Το «ελληνικό ζήτημα» όπως αποκαλούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης την ελληνική δημοσιονομική κρίση, αποτελεί από το 2010 ένα από τα κυρίαρχα θέματα δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος που απασχολεί την διεθνή επικαιρότητα.

Βασικό στόχο αποτελεί η ανάδειξη του προβλήματος χρέους της Ελλάδας και η εφαρμογή των μέτρων ανάκαμψης. Αδιαμφισβήτητα η ανάλυση της ελληνικής οικονομίας  και του  κοινωνικοπολιτικού γίγνεσθαι της χώρας, αναδεικνύει παθογένειες του ελληνικού συστήματος. Επιπροσθέτως όμως, συμβάλλει και στην αρνητική εικόνα της Ελλάδας, στο εξωτερικό. 

Η Ελλάδα του 2014 δεν ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα, παρόλα αυτά αποδεικνύει την εικόνα που έχουν για την χώρας μας οι Ευρωσκεπτικιστές της Βρετανίας. Το ζήτημα της διαμόρφωσης και αναπαραγωγής στερεοτύπων αποτελεί σημείο προβληματισμού καθώς η ελληνική κρίση, παρουσιάστηκε στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη υπό το πρίσμα της υπεραπλούστευσης και της επιλεκτικής παρουσίασης στοιχείων.

Άμεση συνέπεια όλων αυτών, αποτελεί η διαστρέβλωση της εικόνας που έχει η Ελλάδα στο εξωτερικό. Σε αυτό το σημείο προκύπτει και το εξής ερώτημα. αναρωτηθήκαμε ποια ακριβώς είναι η εικόνα της Ελλάδας του 2014 στο εξωτερικό; Σίγουρα τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας παίζουν σημαντικό ρόλο στην προβολή της εικόνας μας, όμως το βασικό πρόβλημα και η λύση του δεν βρίσκεται σε αυτά, αλλά στον χώρο της πολιτικής και του πολιτισμού. Μια ορθή εξωτερική πολιτική με στρατηγική και υλοποιήσιμους στόχους θα αποφέρει καρπούς. Σχετικά με τον πολιτισμό, τα μουσεία μας και γενικά ο χώρος της Τέχνης μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά προάγοντας την σύγχρονη  ελληνική τέχνη  σε συνδυασμό με την πολιτιστική μας κληρονομιά. Η τέχνη διαθέτει την δύναμη να ενώνει τους πολιτισμούς και αποτελεί ισχυρό εργαλείο προβολής μιας χώρας. Η βυζαντινολόγος, ακαδημαϊκός και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών, Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ έχει τονίσει  το εξής:  οι Έλληνες «έχασαν τη δυνατότητα-όχι της ελπίδας, την οποία έχουν εναποθέσει στους ξένους-αλλά του οράματος».

Τελικά  μήπως αυτό  που λείπει από την Ελλάδα του 2014 είναι το όραμα;

Για τα θέματα του πολιτισμού και γενικά την συμβολή του στην προώθηση της εικόνας της χώρας μας στο εξωτερικό απευθυνθήκαμε στον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος. Η Πρόεδρος του Ομίλου, κ. Νίνα Διακοβασίλη, θεωρεί πως το χτες δεν θα μπορούσε να υπάρχει στο σήμερα αν δεν υπήρχε ο πολιτισμός, με την τέχνη, το λόγο και την επιστήμη.  Σε συνέντευξη που μας παραχώρησε, αναφέται στο πολύτιμο πνευματικό έργο που ο Όμιλος έχει προσφέρει καθώς επίσης, εκφράζει την επιθυμία της να «φωτίσει» τους νέους για ένα καλύτερο κοινωνικό αύριο.

