κυβέρνηση η οποία ωστόσο για ψηφοθηρικούς λόγους και λόγους υστεροφημίας λίγο πριν τις επόμενες κάλπες, την απορρίπτει όπου σταθεί και όπου βρεθεί, έστω και αν σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, αυτή θα ήταν η σοφή οδός για ομαλή και ασφαλή προσγείωση της  χώρας μας μετά από οκτώ χρόνια μνημονίων. Αντίθετα, η κυβέρνηση προκρίνει το περίφημο  «αναπτυξιακό ή ολιστικό σχέδιο», το οποίο κουβαλάει στις σφραγισμένες βαλίτσες του το οικονομικό επιτελείο και δεν έχει πει λέξη περί τίνος πρόκειται, αφήνοντας τους Γερμανούς (Handelsblatt) να κάνουν τις διαρροές.

Και μετά τη διαρροή, η απάντηση των θεσμών ήταν η αναμενόμενη. Εδώ και χρόνια έραβαν τα κουστούμια της Ελλάδας και θα αφήσουν ξαφνικά τον κ. Τσακαλώτο και την ελληνική κυβέρνηση η οποία ουκ ολίγες φορές αποδείχθηκε αναξιόπιστη σε ότι αφορά τα συμφωνηθέντα, να αποφασίσουν τι θα φορέσει την «επόμενη μέρα»; «Ορισμένα στοιχεία του ελληνικού σχεδίου προκαλούν προβληματισμούς στους δανειστές» έγραφε η εφημερίδα του Ντύσελντορφ. Προφανώς. Γιατί πολλά από αυτά που σχεδιάζονται, είναι απλά προεκλογικές υποσχέσεις. Για αυτό και ο Σολτς τόνισε ότι περιμένει ένα «αξιόπιστο» σχέδιο, διαμηνύοντας εμμέσως πλην σαφώς, πως αυτό που παρουσίασε η Ελλάδα δεν πείθει και παίρνει… “Nul Points“.

Πρώτον, σύμφωνα με το σχέδιο, η κυβέρνηση προτίθεται να συνεχίσει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, βασικό στοιχείο του οποίου θα είναι περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις. Η κυβέρνηση έχει πάρει πολλές κίτρινες κάρτες από τους θεσμούς για το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων το οποίο ξεκίνησε με τις τρικλοποδιές που έβαζε ο ΣΥΡΙΖΑ σε πολλά μεγάλα projects και κατέληξε να κινείται με ρυθμούς χελώνας, προκαλώντας την έντονη δυσαρέσκεια του Eurogroup.

Δεύτερον, σύμφωνα πάντα με το σχέδιο, η ελληνική κυβέρνηση υπόσχεται να μείνει πιστή στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων δημοσιονομικών στόχων. Εδώ ούτε τον στόχο για την ανάπτυξη που η ίδια έχει θέσει δεν μπόρεσε να πιάσει, ενώ από το 2019 και μετά να δούμε πού θα βρει τα έσοδα για να φουσκώσει το πλεόνασμα, όταν οι Έλληνες φορολογούμενοι και συνταξιούχοι θα έχουν δεχθεί νέες περικοπές των εισοδημάτων τους εξαιτίας των μέτρων που έχει έχουν ήδη συμφωνηθεί και ψηφισθεί. Όπως και να έχει, αυτή την υπόσχεση (για τα πλεονάσματα του 3,5% ως το 2022) την έχει ήδη δώσει και υπογράψει στην β’ αξιολόγηση, δεν είναι κάτι καινούργιο.

Τρίτον, η κυβέρνηση υπόσχεται να παράσχει διευκολύνσεις σε επενδυτές, κάνοντας πρόσθετες μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση και στη δικαιοσύνη με στόχο την επιτάχυνση των δικαστικών διαδικασιών και τη βελτίωση της ασφάλειας δικαίου. Όλα αυτά δηλαδή που δεν έκανε τα τρία χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία. Ακόμα ψάχνουμε τους επενδυτές με το τουφέκι και όταν τους βρίσκουμε τους τρέπουμε σε φυγή.

Τέλος, το σχέδιο έχει ως τέταρτο πυλώνα την εξής τριπλέτα:  «μείωση φόρων, αύξηση του κατώτατου μισθού και πρόσθετες κοινωνικές παροχές». Σαν να ακούμε τον Τσίπρα στην προεκλογική εκστρατεία των αρχών του 2015 με τα περίφημα «ο κατώτατος μισθός στα 751 ευρώ» και «κατάργηση του άδικου ΕΝΦΙΑ»,  όπου πολλά είπε και υποσχέθηκε τίποτα δεν τήρησε. Όλα αυτά, πώς θα τα χρηματοδοτήσει ο κύριος Τσίπρας;  Και είναι δυνατόν οι δανειστές να δεχτούν αυτές τις εξτρά δαπάνες όταν θα θέλουν να έχουν την Ελλάδα συνεχώς στο μικροσκόπιο για να μην εκτροχιαστούν οι στόχοι;

Προφανώς, αν η διαρροή της Handelsblatt έχει βάση, το σχέδιο αυτό είναι γραμμένο στο πόδι αγναντεύοντας τις κάλπες. Γιατί μόνο προεκλογική εκστρατεία θυμίζει και υποσχέσεις για εκλογικά δώρα με στόχο το ψάρεμα ψήφων, παρά ένα ουσιαστικό σχέδιο το οποίο θα πείσει τους δανειστές και θα βάλει την Ελλάδα στον δρόμο της ομαλότητας και της ανάπτυξης. Αυτό έχει σκοπό η κυβέρνηση άλλωστε, την διατήρηση της εξουσίας και όχι το «αύριο» της Ελλάδας. Αυτό το σχέδιο το μόνο που κάνει, είναι να επιβεβαιώνει ότι οι εκλογές είναι πάρα πολύ κοντά πια…

Facebook Comments