Δεν ήμουν υποστηρικτής του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές του 2015, ούτε ήμουν ένθερμος θαυμαστής του,  έβλεπα βέβαια ότι έκανε καλή καμπάνια, έκανα λάθος όμως στις αρχικές μου εκτιμήσεις, το μετάνιωσα και το δηλώνω με θάρρος.

Είμαι μεγαλωμένος παλαιοκομματικά, με τις αρχές της μεγάλης συντηρητικής παράταξης (δεν μου αρέσει ο όρος «κεντροδεξιά»), όπως έλεγε και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, το παραδοσιακό κέντρο είναι πιο δεξιό από τους φιλελεύθερους.

Θεωρούσα ότι κάποιος πιο λαϊκός από τη ΝΔ, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει καλύτερα τον Τσίπρα και ίσως άφθαρτος χωρίς παρελθόν.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι «σκληρός», άτεγκτος στις αντιλήψεις του, σταθερός σαν παγοθραυστικό, σπάει τον πάγο χωρίς θόρυβο (δεν είναι λαϊκιστής πολιτικός), σιγά σιγά, επειδή έχει τον απαραίτητο «σχεδιασμό» (με αξιοκρατική ανανέωση), βάρος (όνομα) και σταθερή πορεία (χωρίς να επηρεάζεται από το περιβάλλον).

Θεωρώ ότι ο σχεδιασμός του κυβερνητικού επιτελείου για εκλογές στο τέλος του 2019, ώστε να «κουράσουν» τη ΝΔ και να επωφεληθούν από την έξοδο των μνημονίων, δεν θα αποδώσει και θα κουραστεί όλο το εκλογικό σώμα, επιβραβεύοντας τελικά την σταθερότητα της ΝΔ.

Κουράστηκε ο κόσμος από τις απανωτές κωλοτούμπες και τακτικισμούς του Τσίπρα, εξάλλου δεν θα «απολαύσει» καμία έξοδο στην τσέπη του, το αντίθετο.

Οι μαραθώνιοι ευνοούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, γιατί είναι εκνευριστικά σταθερός σε αυτό που λέει και κάνει και δεν επηρεάζεται από κανέναν.

Το απέδειξε στις εσωκομματικές του 2015, που ξεκίνησε τελευταίος και βγήκε πρόεδρος.

Και κάτι ακόμη, προσωπικό, η ανανέωση που επιχειρεί μας βρίσκει όλους συμμάχους και θα προσπαθούμε καθημερινά αρωγοί σε αυτή την προσπάθεια κι ας μην είμαστε στο άμεσο περιβάλλον του.

Το φως νικάει πάντα το σκοτάδι, αλλά και η σταθερότητα τον λαϊκισμό. 

Facebook Comments