Κ. Διακοβασίλη πείτε μας λίγα λόγια για τον  Όμιλο  για την UNESCO  Τεχνών, Λόγου και Επιστημών Ελλάδος. Τι έχετε καταφέρει μέχρι τώρα και τι στόχους έχετε θέσει για το Μέλλον;

O «Όμιλος για την UNESCO Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδος», είναι ένας πολιτιστικός σύλλογος επί της ουσίας που κινείται ως δορυφόρος γύρω από την κεντρική UNESCO και ειδικά στην Ελλάδα γύρω από την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO και τελούμε υπό την έγκρισή της. Είναι για μας τιμητικό αυτό και πιστεύω ότι μας προσδίδει και μία ευθύνη ιδιαίτερη όσον αφορά την γενική δράση μας. Μέχρι σήμερα έχουμε καταφέρει καταρχάς να προδόσουμε εμπιστοσύνη στα μέλη μας με την σοβαρότητα και την ποιότητα πολιτιστικού έργου που παράγουμε. Επίσης, σε όσους μας παρακολουθούν βέβαια, κάτι πολύ βασικό γιατί με τον τρόπο αυτό έρχονται κοντά μας άτομα με ψυχική καλλιέργεια και μορφωτικό επίπεδο που η συνύπαρξη μαζί τους είναι αληθινή ευλογία. Ποτέ δεν έχεις την αίσθηση ότι κατάφερες κάτι. Βρισκόμαστε σε συνεχή αναζήτηση με στόχο το δυνατόν να αγγίζουμε το τέλειο. Δύσκολο μεν, αλλά πάντα το προσπαθούμε. Στόχος μας να περάσουμε τα Ελληνικά σύνορα προς το εξωτερικό με σκοπό να αναδείξουμε τον Ελληνικό πολιτισμό του σήμερα. Ήδη έχουμε ταξιδέψει στην Βουλγαρία και την Ιταλία και αισιοδοξούμε μέσω των πολιτιστικών μας εκπροσώπων να δηλώσουμε την παρουσία μας και στην Γαλλία και τον Καναδά.

Η Ελλάδα φημίζεται στο εξωτερικό για το ιστορικό της παρελθόν καθώς και τον θαυμαστό πολιτισμό της. Στην εποχή μας ποια θεωρείτε ότι είναι η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό και πως θα μπορούσαμε κατά την άποψή σας, να βελτιώσουμε την εικόνα της διαμέσου του πολιτισμού;

α) Πιστεύω ότι είμαστε αδικημένοι στην εικόνα που έχουν οι ξένοι για μας. Οι Έλληνες δεν είναι μόνο οι απόγονοι του Ζορμπά και της ταβέρνας, δηλαδή δεν υπάρχει μόνο το λαϊκό στοιχείο. Υπάρχει και το πνευματικό σκέλος, η Λογοτεχνία, η Τέχνη, η Μουσική, η Επιστήμη που καθημερινά αναπτύσσεται, αλλά απλά δεν φαίνεται για κάποιους λόγους κυρίως οικονομικούς. Δεν πουλάει, όπως λέει ο λαός μας, άρα, δεν αναδεικνύεται και κυρίως την σημερινή εποχή που το χρήμα υποτάσσει ακόμα και τις συνειδήσεις των ανθρώπων.

β) Ναι μπορεί αυτό να αλλάξει όταν μπει η ψυχή μπροστά όλων μας και η αγάπη για τούτη την Πατρίδα. Όταν με ευσυνειδησία και καθαρότητα υπηρετείς αυτό για το οποίο καλείσαι να υπηρετήσεις σε οποιονδήποτε τομέα. Όταν πάψουμε να σκεπτόμαστε και να φερόμαστε με το εγώ και όχι με το εμείς. Μπορούμε να πετύχουμε με διαλέξεις, με εκθέσεις εικαστικές, με συναυλίες εξαιρετικών Ελλήνων Μουσικών, με θεατρικές παραστάσεις επιπέδου, με αρχαία τραγωδία μπορούμε όχι απλά να αλλάξουμε την εικόνα μας αλλά και να διδάξουμε μέσω αυτής. Ξέρετε, ο πολιτισμός είναι γέφυρα που ενώνει τους λαούς και τους προσφέρει ειρήνη, ηρεμεί τα πάθη και τις ακρότητες. Αν μπορούσε αυτό να κατανοηθεί οι κοινωνίες θα ήταν διαφορετικές από ότι σήμερα που η αγριότητα και η θηριωδία έχουν καταδυναστέψει τις ψυχές των ανθρώπων.

