Το “ξεπούλημα” της Μακεδονίας κι η αλήθεια για το χρέος

Η ώρα της κρίσης για την ελληνική οικονομία και για την επιτυχία η μη της “εξόδου από τα μνημόνια”, για την οποίαν πανηγυρίζουν οι συριζαίοι, έρχεται την Πέμπτη, στις 21 Ιουνίου, την μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, στο κρίσιμο Eurogroup, που συνέρχεται στις Βρυξέλλες για να εγκρίνει την 4η αξιολόγηση και να αποφασίσει για τα μέτρα για το ελληνικό χρέος.

Οι κυβερνώντες περιμένουν πολλά από την συνεδρίαση αυτή. Ακόμα περισσότερα όσοι απέμειναν στους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου, σε μια προσπάθεια τους να δικαιολογήσουν πρώτα από όλα στους ίδιους τους εαυτούς τους, τη νέα “κωλοτούμπα”, που έκαναν υπερψηφίζοντας την διατήρηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και επιτρέποντας στον υπουργό Εξωτερικών να υπογράψει στη φιέστα των Πρεσπών την κατάπτυστη συμφωνία για την Μακεδονία. Γεγονός, που προκάλεσε τρομακτικούς τριγμούς στην όποια κομματική βάση των ΑΝΕΛ είχε απομείνει.

Η εκτίμηση των πολιτικών αναλυτών είναι ότι στις Πρέσπες, πνίγηκαν οι επιδιώξεις του κ. Καμμένου να επανεκλεγεί στην Βουλή, όποτε γίνουν οι εκλογές. και γι αυτό επιδίωξη του είναι η διατήρηση της παρούσας κυβέρνησης όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα, ενδεχομένως μέχρι εξαντλήσεως του κοινοβουλευτικού χρόνου τον Οκτώβριο του 2019. Ομως αυτό που προέκυψε από τις αποκαλύψεις, που έκανε ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής, διαγραφείς από τους ΑΝΕΛ, Δημήτρης Καμμένος, η μεγάλη ελπίδα, η μόνη που απέμεινε, του κόμματος του υπουργού Άμυνας είναι την Πέμπτη στο Eurogroup, να ληφθούν γενναίες αποφάσεις για το χρέος και να δοθεί στην κυβέρνηση η δυνατότητα να αναβάλλει, έστω, μέχρι των ευρωεκλογών του Μαϊου 2019, την εφαρμογή των περικοπών στις συντάξεις, που όλοι γνωρίζουν ότι θα ισοδυναμεί με την  καταδίκη για την συγκυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου.

Αυτό είναι ένα σενάριο, που διακαώς διακινούν βουλευτές τόσο των ΑΝΕΛ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί είναι η μόνη, μικρή, ελπίδα που τους έχει απομείνει να μην εφαρμοσθούν τα καταστροφικά μέτρα και να μην χρειασθεί να καταφύγει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας νωρίτερα από το τέλος του χρόνου σε εκλογές. Γι αυτό, ακόμα και στα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης ομιλούν πλέον ανοιχτά, αν κι όχι επίσημα, ότι “εμείς δώσαμε σε Αμερικανούς και Γερμανούς την λύση για την Μακεδονία, κι εκείνοι θα μας δώσουν τα μέτρα για το χρέος και τις συντάξεις“. Αυτά είναι ανοησίες. Δεν λειτουργεί έτσι το σύστημα. Και το ξέρουν πλέον καλά όσοι έχουν κατά καιρούς διαπραγματευθεί με το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ας δούμε τι θα γίνει την Πέμπτη στο Eurogroup.

Μετά την υπερψήφιση του νομοσχεδίου, την περασμένη Πέμπτη, με την οποίο η ΕΛλάδα δεσμεύθηκε να εφαρμόσει επακριβώς το συμπληρωματικό μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, μέχρι το 2002 (δηλαδή ΚΑΙ την περικοπή των συντάξεων ΚΑΙ την περικοπή του αφορολογήτου), το Eurogroup, με ιδιαίτερα ενθαρρυντική η αλήθεια είναι, όπως το συνηθίζει, φρασεολογία, θα ανακοινώσει την ολοκλήρωση του μνημονίου, ότι δεν πρόκειται να υπάρξει νέο μνημόνιο και το καθεστώς της μεταμνημονιακής εποπτείας, που θα είναι η αυστηρότερη όλων. Ασφαλώς και θα υπάρξουν μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, για μετά το 2035, που θα εφαρμοσθούν εάν κι εφόσον χρειασθούν, κι εάν κι εφόσον συνεχίζει να κάνει μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα. Όλα αυτά δεν τα βγάζουμε από το μυαλό μας. Τα είπε ο ίδιος ο επικεφαλής του ΕΣΜ, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, που είναι ο μεγαλύτερος δανειστής της χώρας μας, κατά την πρόσφατη παραμονή του στην Αθήνα. Αλλωστε ο Κλάους Ρέγκλινγκ είναι ο κατ  εξοχήν αρμόδιος για το τι θα γίνει. Και δεν συνηθίζει να λέει μπαρούφες. Οτι λέει, αυτό τελικά γίνεται, όπως η εμπειρία διδάσκει.

Αυτό σημαίνει ότι όσες φιέστες κι αν στήσει η κυβέρνηση, πανηγυρίζοντας είτε για το χρέος, που μικρή αξία έχουν στην παρούσα φάση και δεν πρόκειται να επιφέρουν κάποια ουσιαστική ανακούφιση στη ζωή των νοικοκυριών αλλά και των επιχειρήσεων, είτε για το Σκοπιανό, που προκαλεί έντονες αναταράξεις στην ελληνική κοινωνία διότι θίγει με έντονη συγκινησιακή φόρτιση την ίδια την εθνική μας ταυτότητα, η πραγματικότητα θα συνεχίζει να γίνεται χειρότερη το προσεχές διάστημα. Περικοπές συντάξεων κι ΕΚΑΣ, αύξηση ΕΝΦΙΑ και φόρων, πλειστηριασμοί, κατασχέσεις, δημεύσεις λογαριασμών, στραπατσάρισμα της εθνικής ταυτότητας, ένταση με την Τουρκία, μεταναστευτικό, κατάρρευση των κρατικών δομών στην καθημερινότητα μας, από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, μέχρι τα δημόσια νοσοκομεία, θα συνεχίζουν να μας ταλαιπωρούν.

Σε μια κοινωνία, κουρασμένη, ταπεινωμένη, οργισμένη, φοβισμένη, απογητευμένη. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα τοξικό πολιτικό περιβάλλον, που θα γίνεται συνεχώς χειρότερο, καθώς η κυβέρνηση, καθώς θα αποτυγχάνει σε όλους τους τομείς, θα επενδύει στην πόλωση και τον διχασμό, πλησιάζοντας προς τις εκλογές, οι οποίες είτε γίνουν το φθινόπωρο του 2018 είτε τον Μάϊο του 2019, είναι πλέον πολύ κοντά…