Θέλουν να τις κλείσουν ή να τις κρατικοποιήσουν;

Στην Υπουργική αφέλεια Βαρουφάκη δεν μπορούν να αποδίδονται τα πάντα. Δύο μέρες μετά τις δηλώσεις Βούτση και πάνω που είχαν ηρεμήσει τα πράγματα, έναντι του κινδύνου ότι δεν θα πληρωθεί η δόση προς το ΔΝΤ αυξάνοντας τις εκροές καταθέσεων λόγω του υπαρκτού κινδύνου στάσης πληρωμών, βγαίνει Τρίτη μεσημέρι ο υπουργός των Οικονομικών και τινάσει τα πάντα στον αέρα, οδηγώντας σε νέες εκροές καταθέσεων άνω των 300 εκ. ευρώ.

 

Οι περισσότεροι ασχολήθηκαν με το τέλος επί των αναλήψεων στα ΑΤΜ το οποίο διαψεύστηκε μέχρι να επιστρέψει στην διαπραγμάτευση. Αυτή που έκανε όμως την ζημιά ήταν η ανακοίνωση περί διπλού συντελεστή φορολόγησης – 30% εντός και 15% εκτός των συνόρων – των καταθέσεων που αποτελούν προϊόν φοροδιαφυγής, δηλαδή έχουν προέλθει από αδήλωτα εισοδήματα.

 

Η διαφορά στους δύο συντελεστές που με τόση ευκολία ανακοινώθηκε από τον κατά τα άλλα έμπειρο οικονομολόγο Βαρουφάκη, οδηγεί με προφανή τρόπο όσους έχουν «μαύρες» καταθέσεις στις ελληνικές να τις βγάλουν στο εξωτερικό και να τις νομιμοποιήσουν με 15%, αντί του εγχώριου 30%.

 

Αυτό που αναρωτιούνται έμπειρα τραπεζικά στελέχη είναι: άντε και αυτοί που τα έβγαλαν τα χρήματα τους έξω προσήλθαν να τα νομιμοποιήσουν, τι τους υποχρεώνει στην συνέχεια να τα επαναφέρουν πίσω στην Ελλάδα; Προφανώς τους συμφέρει να τα διατηρήσουν νόμιμα και ασφαλή στην αλλοδαπή.

 

Παρεπιπτώντος και οι δύο κατηγορίες, δηλαδή όσοι έχουν τα λεφτά τους στο εσωτερικό και εκείνοι που τα έχουν στο εξωτερικό έχουν πράξει το ίδιο αδίκημα, της φοροδιαφυγής, Ποιός ασχολείται όμως με αυτό; Εδώ δεν ασχολείται ο αρμόδιος υπουργός με το ύψος των καταθέσεων που έχουν φύγει ή πιο σωστά θα απομείνουν στην ελληνική οικονομία. Λες και αυτό το στοιχείο είναι άσχετο με τα χρήματα που θα χρειαστεί να βρει η οικονομία για την ανακεφαλαιοποιησή τους ή τον πραγματικό χρόνο που έχει η κυβέρνηση για διαπραγμάτευση, δεδομένου ότι αυτός εξαρτάται από την αναπλήρωση των καταθέσεων που φεύγουν από την ΕΚΤ.

 

Η στάση αυτή του Βαρουφάκη σε συνδυασμό με την έλλειψη πολιτικής βούλησης της κυβέρνησης να κλείσει την συμφωνία, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο παράδοξο να κλείσει κάποια στιγμή η συμφωνία με τους δανειστές και οι ελληνικές τράπεζες να είναι στο «κόκκινο» από πλευράς κεφαλαίων. Να αντιμετωπίζουν δηλαδή ξανά το δίλημμα του 2012, να κρατικοποιηθούν πλήρως και για πολλά πολλά χρόνια ή κάποιες να κλείσουν.

 

Για να φτάσουμε όμως ακόμα και εκεί, θα πρέπει να περάσουμε από τον σκόπελο των επόμενων ημερών, καθώς οι τράπεζες έχουν ήδη ενημερωθεί από καταθέτες σημαντικών «μαύρων» ποσών οι οποίοι δεν τα μετακινούσαν καθώς φοβόντουσαν τον έλεγχο των εμβασμάτων, ότι προτίθενται να μεταφέρουν τα χρηματά τους στο εξωτερικό.

 

Αν αυτή η τάση ενισχυθεί τότε αυξάνεται γεωμετρικά και ο κίνδυνος ατυχήματος καθώς το σύστημα δεν αντέχει απότομες εκροές δισεκατομμυρίων ευρώ!