Γνωρίζουμε πως στις 23, 24 και 25 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε  Έκθεση εικαστικών στην Μπολόνια της Ιταλίας, για τα 400 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου Έλληνα κρητικού ζωγράφου, Δομήνικου Θεοτοκόπουλου. Επιπροσθέτως, στα πλαίσια της εκδήλωσης, βραβεύσατε τον κ. Σμαραγδή με το μετάλλιο του Ομίλου για την σημαντική πολιτιστική του προσφορά .Θεωρείτε πως τέτοιου είδους εκδηλώσεις προάγουν τον πολιτισμό μας στο εξωτερικό; Έχετε να προτείνετε και άλλους εναλλακτικούς τρόπους που θα βοηθήσουν την προώθηση της ελληνικής τέχνης ;

Πράγματι το καλοκαίρι ο Όμιλός μας έκανε ένα οδοιπορικό σε μία από τις πόλεις που ο ΕL GRECO πέρασε στην διάρκεια της ζωής του, την Μπολόνια. Αποδείξαμε καταρχάς τον σεβασμό μας στα 400 χρόνια από τον θάνατό του και παράλληλα δηλώσαμε ότι υπάρχει συνέχεια στην εικαστική δημιουργία .Πράγματι, ήταν μεγάλη τιμή για μας η αποδοχή της πρόσκλησής μας από τον κ. Σμαραγδή .

Σε συνεργασία με τον δήμο Μαλεβιζίου Κρήτης και την αρωγή του Προξενείου μας εκεί στο officious ufichiale (Λέσχη Αξιωματικών του Στρατού), σε έναν ναό τέχνης, από μόνο του το κτίριο θα έλεγα, αναρτήθηκαν 64 έργα μελών μας και παράλληλα προβάλαμε και την ταινία του κ. Σμαραγδή «EL GRECO» και τον βραβεύσαμε Βραβεύσαμε πέραν του δημιουργού, και τον άνθρωπο Σμαραγδή, που τον χαρακτηρίζει η ταπεινότητα, η ευγένεια, η καλοσύνη, η δημιουργία και η αγάπη του για την Ελλάδα. Στοιχεία προς εξαφάνιση στην σημερινή κοινωνία που εντέχνως έχουν κατευθύνει. Τέτοιες κινήσεις προάγουν και αναδεικνύουν την σύγχρονη Ελλάδα. Αν δε, μέσω του Υπουργείου Πολιτισμού υπήρχε σε κάθε σοβαρή πρόταση και η αποδοχή, τότε, σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα.  Δυστυχώς δαπανώνται χρήματα πολλά και σε αυτά, τα ελάχιστα για την προβολή της Ελλάδας υπάρχει δυστοκία. Ένα παράδειγμα πρόσφατο. Είχαμε έναν αεροφωτογράφο μέλος μας, που έχασε την ζωή του κατά την διάρκεια πτήσης στα Μετέωρα εν ώρα λήψεων, από θερμικό ρεύμα αέρος που τον κατέρριψε τον Αύγουστο του 13. Τον Μάκη Φουντή. Άφησε πίσω του, κληρονομιά, ένα υλικό πάνω των 700.000 αριστουργηματικών φωτογραφιών της «Ελλάδας άνωθεν». Με την σύζυγό του, προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με το υπουργείο Τουρισμού για την έκδοση ενός άλμπουμ που θα διατίθεται στα μουσεία όλου του κόσμου για να γνωρίσουν τη δική μας γη. Δυστυχώς κανείς δεν ανταποκρίθηκε ώστε να αξιοποιηθεί το υλικό αυτό.

