Τώρα εκλογές… Μετά;

Τα κατάφερε τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ με τους προσωρινούς (όπως αποδείχτηκε για ΑΝ.ΕΛ. και ΔΗΜΑΡ) συμμάχους του, να ρίξουν την κυβέρνηση και να προκαλέσουν εκλογές. Βρεθήκαμε σε μία κατάσταση πραγματικής πολιτικής αστάθειας όπου οι ευθύνες καταμερίζονται ισομερώς σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΝΔ γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά τις προθέσεις και τη συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε τις διαδικασίες για την εκλογή του ΠτΔ πιο νωρίς και καλλιέργησε ένα κλίμα πόλωσης και εκφοβισμού επαναφέροντας στο προσκήνιο τον παλιό κακό και ανεύθυνο εαυτό της. Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ που θέλει διακαώς να κυβερνήσει με οποιοδήποτε τίμημα, αδιαφορώντας για τις συνέπιες των πράξεων του συμμετέχει κι αυτός στο παιχνίδι εκφοβισμού δίνοντας νέες τεράστιες διαστάσεις στην ανευθυνότητά του, καθώς επιδίδεται σε έναν μεγαλύτερο λαϊκισμό, δημαγωγεί και καταφεύγει σε παροχολογίες που είναι εκ των πραγμάτων ουτοπικές.

Αναμφίβολα, όσο θα πλησιάζουμε στην ημέρα των εκλογών, η πόλωση που προωθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ θα γίνεται όλο και πιο έντονη. Αμφότερα τα δύο κόμματα θα ρίξουν στο παιχνίδι όλα τους τα χαρτιά και θα επιδιώξουν να εισπράξουν όσο το δυνατόν πιο θετικά αποτελέσματα. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η Ν.Δ. έχει απειροελάχιστες πιθανότητες να κερδίσει τις εκλογές εν αντιθέσει με τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει περισσότερα όπλα. Αξιωματικά πρέπει να θεωρούμε πως αυτοδύναμη κυβέρνηση δεν μπορεί να προκύψει, άρα και η νέα κυβέρνηση θα είναι προϊόν συνεργασιών. Πιστεύω πως τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών θα είναι παραπλήσια των ευρωεκλογών με μικρότερη τη διαφορά των δύο πρώτων κομμάτων, συρρίκνωση της Χ.Α. και των ΑΝ.ΕΛ. (εκτιμώ πως οι ΑΝΕΛ θα τεθούν εκτός βουλής), το ΠΑΣΟΚ-ΔΠΠ (τρίτο κόμμα) θα ενισχυθεί ελαφρά ενώ στο ΚΚΕ και στο ΠΟΤΑΜΙ δεν θα σημειωθούν σημαντικές αυξομειώσεις.

Στο ενδεχόμενο που πραγματοποιηθούν τα παραπάνω, θα πρέπει πάση θυσία να γίνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις από τα κόμματα ώστε να προκύψει κυβέρνηση και να αποφύγουμε δεύτερες εκλογές καθώς θα είναι καταστροφικές (ήδη μετράμε απώλειες με την προκήρυξή τους). Μια κυβερνητική συνεργασία μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ θεωρώ πως είναι απίθανη και δεδομένου ότι οι ΑΝ.ΕΛ. θα είναι εκτός βουλής ή με ποσοστό οριακά πάνω από το 3% δεν μπορούν να βοηθήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο σχηματισμό κυβέρνησης. Για το ΚΚΕ και τη ΧΑ θεωρώ πως δεν επιθυμούν τα ίδια τα κόμματα να συνεργαστούν με το ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη συνεργασία που απομένει στο ΣΥΡΙΖΑ είναι με ΠΑΣΟΚ ή με ΠΟΤΑΜΙ ή και με τα δύο. Πιο πιθανό και με τα δύο καθώς με μόνο έναν συνεργάτη ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει εύκολα να συγκροτήσει κυβέρνηση, ενώ αν συνεργαστεί και με τους δύο που αθροιστικά θα έχουν 15-16% και 40-50 βουλευτές θα πετύχει να συγκροτήσει μια δυνατή κυβέρνηση που θα κινδυνεύει μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το γράφω αυτό διότι ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ θα έχει δυο επιλογές. Ή να σοβαρευτεί και ακολουθήσει πολιτικές στη φιλοσοφία της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και του μνημονίου, άρα θα κάνει θα κάνει μια πραγματική στροφή στον ρεαλισμό,κάτι το αντιδημοφιλές για τη βάση του κόμματος και για πολλούς από την κοινοβουλευτική του ομάδα, οπότε θα έχουμε αποχωρήσεις βουλευτών και πτώση της κυβέρνησης, ή θα πραγματοποιήσει όλα αυτά που μέχρι σήμερα λέει με αποτέλεσμα είτε να αποχωρήσουν οι εταίροι του είτε να τον ρίξει ο ίδιος ο λαός, σε πρόωρες εκλογές, δεδομένου ότι τα οικονομικά αποτελέσματα στη χώρα θα είναι άθλια με την άτακτη χρεοκοπία να ξανάρχεται στην επιφάνεια. Πάντως οι διαφωνίες, οι ασυμφωνίες και οι αποκλίσεις όπως και οι διαμάχες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ μας δείχνουν ότι ούτε και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πώς θα κυβερνήσει και τι γραμμές θα ακολουθήσει.

