Ή μάλλον, ποιον προσπαθεί να «δουλέψει»; Ο πρωθυπουργός, έκανε τελικά μία αναμενόμενη στροφή, βγάζοντας διάγγελμα για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, με στόχο να βγει έστω και την τελευταία στιγμή από πάνω. Τους 180 βέβαια, δεν πρόκειται να τους συγκεντρώσει. Για την ακρίβεια, δεν πρόκειται καν να τους πλησιάσει.

Ο Αντώνης Σαμαράς, κάλεσε χθες τους βουλευτές «να ακούσουν τη φωνή της συνείδησής τους», φωνή που φυσικά ο ίδιος, έχει ξεχάσει τους τελευταίους 7 μήνες. Και πιο συγκεκριμένα, από την περασμένη άνοιξη. Ας μη γελιόμαστε,  ο πρωθυπουργός, αφού έκανε έναν –εκτός πραγματικότητας- ανασχηματισμό (με πρόσωπα όπως ο Γιακουμάτος, η Βούλτεψη κοκ), δεν πραγματοποίησε τις ήδη συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις με την Τρόϊκα, αφήνωντας ουσιαστικά ένα ολόκληρο καλοκαίρι να περάσει ανεκμετάλλευτο.

Βλέποντας στον ορίζοντα τις επερχόμενες εκλογές, όχι μόνο ο πρωθυπουργός αλλά κι οι βουλευτές της συγκυβέρνησης, σκέφτονταν, σχεδίαζαν και έπρατταν, ανάλογα. Πότε είχαμε όμως, πλεόνασμα πολιτικής υπευθυνότητας για να έχουμε τώρα;

Από την πλευρά του, ο Γιάννης Στουρνάρας, υπενθύμισε ότι έως τον Μάρτιο οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να επιστρέψουν 25 δις στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από ομόλογα που εξέδωσαν στη διάρκεια της κρίσης!

Ο λόγος για ομόλογα, που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει δεχτεί να ανανεωσεί τη διάρκεια τους δύο φορές, ξεκαθαρίζοντας όμως, ότι δεν πρόκειται να το επαναλάβει.  Αποτέλεσμα: σε τρεις μήνες τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα καλούνται να επιστρέψουν 25 δις και να βρουν άλλες εγγυήσεις για να αντικαταστήσουν τη ρευστότητα. «Όλα αυτά τα ξέρουν οι αρχηγοί. Πρέπει να βρεθεί ένα νέο καλάθι δανεισμού» είπε χαρακτηριστικά ο κεντρικός τραπεζίτης στους συνεργάτες του.

Συνεπώς η Ελλάδα, έχει να επιστρέψει τον Μάρτιο 25 δις στην ΕΚΤ, αλλά και να πάρει ένα ακόμη επώδυνο πακέτο μέτρων.  Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Αντώνης Σαμαράς, που όπως φαίνεται προετοιμάζεται για μία «ηρωϊκή πτώση», περιμένοντας στη γωνία την πολιτική κατάρρευση του Τσίπρα, και γιατί όχι; Μία «ηρωϊκή» επιστροφή του έπειτα.

Η επιλογή του Σταύρου Δήμα άλλωστε, δεν ήταν διόλου τυχαία. Σοβαρός κεντροδεξιός, οικονομολόγος-μια χαρά άνθρωπος για να μη τον ψηφίσει κανείς (από τους ανεξάρτητους και μη βουλευτές της αντιπολίτευσης).  Ενώ από την άλλη πλευρά, μία υποψηφιότητα κάποιου μη πολιτικού προσώπου (βλ. Δημουλά, Νανόπουλος κ.α), θα έφερνε αν μη τι άλλο, τα κόμματα της αντιπολίτευσης σε δύσκολη θέση. Είναι να παίζουμε με αυτά τα πράγματα;

Τώρα, ο  πρωθυπουργός, μετράει και ξαναμετράει τα κουκιά του, και πάλι καλα (για τον ίδιο) δεν βγαίνουν. Τουλάχιστον όμως θα λέει ότι το προσπάθησε, ενώ θα τονίζει σε κάθε περίπτωση ότι ο «καθένας έκανε τις επιλογές του και είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του». Εκεί ακριβώς φτάσαμε. Να μην εκλέγεται πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός της χώρας να μπορεί να ισχυρίζεται ότι έκανε όσα μπορούσε…

Ναι, ο Σαμαράς οπισθοδρόμησε και αυτό πολιτικά, θα το πληρώσει. Το χειρότερο όμως είναι, ότι αυτό θα το πληρώσουμε κι εμείς.

Facebook Comments