Ποιά είναι η άποψη του Έλληνα για την Τέχνη και τον Πολιτισμό το 2014; Τι συμβουλές θα δίνατε στην νέα γενιά, ώστε να αξιοποιήσει την πολιτιστική μας κληρονομιά και τι θα την παροτρύνατε να οραματιστεί για το μέλλον;

Θέλω να πιστεύω ότι ο θησαυρός που έχει στην ψυχή του ο Έλληνας, στο DNA του, δεν χάνεται. Έχει ήθος, ηθικό δεν έχει για να παλεύει με την ζοφερή καθημερινότητα που του έχει επιβληθεί. Τούτος ο λαός και αίσθημα καλλιτεχνικό έχει και ιδέες να προβάλλει και γνώσεις, αλλά πνίγεται. Ζωντανό το παράδειγμα των παιδιών μας που σπουδάζουν στο εξωτερικό και διαπρέπουν. Άλλοι, που μετανάστες αναζητούν την τύχη τους και μεγαλουργούν, επιστήμονες που ανακαλύπτουν και προσδίδουν στην επιστημονική κοινότητα. Αυτό που θα συμβούλευα τους νέους μας είναι να πάρουν δύναμη και να πάνε κόντρα στο ρεύμα της εποχής. Αντί να γίνονται τα «παιδιά του φραπέ» στις καφετέριες και στις διαρκείς εφήμερες σχέσεις (όλα μέρος της ζωής είναι, αλλά με μέτρο), να προσπαθήσουν να μυρίσουν, να κοινωνήσουν την γνώση μέσα από σελίδες βιβλίων. Έπαψαν πια να διαβάζουν τα παιδιά. Πως λοιπόν να μυηθούν στην ιστορία μας, στις παραδόσεις μας, στα ήθη και έθιμά μας, διαβάζοντας μια παράγραφο και αποστηθίζοντας μόνο ονόματα και χρονολογίες σε ψυχρό – ξύλινο λόγο στα σχολικά βιβλία; Οραματίζεσαι όταν ξέρεις, όταν έχεις σωστή γνώση. Γιατί η γνώση είναι η δύναμη, το όραμα μέσα από κει απορρέει. Ας θυμηθούμε τι είχε πει ο Ουίστον Τσόρτσιλ: «ΑΝ οι Έλληνες αποκτήσουν γνώση και μόρφωση χαθήκαμε!» Επίσης, να μάθουν να συμμετέχουν στα κοινά γιατί μέσα από την ομαδική προβολή αποκτάς αξία που σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις να ζεις δημιουργικά. Αποκτάς έτσι νόημα ύπαρξης .

Το Ελληνικό Μουσείο της Μελβούρνης φιλοξενεί μια συλλογή θησαυρών από το Μουσείο Μπενάκη της Αθήνας. Τι θα μπορούσαν να κάνουν τα Μουσεία μας σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού, για να προωθήσουν τον ελληνικό πολιτισμό στο εξωτερικό;

Μακάρι το παράδειγμα του Μουσείου Μπενάκη να το συνέχιζαν και άλλοι. Έτσι μεταφέρεις την εικόνα σου, το προφίλ σου στο εξωτερικό. Σε μελετούν, σε μαθαίνουν, διδάσκεις στον κόσμο, αφυπνίζεις τους Έλληνες και τους κάνεις περήφανους για την καταγωγή τους, αλλά και στους υπόλοιπους ανοίγεις γέφυρα πολιτισμικού πολιτισμού. Τους κεντρίζεις το ενδιαφέρον να σε επισκεφτούν, να πατήσουν τα χώματά σου, να επικοινωνήσουν με την ψυχή σου. Αρκεί, ό,τι βγαίνει από την Ελλάδα, να επιστρέφει πίσω.