Στο σενάριο που ο Γεώργιος Παπανδρέου συγκροτήσει δικό του κόμμα (και πολύ καλά θα κάνει ώστε να ξεχωρίσει ο σπόρος από την ήρα, και να απαλλαχθεί το ΠΑΣΟΚ από τα βαρίδια), ο άμεσα πληττόμενος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ καθώς εκεί μετακόμισε η κύρια μάζα των υποστηρικτών του Παπανδρέου (μικρότερες ομάδες προσχώρησαν σε ΔΗΜΑΡ και ΠΟΤΑΜΙ). Δεν πιστεύω όμως ότι ένα κόμμα του Παπανδρέου έχει τη δυνατότητα να κόψει 2 ή 3 μονάδες από κάποιο κόμμα δεδομένου του ότι δεν έχει τη δυναμική να ξεπεράσει το 1-1,5%. Από το ΠΑΣΟΚ σε επίπεδο ψηφοφόρων οι απώλειες θα είναι σχεδόν μηδενικές και σε επίπεδο στελεχών σίγουρα μηδενικές καθώς τα στελέχη που υποστηρίζουν τον Παπανδρέου και παρέμειναν στο ΠΑΣΟΚ είναι λίγα και από το 2012 μέχρι σήμερα δεν προσέφεραν τίποτα στο ΠΑΣΟΚ (ίσως ούτε την ψήφο τους).

Ο ΣΥΡΙΖΑ ίσως απωλέσει ψήφους προς το ΠΟΤΑΜΙ κι αυτό καθώς η συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ δεν θα γίνει κι η παρουσία προσώπων όπως οι Λυκούδης, Ψαριανός κλπ. άτομα δηλαδή που προέρχονται από την αριστερά και δει από τη ΔΗΜΑΡ σε συνδυασμό με το ότι το ΠΟΤΑΜΙ έχει μικρή φθορά θα αποτελέσουν κίνητρο για τους «λιγότερο αριστερούς» του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξουν ΠΟΤΑΜΙ. Από την άλλη πλευρά το ΠΟΤΑΜΙ θα μετρήσει κι αυτό απώλειες, μικρότερες βέβαια από τις εισροές του, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Η ύπαρξη Λυκούδη κλπ οδήγησε στην παραίτηση πολλών στελεχών που μαζί με τους ψηφοφόρους που απογοητεύτηκαν από τους ίδιους λόγους, θα κατευθυνθούν κυρίως σε ΠΑΣΟΚ αλλά και (λιγότεροι) σε ΣΥΡΙΖΑ.

Πάντως για το καλό της χώρας και των πολιτών, το κυβερνητικό σχήμα που θα προκύψει (με τον ΣΥΡΙΖΑ κύρια δύναμη όπως όλα δείχνουν…) θα πρέπει να σεβαστεί όσα θετικά πέτυχαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και να προσπαθήσει να διορθώσει με τον πλέον ήπιο τρόπο τα λάθη και τις παραλήψεις. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κινηθεί εγωιστικά και δογματικά. Αν αυτό είναι εφικτό ή όχι θα το απαντήσω, μεταξύ άλλων, σε επόμενο άρθρο. Σίγουρα όμως θα το μάθουμε στην πράξη.