Κρυφός πόθος των ευρωπαίων – και όχι μόνο – συνομιλητών του Ταγίπ Ερντογάν ήταν ο «σουλτάνος» να έβγαινε τουλάχιστον τραυματισμένος από την χθεσινή διπλή εκλογική αναμέτρηση.

Παρά τις ενστάσεις της αντιπολίτευσης, η κυριαρχία του επαναβεβαιώθηκε και τώρα το ερώτημα είναι ένα: πώς προτίθεται να αξιοποιήσει ο τούρκος Πρόεδρος τη νέα νίκη του; Θα κλιμακώσει τις απειλές του ή θα επιχειρήσει να αμβλύνει τις εντάσεις που δημιούργησε και να επαναπροσεγγίσει την Ευρώπη;

Για τους Ευρωπαίους, οι φυλακίσεις αντιφρονούντων ή δημοσιογράφων που ασκούν κριτική, οι διώξεις στρατιωτικών, δικαστικών και ακαδημαϊκών, ο έλεγχος της δημόσιας ζωής στο εσωτερικό αλλά και οι διαρκείς απειλές προς το εξωτερικό προκαλούν αποστροφή. Πολλοί μάλιστα απορούν με την πολιτική αντοχή του Ταγίπ Ερντογάν, που βρίσκεται ήδη 15 χρόνια στην εξουσία.

Ο Τούρκος Πρόεδρος, μπορεί να φαίνεται παράταιρος στα ευρωπαϊκά σαλόνια, άξεστος, απολυταρχικός, ίσως ακόμη και ψυχικά διαταραγμένος και εξουσιομανής. Οι απόψεις και η πολιτική του μπορεί να προκαλούν ανατριχίλα στους τούρκους διανοούμενους, εντός και εκτός Τουρκίας. Υπάρχουν όμως πολλά εκατομμύρια Τούρκων που οφείλουν στην πολιτική των δεκαπέντε τελευταίων ετών τη νέα τους ζωή και μαζί τη νέα τους αυτοπεποίθηση.

Η χώρα απέκτησε μεσαία τάξη, οι συντηρητικοί Τούρκοι βγήκαν από το περιθώριο, οι γυναίκες με μαντίλα μπορούν πλέον να φοιτήσουν στο πανεπιστήμιο και οι Τούρκοι της διασποράς είναι περήφανοι για τα οικονομικά επιτεύγματα της πατρίδας τους. Πολλή … δημοκρατία άλλωστε δεν είχε ποτέ η Τουρκία και μάλλον είναι φρούδες οι ελπίδες της Ευρώπης για μια σχέση ισότιμη και αποτελεσματική με την Άγκυρα. Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον έξι Γερμανοί κρατούνται σε τουρκικές φυλακές «για πολιτικούς λόγους», ενώ οι δύο έλληνες στρατιωτικοί κλείνουν τέσσερις μήνες υπό κράτηση.

Και μπορεί η διεθνής κοινότητα να περιμένει την επόμενη κίνηση του Ταγίπ Ερντογάν στις σχέσεις με την Ρωσία, το Ιράν, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, αλλά ενδέχεται ο επανεκλεγείς τούρκος Πρόεδρος να είναι προβλέψιμος μόνο σε ό,τι αφορά ένα θέμα: την στάση του έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου, οι οποίες θα χρειαστεί μάλλον να περιμένουν ακόμη αρκετά μέχρις ότου αποκτήσουν αξιόπιστο συνομιλητή στην άλλη πλευρά του Αιγαίου.

Facebook Comments