Δηλώνω παρών

Εγώ πάλι «δηλώνω παρών» στην προσπάθεια ΟΛΩΝ των προοδευτικών ανθρώπων μιας κοινωνίας για την εξάλειψη των στερεοτύπων και της ετεροφοβίας (της απόρριψης του άλλου με επιλογές διαφορετικές από τη δική μας) και δηλώνω επίσης ότι η προβολή της «θηλυκότητας» ως όρου που επισημαίνει την ευαισθησία, την ενσυναίσθηση και την καλλιτεχνική έκφραση, είναι η άλλη πλευρά του ρατσισμού.

 

Έχω συναντήσει αυτές τις ιδιότητες και σε άντρες και σε γυναίκες, όπως έχω συναντήσει μπρουταλιτέ να σου σηκώνεται η τρίχα και σε άνδρες και σε γυναίκες. Η επίκληση της θηλυκότητας, ακόμα κι αν συνδυάζεται με προσπάθεια προβολής της στην απέναντι όχθη, τι άλλο είναι πέρα από αναπαραγωγή στερεοτύπων; Κι επειδή μιλάμε για τον ρατσισμό της κυρίαρχης κουλτούρας των νοικοκυραίων, να μην ξεχνάμε ότι ρατσισμός είναι στην ουσία η προσπάθεια κάθε ομάδας να υπερτιμήσει τα δικά της χαρακτηριστικά και να υποτιμήσει τα χαρακτηριστικά των άλλων.

 

Έζησα και δούλεψα στον καλλιτεχνικό χώρο για περισσότερα από 10 χρόνια. Εκεί να δεις ρατσισμό από την πλευρά της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας! Αν δεν ήσουν τουλάχιστον bisexual, σε αντιμετώπιζαν ως κατ’ αρχήν βδέλυγμα κι ήταν μεγάλο κατόρθωμα να κερδίσεις την ανοχή, άντε και με το ζόρι την αποδοχή, μιας λεσβιοπαρέας, ας πούμε, επειδή είχες το κουσούρι του άντρα που έχει τη… διαστροφή να γουστάρει γυναίκες.

 

Καιρός είναι επιτέλους να σταματήσουμε να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους με βάση το φύλο ή τον ερωτικό τους προσανατολισμό και να τους αξιολογούμε ανάλογα με τις γενικές ή ειδικές ιδιότητές τους και τη γενική ή ειδική σχέση τους μαζί μας. Το Athens Pride επιμένει στο πρώτο, εγώ στο δεύτερο. Όπως δεν δίνω δυάρα για το πώς το κάνει στο κρεβάτι ο υδραυλικός μου, δεν με αφορά και δεν με ενδιαφέρει πώς το κάνει η συνεργάτις μου των προωθητικών ενεργειών, που χρόνια τώρα κυκλοφορεί μόνιμα με τη συγκεκριμένη φίλη της. Φυσικά και δεν θα πάω στην παρέλαση, θεωρώ γενικώς τις παρελάσεις (όλες τις παρελάσεις) παρωχημένες και σχεδόν γραφικές, ωστόσο θεωρώ δικαίωμα του καθενός να επιμένει στα λάθη του και να τα εκφράζει. Έτσι εκτίθεται. Ο Βαλλιανάτος και το Τζέησον – Αντιγόνη είναι χρήσιμοι στην κοινωνία όπως ακριβώς είναι χρήσιμος ο Τσίπρας και ο Καμμένος στην πολιτική. Μας μαθαίνουν ότι η ετεροφοβία, η γελοιότητα και η φτηνή πρόκληση ευδοκιμούν σε όλες τις κοινωνικοπολιτικοσεξουαλικές ομάδες.