Κατά καιρούς διοργανώνετε και διαγωνισμούς Λογοτεχνίας καθώς και σεμινάρια που πραγματοποιούνται σε διάφορους δήμους. Υπάρχει συμμετοχή των πολιτών σε αυτά; Tι επιτυγχάνετε διαμέσου τέτοιου είδους πρωτοβουλιών; 

Ως Όμιλος διοργανώνουμε κάθε μήνα κατά μέσον όρο 2 με 3 εκδηλώσεις. Πολλή δουλειά, συνεχής απασχόληση για άψογο αποτέλεσμα Με διαγωνισμούς μουσικής, ποίησης, λογοτεχνίας, θεατρικού λόγου. Θέλουμε να κρατάμε τις μνήμες του χτες ζωντανές. Μια συγκινητική βραδιά ζήσαμε στις 8 Νοεμβρίου στην εκδήλωση «Μνήμες του 40 και Ελληνικά φτερά», που προβάλλαμε σκηνές της κατοχής και των μαρτυρίων που υπέστη ο λαός μας από τους κατακτητές. Τιμήσαμε την Πολεμική μας Αεροπορία. Διοργανώσαμε παράλληλα και έκθεση κατοχικού τύπου, με εφημερίδες της εποχής από το Αρχείο Ελληνικών Γραμμάτων «Γεώργιος Λεβιθόπουλος» στον εκθεσιακό χώρο του Συλλόγου Ποντίων ‘Αργοναύται Κομνηνοί’ στην Καλλιθέα. Κάνουμε διαλέξεις –παρουσιάσεις βιβλίων –ποιητικές βραδιές. Τον Μάιο του 14 στο Μουσείο της Ακρόπολης είχαμε διάλεξη με τον κ. Πέτρο Καψάσκη για τον εορτασμό των 180 χρόνων από την κήρυξη της Αθήνας ως Πρωτεύουσας του Ελληνικού κράτους. Στις 8 Νοεμβρίου επήγαμε στη Ρώμη για διάλεξη με θέμα: «Roma e Atene citta eterne», (Ρώμη και Αθήνα αιώνιες πόλεις), με τον κ. Καψάσκη. Ένα παράδειγμα ταλαντούχου νέου της Πολιτιστικής Διπλωματίας με αγάπη για την πατρίδα του. Η βραδιά στεφανώθηκε με μεγάλη επιτυχία και με την αιγίδα του Προξενείου της Ρώμης φυσικά.

Ετοιμάζουμε έκθεση-μπαζάρ Φιλανθρωπικού σκοπού, στις 17-18-19, Δεκεμβρίου στο Πολεμικό Μουσείο, με σκοπό, τα έσοδα να διατεθούν στα χωριά SOS της Βάρης. Στις 20 Δεκεμβρίου έχουμε στο INTERCONTINENTAL διάλεξη με θέμα: «Ο πολιτισμός της ΗΠΕΙΡΟΥ». Προσπαθούμε εκτός την διάλεξη να απολαύσει ο κόσμος και μουσικές διαδρομές. Οι Δήμοι σε κάθε αίτημά μας, ανταποκρίνονται και συνεργάζονται μαζί μας . Σκεφτείτε, πόση προετοιμασία, πόσος αγώνας απαιτείται να κάνεις έκθεση παιδικής ζωγραφικής σχολείων σε έναν Δήμο. Το καταφέραμε με τους Δήμους, Π. Φαλήρου και Ν. Ηρακλείου, τον χρόνο αυτό.

Ο κόσμος στην αρχή μπορεί να έχει δισταγμό, όταν όμως προσπαθήσεις να τον πλησιάσεις βλέπεις ότι ανταποκρίνεται. Αυτός είναι και ο στόχος μας μέσω του πολιτισμού να υπάρχει εκτόνωση, καταρχάς της ψυχής. Γιατί κακά τα ψέματα, ο θυμός υπάρχει σήμερα μέσα μας για τις καταστάσεις που καλούμεθα να ζούμε, που είναι καλύτερα να γίνεται δημιουργία με προοπτική, παρά να φέρνουμε το χάος να μας κυριεύσει και να μας αφανίσει.

Παράλληλα να διαφωτίσουμε ιστορικές πτυχές που ίσως να μην γνωρίζουμε αν δεν τις ακούσουμε από ανθρώπους που έχουν ειδική γνώση σε διάφορα θέματα. Τέλος, ο στόχος μας είναι οι νέοι. Να γίνουμε φάροι για τα νέα παιδιά που θα «φωτίσουν» το μέλλον τους με αισιοδοξία στο αύριο.

Facebook Comments