Αν έκανε κανείς το σφάλμα να εξαρτά την ενημέρωσή του αποκλειστικά από τα εγχώρια, “συστημικά” ΜΜΕ, θα είχε καταλήξει στην εικόνα πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα ανεύθυνων παλαιοκομματικών λαϊκιστών, με κύριο άξονα της πολιτικής του τον αντιευρωπαϊσμό και ανομολόγητο στόχο, την έξοδο από την ΕΕ και την ευρωζώνη.

Αυτή η εικόνα καλλιεργήθηκε  όλο το χρονικό διάστημα από το 2012 ως τώρα. Ξέρουμε ότι το 2012 η εκστρατεία του φόβου έπιασε τόπο και ξέρουμε τα αποτελέσματα. To 2015, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ένα πολύ μεγαλύτερο τμήμα της κοινής γνώμης έχει βρεθεί κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και διαμορφώνεται ένα ρεύμα νίκης και (πιθανότατα) αυτοδυναμίας στην κάλπη της 25ης Ιανουαρίου.

Παράλληλα με την σταθερή ανοδική πορεία της ριζοσπαστικής αριστεράς στο ελληνικό εκλογικό σώμα, συντελέστηκε και συντελείται μία πραγματική κοσμογονία στην απήχησή της στην ευρωπαϊκή και ευρύτερη διεθνή σκηνή.

Ξεκινώντας από τα ευρωπαϊκά δεδομένα, τα τελευταία χρόνια έγινε φανερό ότι οι πολιτικές λιτότητας δεν οδηγούν πουθενά. Στο κοινωνικό επίπεδο, γίναμε μάρτυρες της φτωχοποίησης ευρέων μεσαίων στρωμάτων, με παράλληλη συσσώρευση ακόμη μεγαλύτερου πλούτου στους πλουσιότερους. Στο οικονομικό επίπεδο, οι υποσχέσεις των νεοφιλελεύθερων ιθυνόντων της ΕΕ για “αυτόματη” ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας, αποδείχθηκαν απατηλές. Όχι μόνο βάθυνε επικίνδυνα η ύφεση στο νότο, αλλά και οι βόρειες “ατμομηχανές” της οικονομίας της ηπείρου μας άρχισαν να βαριανασαίνουν.

Την ίδια στιγμή, όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι ανά τον πλανήτη τονίζουν την ανάγκη για σταμάτημα της λιτότητας και επιστροφή στην ανάπτυξη με γενναίες πολιτικές αποφάσεις για το χρέος και φρέσκο, δημόσιο χρήμα που πρέπει να κατευθυνθεί σε επενδύσεις. Αν και στις τελευταίες ευρωεκλογές δεν μεταβλήθηκε ριζικά ο πολιτικός χάρτης, κάτω από την πίεση της πραγματικότητας, η αμφισβήτηση της λιτότητας κερδίζει έδαφος. Οι κυβερνήσεις Γαλλίας και Ιταλίας έδειξαν, μέσω των προϋπολογισμών που κατάρτισαν, την διαφωνία τους με την σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία που υποστηρίζει η Γερμανία. Η ΕΚΤ οδεύει ολοταχώς προς την ποσοτική χαλάρωση μέσω αγοράς κρατικών τίτλων. Η Κομισιόν των κκ Γιούνκερ και Κατάινεν αναγκάζεται να αναγνωρίσει την ανάγκη στροφής σε πολιτικές ανάπτυξης, έστω κι αν το νεοφιλελεύθερης κοπής επενδυτικό της σχέδιο δεν πείθει ούτε καν τους επιχειρηματικούς κύκλους. Στα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα ακούγονται φωνές και διαμορφώνονται τάσεις που αμφισβητούν την υποταγή των ηγεσιών στον γερμανικό νεοφιλελευθερισμό.

Όλες αυτές οι εξελίξεις έχουν έναν πολιτικό εκφραστή και καταλύτη, που ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ. Για πρώτη φορά τα νεότερα χρόνια, μία αριστερή ριζοσπαστική δύναμη πετυχαίνει να συντονιστεί με την αγωνία, αλλά και την ελπίδα των δυνάμεων της εργασίας, των νέων και του πολιτισμού και να δώσει όραμα και προοπτική. Πρώτη φορά, μία ελληνική πολιτική κίνηση μπαίνει στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού πολιτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος Μέσα σε έναν σύντομο πολιτικό χρόνο, ο διεθνής τύπος και οι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες μιλούν για τον ΣΥΡΙΖΑ, ως εκφραστή της ανάγκης για αλλαγή πολιτικής στην γηραιά ήπειρο. Ενώ πριν λίγους μήνες, στα διεθνή μέσα συναντούσαμε ακόμη τα, εγχώριας προπαγανδιστικής κοπής κλισέ “αριστεριστές”, “λαϊκιστές”, “αντιευρωπαϊστές”, φτάσαμε σήμερα σε άρθρα που εξηγούν “γιατί η Ελλάδα χρειάζεται την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ”, από μέσα που δεν φημίζονται για τις αριστερές τους ευαισθησίες.

Είναι βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπιασε τον παλμό του αέρα αλλαγής που επιζητά η Ελλάδα και η Ευρώπη. Όμως η διεθνής αναγνώριση ως υπεύθυνη, αξιόπιστη πολιτική δύναμη και συνομιλητής, δεν προέκυψε “εν μία νυκτί”. Είναι καρπός μίας αδιάκοπης μάχης που δίνεται σε όλα τα μέτωπα. Από την δουλειά της επιτροπής προγράμματος ως τις παρουσίες του προέδρου και των εκπροσώπων του κόμματος στα διεθνή φόρα και τις παρεμβάσεις της ευρωομάδας μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μία εντατική όσο και συστηματική συλλογική προσπάθεια, που κερδίζει επάξια την διεθνή αναγνώριση.

Είναι τεράστια επιτυχία που αναγνωρίζεται ο φιλευρωπαϊκός χαρακτήρας των πολιτικών που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, για ανάπτυξη μέσα στην ΕΕ και την ευρωζώνη, με νοικοκυρεμένες οικονομίες,  αλλά και με κοινωνικό κράτος και αλληλεγγύη, στο πνεύμα των ιδρυτικών συνθηκών της ένωσης.

Το σημαντικότερο είναι ότι από την απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ, που έρχεται να συνεισφέρει θετικά στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, ωφελείται η χώρα. Η αντίθεση με την ασυγκράτητη καταστροφολογία της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, είναι κραυγαλέα και προδιαθέτει για το μήνυμα της κάλπης.

Εννοείται ότι δεν τρέφουμε αυταπάτες για θαύματα από μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι συσχετισμοί εξακολουθούν να είναι δύσκολοι για μια λύση με τους όρους που ιδανικά θα θέλαμε για το χρέος και την ανάπτυξη. Όμως, εργαζόμαστε σκληρά και συλλογικά, ώστε να υπάρξουν οι βέλτιστες προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν σε μία αξιοπρεπή διέξοδο από την κρίση για την χώρα μας, αλλά και για την Ευρώπη. Και όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο.

Facebook Comments